<p>Heyhey,</p><p>Mijn dochter is momenteel 10 weken en 3 dagen en naar mijn weten pas net ff uit sprong 3, waardoor ze ineens de 00.00u fles heeft laten wegvallen en goed doorslaapt tot 07.00 zomaar. Ook had ze daarin even flinke harde ontlasting. Maar nu lijkt het alsof ze al direct doorgaat naar sprong 4, maar ik weet dat niet zeker. Mijn partner zegt dat het daar nog veel te vroeg voor is. Wat is jullie ervaring erin?</p><p>’symptomen’</p><p>- ze ging van de keiharde ontlasting zonder waarschuwing ineens naar ‘bijna’ diarree achtige drolslierten. En dit houd al een paar dagen aan. Ze heeft nergens last van, drinkt goed enz. </p><p>- tijdens de fles een paar dagen geleden voor het eerst: hard huilen na ongeveer 50cc...ik schrok me kapot, dacht echt dat ik de temperatuur niet goed gecheckt had ofzo!! Maar dit herhaalt zich sporadisch de laatste dagen. Ene fles wel 2 niet, enz. </p><p>- in slaap komen overdag? Nope...ja net een half uur voor de volgende fles ??
ook wil ze niet meer gewoon vastgehouden worden of meteen in de box: mevrouw eist aandacht en entertainment. Natuurlijk speel ik graag met haar, maar ze kan nog niet zoveel natuurlijk qua vasthouden enz. Gelukkig had ik de speelmat al in huis met de speelbogen. Dus voor nu maar veel vertellen en ze brabbelt al een beetje terug. En soms wandelen als het een keer niet regent. </p><p>Als haar iets niet zint: spartelen, krijsen, en al echte tranen. Het probleem met deze sprong=dat ze heel veel tegelijk lijkt te willen maar ik kan het haar niet compleet geven, dat leren heeft tijd nodig.</p><p>en dan uit het niks gaat het een flesje goed, spelen we even en valt ze heerlijk 3uur lang in slaap ? zeg maar doei tegen ritme en vooruit plannen ? is geen peil op te trekken nu. </p><p>Herkent iemand dit, en blijkt dit dan toch sprong 4 al zijn? Hoelang duurde deze wisselvalligheid bij jullie? Ik lees bij sommige een dikke maand op google ? vind het soms wel even moeilijk. Ben je net gewend aan de dagelijkse routine en denk je je kind eindelijk door te hebben, geen gehuil meer, en dan komt t zonder reden ( lijkt het dan) terug. Dat is schrikken. Ik weet dat het ontwikkelingsgewijs nooit op schema kan gaan, dus ik hoop dat als dit de oorzaak is, dat ze deze fase snel doormaakt. Ik mag namelijk over 2 weken weer aan de arbeit, nieuwe baan.</p><p>(mijn contract werd ondanks belofte via intentieverklaring alsnog niet verlengd...rara wanneer die verandering plaatsvond...dus hoefde na mijn zwangerschapsverlof niet meer terug te komen) </p><p>maar eind goed al goed, toch een nieuwe baan, beter betaald dus ik lach het laatste. Hopelijk is ze dan weer zichzelf, want vind het al moeilijk genoeg zonder issues om haar straks ‘los’ te moeten laten en bij mijn schoonouders achter te laten ? boh, wij vrouwen zijn wel echte die-hards he?! Haha, knap btw als je de hele tekst hebt gelezen ? zit blijkbaar even erg onzeker als ik het zo zie ? tijd zal het leren zeg ik dan maar. Maar ben zeker benieuwd naar jouw mening/ ervaringen hierin ? wellicht tips? ?</p>
ook wil ze niet meer gewoon vastgehouden worden of meteen in de box: mevrouw eist aandacht en entertainment. Natuurlijk speel ik graag met haar, maar ze kan nog niet zoveel natuurlijk qua vasthouden enz. Gelukkig had ik de speelmat al in huis met de speelbogen. Dus voor nu maar veel vertellen en ze brabbelt al een beetje terug. En soms wandelen als het een keer niet regent. </p><p>Als haar iets niet zint: spartelen, krijsen, en al echte tranen. Het probleem met deze sprong=dat ze heel veel tegelijk lijkt te willen maar ik kan het haar niet compleet geven, dat leren heeft tijd nodig.</p><p>en dan uit het niks gaat het een flesje goed, spelen we even en valt ze heerlijk 3uur lang in slaap ? zeg maar doei tegen ritme en vooruit plannen ? is geen peil op te trekken nu. </p><p>Herkent iemand dit, en blijkt dit dan toch sprong 4 al zijn? Hoelang duurde deze wisselvalligheid bij jullie? Ik lees bij sommige een dikke maand op google ? vind het soms wel even moeilijk. Ben je net gewend aan de dagelijkse routine en denk je je kind eindelijk door te hebben, geen gehuil meer, en dan komt t zonder reden ( lijkt het dan) terug. Dat is schrikken. Ik weet dat het ontwikkelingsgewijs nooit op schema kan gaan, dus ik hoop dat als dit de oorzaak is, dat ze deze fase snel doormaakt. Ik mag namelijk over 2 weken weer aan de arbeit, nieuwe baan.</p><p>(mijn contract werd ondanks belofte via intentieverklaring alsnog niet verlengd...rara wanneer die verandering plaatsvond...dus hoefde na mijn zwangerschapsverlof niet meer terug te komen) </p><p>maar eind goed al goed, toch een nieuwe baan, beter betaald dus ik lach het laatste. Hopelijk is ze dan weer zichzelf, want vind het al moeilijk genoeg zonder issues om haar straks ‘los’ te moeten laten en bij mijn schoonouders achter te laten ? boh, wij vrouwen zijn wel echte die-hards he?! Haha, knap btw als je de hele tekst hebt gelezen ? zit blijkbaar even erg onzeker als ik het zo zie ? tijd zal het leren zeg ik dan maar. Maar ben zeker benieuwd naar jouw mening/ ervaringen hierin ? wellicht tips? ?</p>