Vanalles: kindje, carriere, ovulatietesten, kriebels enz

A

Anoniem

Guest
Hoihoi allemaal
Eerst even voorstellen: ik ben Astrid,24 jaar en heb eindelijk de keuze durven maken... We gaan voor ons eerste kindje. Met nadruk op durven want met een net afgeronde opleiding liggen de kansen gevoelsmatig alleen op de loer als je hard beunt. Maar ja dan zijn daar de vlinders.... Heb een duidelijke keuze gemaakt en dat is huisje, boompje, beestje ;-).... Maar toch ben ik benieuwd naar jullie verhalen. Ondanks de enorme kriebels hoor en lees ik vaak dat zwanger worden echt niet vanzelfsprekend is... Hoe zijn jullie direct na de keuze omgegaan met bijvoorbeeld carriere en opleidingskansen, zijn jullie al gauw over gegaan op ovulatietesten of eerst vertrouwd op de natuur.... Ben erg benieuwd naar jullie ervaringen!
 
Heey,

welkom hier! Spannende tijd dus... gaaf hoor!
wij waren zelf 1 jaar samen, woonde ook iets minder dan een jaar samen toen we besloten om voor een kindje te gaan. Maar wij hadden allebei al wel een vaste baan. Wij wisten vanaf het begin al dat het moeilijker zou gaan en we dus via de natuurlijke weg niet zwanger zouden worden.

heel veek succes en veel plezier de komende tijd :)

Xx
 
Dankjewel Bosbesje :) .... Nooit verwacht dat ik na de "keuze" al zo vol vragen zou zitten maar er gaat echt een nieuwe wereld open. Ik heb geen idee hoe mijn lijf anticipeert op deze keuze... Ik ben hoopvol...

Liefs
 
Hallo en welkom :)
Ik was 20 toen ik voor het eerst zwanger probeerde te raken dus ik herken je vragen maar al te goed!Helaas voor mij was paste ik in het 'het gaat niet vanzelfsprekend plaatje' en heb ik toen 5 jaar gedaan over het zwanger worden van mijn dochtertje Jill.
Ik heb toen nooit ovulatietesten gebruikt overigens, ik ben na een jaar in het ziekenhuis toen beland en ik bleek PCOS te hebben, ik werd naar huis gestuurd met ga maar afvallen en daar kon ik het mee doen..Uiteindelijk ben ik spontaan zwanger geraakt en Jill is nu 7 jaar oud :)
De vader van Jill en ik zijn niet meer samen en ik ben getrouwd in de tussentijd met iemand anders en met mijn huidige man probeer ik alweer 4,5 jaar zwanger te raken...Nu gebruik ik wel ovulatietesten , maar ik vind die dingen erg stress gevend, dat is natuurlijk ieder voor zich!Ik hoop dat je je eigen weg vind in dit wonderlijke verhaal en dat jou een spoedige zwangerschap gegund is zonder al te veel ellende van het ziekenhuis :)
Succes!
Liefs
Annemarie
 
Hoi Annemarie,
Bedankt voor je reactie! Hoe hou je je hoofd cool in "als een zwangerschap lang op zich laat wachten"? Lijkt me lastig om niet elke maand vanalles te voelen in de hoop dat het dan toch echt raak is.... Ik hoop dat het voor jullie snel raak is! Deze verhalen zijn eerlijk gezegd mijn grootste zorg... Merk aan mezelf dat als je de beslissing hbt gemaakt daar toch de keuzes op de langer termijn op gemaakt worden bijvoorbeeld langere opleiding... Tja is dat wijs of dom.... Who knows?? ;-) hoe zijn jullie hiermee omgegaan? Of was er enkel een kinderwens?

Liefs
 
Hoi hoi dames... ik ben shirley 26 jaar en zijn al sinds september 2013 bezig om een wonder te verrichten hihi... mijn laatste regels had ik op 13 april moeten krijgen maar kwam op 12 april... volgens onze berekeningen zou ik dan rond 28 april en 30 april me ei hebben gehad en hebben ook voor en erna flink geklust om de dag op 10 mei zou ik me volgende regels
moeten krijgen... dit is niet het geval zit nu op een cycles van 35 dagen (normaal 28) dus vandaag 6 dagen te laat...heb een test gedaan toen ik 2 dagen te laat was deze was nega... heb last van me buik alsof het onweert in me buik hihi... heb lichte vlagen van misselijkheid....

nou ik hoop voldoende verteld te hebben

mvg shirley
 
Hoi shirley,

Hoe is het nu met je? Hopelijk heb je meer zekerheid en minder last van je buik.
Ben benieuwd hoe het met je gaat?
 
Hoi assiejj,

Bedankt voor je reactie terug :)
Op dit moment is het voor mij weer spannend... Over 2 dagen mag ik een Zwangerschapstest doen, eerlijk ik denk niet dat deze positief is hoor!
Omdat ik aan allerlei hormonen zit geeft dat een zwaar vertekend beeld bij al die 'zwangerschap gevoelens'
Daar leer je vanzelf me omgaan... Ik sta best sterk in mijn schoenen wat dat betreft...
En idd er is zo'n sterke kinderwens dat ik in mijn geval er alles voor over heb als het maar binnen de normale proporties blijft ;-)

Ik hoop dat ik snel mag vertellen dat het gelukt is en natuurlijk hoop ik dat van jou ook te horen!

Groetjes

Annemarie
 
Terug
Bovenaan