A
Anoniem
Guest
Vannacht twee jaar geleden is onze dochter Lotte geboren. Ik ben de hele dag al met mijn gedachten bij de bevalling van toen. Vorig jaar had ik dat ook, ben benieuwd of meer moeders dat hebben. Moet dan ook altijd een traantje wegpinken. Afgelopen nacht werd ik om 3.00u wakker, het tijdstip waarop toen de weeen begonnen. Ben niet zweverig ofzo, maar ook dat had ik vorig jaar hetzelfde, is toch typisch?! Stond net een strijkmand weg te werken, en dacht goh twee jaar geleden, over zes uurtjes was hetzover. De hele pijn, en inmezelf gekeerd zijn in een klap weg, en alleen maar smoorverliefd zijn. Zo intens gelukkig en verwonderd, en verbaasd dat je het toch maar gedaan hebt zo'n bevalling.
Ik ben soms weer bang voor de pijn en wat er komen gaat, maar als ik zo terugdenk, denk ik weer;'kom maar op met die weeen, ik wil mijn kind zien en ruiken".
Lotte ligt te slapen en manlief heeft avonddienst, en moeders gaat de balonnen en slingers ophangen. En verder met inmezelf gekeerd zijn,
Tot laters, liefs Susan.
Ik ben soms weer bang voor de pijn en wat er komen gaat, maar als ik zo terugdenk, denk ik weer;'kom maar op met die weeen, ik wil mijn kind zien en ruiken".
Lotte ligt te slapen en manlief heeft avonddienst, en moeders gaat de balonnen en slingers ophangen. En verder met inmezelf gekeerd zijn,
Tot laters, liefs Susan.