Verdriet...geen levensteken meer

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Allemaal,

Ik had vorge week dinsdag last van bloedverlies.
donderdag heb ik de verloskundige gebeld.
Ze stelde me ondermeer gerust dat dit heel vaak niets te betekenen had, en in het ander geval je er niets tegen kunt doen als je een miskraam krijgt.
Ik zou die dinsdag 13-12   een echo krijgen, ik was dan 11w6
Dinsdag bij de echo kregen we te horen dat het kindje met 8 weken gestopt was et leven.
Wat een klap is dat zeg!

Nog lang gepraat en gesnikt,
omdat de gyn. de volgende dag vol zat, mochten we gelijk naar haar toekomen als we zelf wouden.
Wij hebben dat gedaan,
omdat ik al ruim een week vloeide en het kindje al 4 weken dood was, is het gelijk die zelfde dag bij mij weggehaald.We hebben er beide vrede mee dat het gelijk die zelfde dag allemaal gebeurd is.
Ik had het niet getrokken als ik er nog dagen mee moest lopen en dan nog een trug voor de curretage.
Dit is voor iedereen natuurlijk verschillend!

We kunnen het nu een plaatsje gaan geven...

Voor iedereen sterkte

Veel liefs Monique

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo Monique

Wat erg voor je ik vroeg me al af hoe het met je ging.
Wat vervelend dat het zo moet aflopen he.
Bij mij leefde het 3 weken niet meer heb er nog een kleine week mee rond gelopen ze wouden echt nog 2 weken wachten maar dat vond ik echt ondragelijk. Dus ik kan me voorstelen dat je het de zelfde dag nog wou. Ik heb zondag een echo gehad en toen was alles weg gisteren vloeide ik nog een klein beetje en zins vandaag is het over. ik vind het nog steeds heel moeilijk en voel me echt leeg ik wou gisteren en vandaag weer aan het werk gaan maar heb het toch niet gedaan kan s`nachts bijna niet slapen en heb de heledag hoofdpijn hoop dat het volgende week weer beter is want ik wil graag weer wat doen denk er zo de hele dag aan.

Ik wens jou heel veel sterkte .

Veel liefs karina

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hee meiden,

allereerst heel veel sterkte met het verwerken vanhet verlies.

Mijn advies (als ik dat mag geven, en anders leg je het maar naast je neer) ga inderdaad zodra je lichamelijk kan (en dat is sneller dan dat het misschien voelt) weer aan het werk. Probeer die draad weer op te pakken. desnoods eerst voro halve dagen of op therapeutische basis. Thuiszitten maken emoties vaak heftiger waardoor het uiteindelijk moeilijker is om weer verder te kunnen.

Weet dat jullie niet alleen zijn en weet ook dat het leven voor jullie nog veel moois in petto heeft. Ook al geloof je dat nu niet, het is wel zo.

Zelf ben ik eind april na een zwangerschap van bijna 18 weken bevallen van een heel klein kindje. Ondertussen ben ik al weer 25 weken zwanger en geniet ik volop van het getrappel in mijn buik. Ik hoop dat jullie snel de draad weer oppakken en genietn van alles wat het leven te bieden heeft.

Miep