veel huilen op school

hallo,

mijn dochtertje is vorig jaar september 4 jaar geworden en gaat sinds die tijd naar school, nu ging het eerste half jaar hartstikke goed, maar nu sinds een maad of 3 is ze heel huilerig en verlegen, als ik haar s'morgens wakker maak vraagt ze al of ze niet thuis mag blijven, nu wil ik daar liever niet aan beginnen, maar ik vind het steeds moeilijker worden om haar zo verdrietig weg te brengen, de juf zei dat het waarschijnlijk komt omdat de klassen nu steeds groter zijn geworden en ze aan de vakantie toe zijn, en dat het na de vakantie waarschijnlijk weer beter zal gaan, omdat dan haar klas weer iets kleiner zal zijn en ze dan in groep 2 komt dus dat ze dan bij de "grotere"hoord.

herkent iemand dit? en is het idd na de vakantie weer goed gekomen?

groetjes susanne
 
Hé Susanne,
Wat vervelend joh! Mijn oudste is in november 4 geworden en is dus een late leerling. Zij zit nu nog in groep 0 en gaat na de zomervakantie naar groep 1. Het voordeel hiervan is dat ze alles op haar gemak kan doen.
Ze heeft het nog wel naar d'r zin, maar ik merk ook aan haar dat ze er toch wel een beetje doorheen zit. Het is erg vermoeiend en zeker zo aan het einde van het schooljaar. Ik denk idd ook dat het na de vakantie beter zal gaan, maar het blijft vervelend om ze zo weg te moeten brengen
Wat bij Kyara ook wel heeft geholpen is af en toe een vriendinnetje uitnodigen om te komen spelen. Ik merkte dat ze op school dan gelijk naar dat betreffende meisje toe trok, waardoor het makkelijker was om afscheid te nemen.
Nog even volhouden, het is bijna vakantie.
Heel veel succes, Sil
 
hoi sil,

ze is idd erg moe! was ook een druk jaar voor haar, veel in een keer, en ze heeft idd wel een vriendinnetje waar ze erg veel mee optrekt, maar dat meisje gaat na de vakantie naar groep 3 en daar zit ze ook wel erg mee, maar goed ze kan na volgende week lekker uitrusten en dan op na volgend schooljaar!

groetjes susanne
 
Wat je, denk ik, ook niet moet onderschatten is dat ze er wel een broertje bij heeft gekregen. Ook dat maakt een hele grote indruk op zo'n kind en zal ook wel meetellen.
Veel succes, want een huilend kind achterlaten is vreselijk.
Sil
 
