veel huilen s'nachts

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo, wie kent dit:

Mijn zoontje van 6,5 maand begint wel eens midden in de nacht te krijsen. Hij is dan niet wakker maar ligt dan wel te huilen. Ik geef hem een speen en dan is ie stil.

Dit gebeurd dan zo'n 4  x per nacht. Soms geef ik hem wat water maar soms ook alleen een speen. Hij vindt het dan altijd wel prima.

Toch vraag ik me iedere keer weer af waarom hij toch ineens zo begint te krijsen?! Is het omdat hij dan overdag teveel nare dingen meemaakt ofzo? Maar hij huilt s'nachts ook als ik de hele dag thuis ben gebleven en dus verder nergens naar toe ben geweest. Wie oo wie kent dit ook en kan mij wat raad geven....

Groetjes!
 

mijn zoontje is 3,5 maand dus ik ken dit niet maar ik heb wel ergens gelezen dat ze rond die leeftijd eenkennig kunnen worden en verlatingsangst kunnen krijgen dus misschien mist je kleintje jou gewoon helaas is dat wel midden in de nacht en wat je eraan kan doen weet ik helaas ook niet misschien hebben andere mensen nog tips voor je

in ieder geval veel succes de komende tijd want het zal wel erg vermoeiend zijn om telkens midden in de nacht eruit te moeten gaan
 

Hoi

Mijn dochter is iets ouder, zij is nu bijna 11 mnd maar ik herken het wel!
Ik was in die periode alleen maar moe, ik liep heen en weer van onze kamer naar het hare en werd er ook een beetje moedeloos van.

Maar!
Er is mij verteld dat naarmate ze ouder worden, ze steeds meer meekrijgen, dat is natuurlijk logisch!
Dat hoeven dus niet alleen nare dingen te zijn.
Maar al die indrukken moeten ze wel verwerken en op een rijtje zetten in hun hoofdjes!

Ik ben er eens op gaan letten en merkte dat Alessia er meer last van had als we een drukke dag gehad hadden, als we bijv ergens op visite waren geweest, andere omgeving etc.

Het enige wat je kan doen is er voor ze zijn.
En idd slapen ze heel vaak gewoon en huilen ze in hun slaap.
Ik ben ook mijn dagritme anders in gaan delen en niet te veel dingen meer op 1 dag plannen.
Uiteindelijk gaat het wel weer over, al lijkt het eeuwen te duren als je zo moe bent, ik weet precies hoe je je voelt!

En zelfs nu met bijna 11 mnd gebeurt het nog wel eens, nou ja even eruit, even knuffelen en ons meisje slaapt weer verder!

Ik wil je veel succes wensen!

Liefs Sarah
 
Fijn om te horen dat jullie zo met me meeleven. pept toch wel weer op.
 
het is inderdaad zeer vermoeiend, zeker omdat ik nog 32 uur pw werk. pfff. Mijn vriend heeft ook vaak gezegd dat hij zal opstaan als die kleine wakker wordt s'nachts maar eer ik hem wakker heb gekregen heb ik zelf al 10 keer op en neer kunnen lopen, die ligt in een soort coma s;nachts!

In ieder geval, ik hoop dat het maar tijdelijk is en naarmate hij wat ouder wordt dit ook minder wordt.

nogmaals bedankt!!

Groetjes!
 
Ik denk dat er wel eens wat anders aan de hand kan zijn, namelijk: uitproberen!
Vanaf 6 maanden worden ze zich daar bewust van.
Je schrijft dat je een speen geeft of wat water, dat je dus steeds op het gehuil reageert. En daar zit het hem nu in! Je moet niet toegeven en zo min   mogelijk reageren.
Laat haar eens een kwartier huilen, ga dan even naar haar toe (niet uit bed halen, geen speen, geen water geven) en stel haar heel kort gerust (ook niet aaien volgens mij) en zeg dat ze moet gaan slapen. (of ze dat begrijpt,dat zal eerst wel niet, maar als je er een gewoonte van maakt dan begrijpen ze met 10 maanden wel wat je bedoelt). Dan laat je haar weer een kwartier huilen (en herhaal alles). Tenslotte kan het of zo over zijn, binnen een paar dagen of weken, of zelfs de zelfde nacht.
Ik heb dit ook steeds gedaan, en heb hem zelfs op een gegeven moment na een paar dagen helemaal laten huilen, hij heeft een uur gehuild, daarna was het helemaal over. En als hij na een paar maanden weer eens zo;n periode had, dan huilde hij maar een kwartier, of was na één keer geruststellen al klaar. Na twee nachten is het dan weer over!
Zo weinig mogelijk aandacht aan schenken is mijn advies (helemaal negeren is ook niet goed). Je merkt wel wanneer het te maken heeft met ziekte in opkomst ofzo, dan is het ook een ander verhaal!
Het is heel hard om het zo te doen, je moet het wel kunnen, maar het loont meestal wel. Ze houden er echt niks aan over hoor! ik ben van mening dat ouders tegewoordig te snel en te veel reageren op het huilen. Het wordt je ook aangepraat doordat deskundigen ook weer eens met nieuwe visies en ideeen komen. Maar die ouderwetse adviezen van vroeger (want dat is het wel) zijn zo slecht nog niet!
En laat je partner ook eens er uit gaan! Die mannen denken vaak ook wel> het zal wel.....ik betwijfel of ze het wel wíllen horen.....
Succes!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan