Hallo Susanne,
Ik was net even jou bericht aan het lezen op het forum en wil graag daarop reageren. Misschien heb je er wat aan, misschien niet.
Ten eerste wil ik graag tegen je zeggen dat het heel belangrijk is en zeker in dit geval dat je naar je eigen gevoel luisterd. Wat zegt jou innerlijke 'ik' over deze situatie met jou dochtertje? Heb jij het gevoel het door haar verklaarbare gedrag van de juf "Ze is hard aan vakantie toe, volgend schooljaar zal het wel over zijn?' Wat is jou idee daarbij dat de juf dat zegt als mogelijk oorzaak voor haar problemen, zegt jou innerlijke gevoel ook meteen, ja dat is de oorzaak dat weet ik bijna zeker! Of heb je ook een gevoel van hier klopt iets niet? Natuurlijk wil ik niet dat jij je onnodig zorgen gaat maken en zeker niet als jou eigen gevoel hierover hetzelfde is als die van de juf.
Maar er is natuurlijk ook een mogelijkheid dat dit gedrag van je dochtertje veroorzaakt wordt door iets anders. Het is vaak nog lastig om hoogte te krijgen over de oorzaak van dit gedrag, maar er is duidelijk iets aan de hand. Misschien klinkt het voor jou raar wat ik zeg, maar door mijn eigen ervaring weet ik dat je niet zomaar standaard aan moet en kan nemen wat anderen zeggen, in dit geval de juf maar dat het nog veel belangrijker is om jou eigen gevoel te volgen, want wie kent jouw dochter nou beter dan jijzelf. Het kan bijvoorbeeld zo zijn dat er op school iets is gebeurd of nog steeds gebeurd waardoor jou dochtertje dit gedrag is gaan vertonen. Misschien is er iemand in de klas die vervelend tegen haar doet, misschien zijn er een paar kinderen die haar pesten? Misschien voelt ze zich om een bepaalde reden niet veilig of prettig in de klas. Natuurlijk wil ik je niet bang maken of iets aanpraten, maar ik denk dat het heel erg belangrijk is en zeker in het belang van je dochtertje dat je toch probeerd hoe lastig het ook is om die andere dingen bijvoorbeeld van wat ik net opnoemde om die dingen uit te sluiten. Ook als je met je dochtertje erover praat waarom ze niet naar school wil, is het raadzaam om ook zelf op onderzoek uit te gaan en mogelijke verklaringen uit te sluiten of misschien bevestigd te krijgen. In wat voor geval dan ook, er is duidelijk iets aan de hand en jouw dochtertje is nog zo jong, het kan ook het geval zijn dat ze niet durft te vertellen aan jou "in haar woorden" waarom ze zo verdrietig is en waarom ze niet naar school wil. Ik hoop echt voor jou/ jullie dat het probleem opgelost is na de vakantie en dat de oorzaak daar ligt. Maar ga er niet standaard vanuit dat het zo is wat haar juf zegt en zeker niet als jou eigen gevoel daar ook niet goed bij is. Er kan zich natuurlijk van alles in een klas/school afspelen en ook "de juf" hoe goed en aardig ze ook is met de aller beste bedoelingen kan het mis hebben, en zij ziet echt ook niet alles wat er in de klas/ in de school of op het schoolplein gebeurd. In elk geval zou ik graag als advies mee willen geven, ga dingen uitsluiten die mogelijk een oorzaak zouden kunnen zijn van het gedrag van jou dochtertje, dat is het beste wat je kan doen in mijn ogen. Alles wat je uit kan sluiten is een pluspunt, en in het belang van jou dochtertje en haar verdere groter worden is het beter om dingen meteen uit te sluiten (dat geeft voor jezelf ook een stuk rust) dan om na een hele tijd er toch achter te komen dat er op school iets vervelends gebeurd of is gebeurd want dan kan het echter grotere gevolgen hebben aangezien het gedrag wat ze nu al vertoont. Een kind durft vaak niet te vertellen als er iets aan de hand is, en zeker als het te maken heeft met een plek waar ze zicht niet veilig voelt (in dit geval school) waarvan ze weet daar weer heen te moeten.
Pfff.... lang verhaal he! Ik hoop in ieder geval dat je er misschien wat aan hebt en dat je er iets mee kan. Ik zou het leuk vinden om nog eens wat terug te horen van je, door mijn eigen ervaringen ben ik gewoon heel begaan en natuurlijk ook benieuwd hoe dit verder af loopt.
Ik wens je echt heel veel succes, volg je gevoel net zo lang en net zo vaak tot jij bij jezelf het gevoel hebt dat het goed zit!
Groetjes Marloes