Hallo Susanne,

Ik was net even jou bericht aan het lezen op het forum en wil graag daarop reageren. Misschien heb je er wat aan, misschien niet.
Ten eerste wil ik graag tegen je zeggen dat het heel belangrijk is en zeker in dit geval dat je naar je eigen gevoel luisterd. Wat zegt jou innerlijke 'ik' over deze situatie met jou dochtertje? Heb jij het gevoel het door haar verklaarbare gedrag van de juf "Ze is hard aan vakantie toe, volgend schooljaar zal het wel over zijn?' Wat is jou idee daarbij dat de juf dat zegt als mogelijk oorzaak voor haar problemen, zegt jou innerlijke gevoel ook meteen, ja dat is de oorzaak dat weet ik bijna zeker! Of heb je ook een gevoel van hier klopt iets niet? Natuurlijk wil ik niet dat jij je onnodig  zorgen gaat maken en zeker niet als jou eigen gevoel hierover hetzelfde is als die van de juf.
Maar er is natuurlijk ook een mogelijkheid dat dit gedrag van je dochtertje veroorzaakt wordt door iets anders. Het is vaak nog lastig om hoogte te krijgen over de oorzaak van dit gedrag, maar er is duidelijk iets aan de hand. Misschien klinkt het voor jou raar wat ik zeg, maar door mijn eigen ervaring weet ik dat je niet zomaar standaard aan moet en kan nemen wat anderen zeggen, in dit geval de juf maar dat het nog veel belangrijker is om jou eigen gevoel te volgen, want wie kent jouw dochter nou beter dan jijzelf. Het kan bijvoorbeeld zo zijn dat er op school iets is gebeurd of nog steeds gebeurd waardoor jou dochtertje dit gedrag is gaan vertonen. Misschien is er iemand in de klas die vervelend tegen haar doet, misschien zijn er een paar kinderen die haar pesten? Misschien voelt ze zich om een bepaalde reden niet veilig of prettig in de klas. Natuurlijk wil ik je niet bang maken of iets aanpraten, maar ik denk dat het heel erg belangrijk is en zeker in het belang van je dochtertje dat je toch probeerd hoe lastig het ook is om die andere dingen bijvoorbeeld van wat ik net opnoemde om die dingen uit te sluiten. Ook als je met je dochtertje erover praat waarom ze niet naar school wil, is het raadzaam om ook zelf op onderzoek uit te gaan en mogelijke verklaringen uit te sluiten of misschien bevestigd te krijgen. In wat voor geval dan ook, er is duidelijk iets aan de hand en jouw dochtertje is nog zo jong, het kan ook het geval zijn dat ze niet durft te vertellen aan jou "in haar woorden" waarom ze zo verdrietig is en waarom ze niet naar school wil. Ik hoop echt voor jou/ jullie dat het probleem opgelost is na de vakantie en dat de oorzaak daar ligt. Maar ga er niet standaard vanuit dat het zo is wat haar juf zegt en zeker niet als jou eigen gevoel daar ook niet goed bij is. Er kan zich natuurlijk van alles in een klas/school afspelen en ook "de juf" hoe goed en aardig ze ook is met de aller beste bedoelingen kan het mis hebben, en zij ziet echt ook niet alles wat er in de klas/ in de school of op het schoolplein gebeurd. In elk geval zou ik graag als advies mee willen geven, ga dingen uitsluiten die mogelijk een oorzaak zouden kunnen zijn van het gedrag van jou dochtertje, dat is het beste wat je kan doen in mijn ogen. Alles wat je uit kan sluiten is een pluspunt, en in het belang van jou dochtertje en haar verdere groter worden is het beter om dingen meteen uit te sluiten (dat geeft voor jezelf ook een stuk rust) dan om na een hele tijd er toch achter te komen dat er op school iets vervelends gebeurd of is gebeurd want dan kan het echter grotere gevolgen hebben aangezien het gedrag wat ze nu al vertoont. Een kind durft vaak niet te vertellen als er iets aan de hand is, en zeker als het te maken heeft met een plek waar ze zicht niet veilig voelt (in dit geval school) waarvan ze weet daar weer heen te moeten.

Pfff.... lang verhaal he! Ik hoop in ieder geval dat je er misschien wat aan hebt en dat je er iets mee kan. Ik zou het leuk vinden om nog eens wat terug te horen van je, door mijn eigen ervaringen ben ik gewoon heel begaan en natuurlijk ook benieuwd hoe dit verder af loopt.

Ik wens je echt heel veel succes, volg je gevoel net zo lang en net zo vaak tot jij bij jezelf het gevoel hebt dat het goed zit!

Groetjes Marloes
 
Ik denk dat je je eigen ervaringen niet zo  moet reflecteren op anderen. Naar mijn mening maak je een andere moeder zo wel een beetje meer bezorgd als dat nodig is.
Ik denk dat Susanne heus wel goed in de gaten houdt hoe haar dochter is en hoe haar eigen gevoel hierover is.
Je kunt het voor jezelf ook moeilijker maken dan nodig.
Ik wil hier niemand mee voor het hoofd stoten, maar naar mijn mening moet je voorzichtig zijn met wat je hier neerzet.
Sil
 
nou ik ben idd wel nagegaan of ze gepest wordt of dat er iets gebeurd zou kunnen zijn, maar ze heeft heel veel vriendjes en ze heeft het voor de rest heel erg naar dr zin op school, maar ze is echt heel moe, en net wat sil al aangaf, ze heeft net een broertje erbij, dus als je al die dingen bij elkaar optelt is het ook wel logisch dat ze zich zo uit, en als ik op mijn gevoel afga dan weet ik ook wel dat het gewoonweg te veel voor haar is, maar dat gaat goed komen!

groetjes susanne
 
Terug
Bovenaan