Vandaag 5 weken, sinds eergisteren bloeding

Hallo allemaal,

Zaterdagavond heb ik een test gedaan en die bleek positief, alhoewel het niet heel duidelijk was. Maargoed overal op internet wordt gezegd “ duidelijk of niet, een streep is een streep dus positief.” Volgende dag toch maar nog 2 maak getest, waarbij allebei ook positief. De laatste was van de clearblue (digitale hadden ze niet) Dus ik maar meteen een cadeautje gemaakt (de tests in een cadeaudoos met briefje) voor mijn man. Die raakt ook in shock en daarna emotioneel van blijdschap net als ik en wij maar blij en opgewonden.

Omdat ik mn ogen maar niet kon geloven, zijn we de dag erna naar HAP gegaan en heb ik aan de balie een HCG urine gevraagd om maar 100% zeker te zijn. Ze zag de foto’s van de tests en zei dat dat niet nodig is en feliciteerde ons met advies een VLK te zoeken. Dat heb ik ook gedaan en kreeg op 3 jan. een eerste afspraak echo. (Zou dan 7,5 week moeten zijn)

Wij het blije nieuws aan onze naaste familieleden verteld en ja hoor iedereen wist er daarna van. Paar dagen later op woensdagmiddag (dus eergisteren) ineens een bloeding ontstaan. Begon weinig en lichtroze. Heb ook foto’s gemaakt. Ik helemaal in paniek en ben dezelfde middag door de HA gezien. Na lichamelijk onderzoek kon het volgens haar zowel innesteling als begin miskraam zijn, maar niet duidelijk voor nu. Daarna werd het wel helderrood, maar niet zoveel als menstruatie en geen krampen/pijn of iets wat typisch miskraam is. VLK ook gesproken. Zij zegt me dat ik zowel gewoon ervan moet uitgaan dat alles goed is en positief blijven, maar ook vast in mn hoofd voorbereiden op een eventuele miskraam.

Ik moet nu dus 2,5 weken wachten in onzekerheid en een uur voelt als een jaar voor mij.. Hoe doe je dat nou? En positief proberen blijven dat alles goedkomt maar ook denken aan een miskraam?

Zijn er lotgenoten hiermee of iemand die mij tips/adviezen kan geven hoe ik de dagen doorkom? Mijn man en fam wuiven het weg en denken sterk dat het niks is.

Dank jullie wel vast voor het lezen en reageren, zo kan ik ook mijn ei kwijt..
 
Ik heb bij de laatste zwangerschap een bloeding gehad met 8 weken.
Ik was in het winkelcentrum en opeens begon het te lopen langs mijn benen.
Ik was met mijn moeder en zus die hebben meteen aan ambulance gebeld want ondertussen lag er al een hele plas bloed.
En omdat ik al een zoontje ben verloren wilde ze geen risico's nemen.
Ambulance heeft mij mee genomen naar het ziekenhuis en kreeg meteen een echo en wat zagen wij een kloppend hartje.
Ook ik had geen krampen.
Ik mocht na 1 uur weer naar huis nog paar uur bloedverlies gehad dat ik echt kraamverband in moest daarna is het bloeden gestopt en nooit meer gehad.
Nu is het een gezonde meid van 6 jaar alweer.
Dus het hoeft echt niet meteen slecht te zijn.
Sterkte met wachten en gefeliciteerd met je zwangerschap.
 
Wauw wat fantastisch wat ik allemaal lees. Wonderen bestaan dus zeker wel. Dan is er ook nog hoop voor mij. Op dit punt begon ik zelfs te twijfelen of ik nou überhaupt echt zwanger ben geraakt en blijf maar terugkijken naar mn positieve tests.
 
Bloedverlies komt geregeld voor in de eerste trimester. Vaak onschuldig, soms iets minder onschuldig. Bij mij werd bloedverlies in week vijf wel een biochemische zwangerschap (wel positieve test, geen embryo via echo te zien). Wat ik alleen niet kan volgen is dat je meteen naar de HAP rijdt. Hiervoor is de HAP echt niet bedoeld. Niet meer doen hoor! Wacht op de eerste echo en leef intussen gewoon je leven. Gefeliciteerd!
 
Geen idee in paniek hebben we daar naartoe gebeld, omdat de verloskundige praktijk na 13:00uur gesloten was. En die riep ons daar naartoe..Achteraf besef je dat al was het zeker een miskraam, er niets aan gedaan kan worden. Achja is ook onze eerste zwangerschap
 
Terug
Bovenaan