<p>hallo allemaal..</p><p>Toen wij in december een pret echo liet maken bij 8 weken bleek het hartje niet meer te kloppen van ons vruchtje.</p><p>2 weken daarvoor hadden we nog een echo met een kloppend hartje.Wat kwam dit als een klap want voelde me nog harstikke zwanger. We zagen het totaal niet aankomen want had helemaal geen bloedverlies. Ik dacht eigenlijk altijd dat je lichaam het dan wel snel af stoot en je bloed verliest.</p><p>al met al kwam het niet op gang en kozen we voor het opwekken van de miskraam met cytotec wat echt vreselijk was ben zoveel bloed verloren dat ik op seh belandde. Enkele weken daarna was er op de echo te zien dat ik niet schoon was en alsnog gecurreteerd moest worden.</p><p>Wij zijn er wel heel open over geweest voor de buiten wereld. Maar al met al merk ik nu nog steeds dat het aan mij knaagt en regelmatig nog moet huilen.</p><p>op de een of andere manier merk ik ook dat ik voor mijn gevoel alleen voor sta. In het begin vraagt iedereen er naar maar nu gaat iedereen verder inc. mijn vriend. Ik probeer ook echt wel positief verder te kijken en wil er niet teveel in blijven hangen. iemand tips of ervaringen wat geholpen heeft?</p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Verdriet na miskraam
- Onderwerp starter Febbaby
- Startdatum
Hi, ik zelf heb ook in december een miskraam gehad. Bij 8,5 week kloppend hartje gezien bij 11,5 helaas niet meer. Bij 11 weken overleden. Heel verdrietig op dat moment. Daarvoor heb ik een miskraam gehad bij 5 weken.
Ik vond het erg moeilijk als iemand in mn omgeving zwanger werd, ik had het gevoel dat het bij sommigen zo snel raak was, en wij waren ondertussen een jaar verder met proberen.
Ik ben altijd positief gebleven, ik kan zwanger worden en er is vast een goede reden dat dit kindje niet is blijven leven. Wat als ik pas bij 20 weken erachter kwam dat het niet goed was?
Ik ben nu weer opnieuw zwanger, 1x ongesteld en weer raak. Nu 9weken4d. 2 echos gehad, maar het blijft super spannend.
Hopelijk bij jou ook snel goed nieuws!
Ik vond het erg moeilijk als iemand in mn omgeving zwanger werd, ik had het gevoel dat het bij sommigen zo snel raak was, en wij waren ondertussen een jaar verder met proberen.
Ik ben altijd positief gebleven, ik kan zwanger worden en er is vast een goede reden dat dit kindje niet is blijven leven. Wat als ik pas bij 20 weken erachter kwam dat het niet goed was?
Ik ben nu weer opnieuw zwanger, 1x ongesteld en weer raak. Nu 9weken4d. 2 echos gehad, maar het blijft super spannend.
Hopelijk bij jou ook snel goed nieuws!
Hi, ik zelf heb ook in december een miskraam gehad. Bij 8,5 week kloppend hartje gezien bij 11,5 helaas niet meer. Bij 11 weken overleden. Heel verdrietig op dat moment. Daarvoor heb ik een miskraam gehad bij 5 weken.
Ik vond het erg moeilijk als iemand in mn omgeving zwanger werd, ik had het gevoel dat het bij sommigen zo snel raak was, en wij waren ondertussen een jaar verder met proberen.
Ik ben altijd positief gebleven, ik kan zwanger worden en er is vast een goede reden dat dit kindje niet is blijven leven. Wat als ik pas bij 20 weken erachter kwam dat het niet goed was?
Ik ben nu weer opnieuw zwanger, 1x ongesteld en weer raak. Nu 9weken4d. 2 echos gehad, maar het blijft super spannend.
Hopelijk bij jou ook snel goed nieuws!
Ik vond het erg moeilijk als iemand in mn omgeving zwanger werd, ik had het gevoel dat het bij sommigen zo snel raak was, en wij waren ondertussen een jaar verder met proberen.
Ik ben altijd positief gebleven, ik kan zwanger worden en er is vast een goede reden dat dit kindje niet is blijven leven. Wat als ik pas bij 20 weken erachter kwam dat het niet goed was?
Ik ben nu weer opnieuw zwanger, 1x ongesteld en weer raak. Nu 9weken4d. 2 echos gehad, maar het blijft super spannend.
Hopelijk bij jou ook snel goed nieuws!
Hi, ik zelf heb ook in december een miskraam gehad. Bij 8,5 week kloppend hartje gezien bij 11,5 helaas niet meer. Bij 11 weken overleden. Heel verdrietig op dat moment. Daarvoor heb ik een miskraam gehad bij 5 weken.
Ik vond het erg moeilijk als iemand in mn omgeving zwanger werd, ik had het gevoel dat het bij sommigen zo snel raak was, en wij waren ondertussen een jaar verder met proberen.
Ik ben altijd positief gebleven, ik kan zwanger worden en er is vast een goede reden dat dit kindje niet is blijven leven. Wat als ik pas bij 20 weken erachter kwam dat het niet goed was?
Ik ben nu weer opnieuw zwanger, 1x ongesteld en weer raak. Nu 9weken4d. 2 echos gehad, maar het blijft super spannend.
Hopelijk bij jou ook snel goed nieuws!
Ik vond het erg moeilijk als iemand in mn omgeving zwanger werd, ik had het gevoel dat het bij sommigen zo snel raak was, en wij waren ondertussen een jaar verder met proberen.
Ik ben altijd positief gebleven, ik kan zwanger worden en er is vast een goede reden dat dit kindje niet is blijven leven. Wat als ik pas bij 20 weken erachter kwam dat het niet goed was?
Ik ben nu weer opnieuw zwanger, 1x ongesteld en weer raak. Nu 9weken4d. 2 echos gehad, maar het blijft super spannend.
Hopelijk bij jou ook snel goed nieuws!
Hallo,
wat heftig zeg, vooral omdat er 2 weken daarvoor nog een kloppend hartje te zien was.
Wij zaten ook vol ongeloof. met de pretecho alles goed. paar weken later niet levensvatbaar.. ook ik ben zelfs met 11 weken na de bevalling gecureteerd.
Makkelijker gaat het helaas niet worden, helaas zit ook ik regelmatig met tranen. en hoe lullig het ook is, het leven gaat gewoon door.
inderdaad in het begin krijg je juist heel veel aandacht, en in eens is dat voorbij en lijkt het alsof niemand er meer aan denkt.
probeer vooral in je achterhoofd te houden dat er meer mensen aan je denken dan dat ze het aan je laten merken.
het is erg moeilijk voor buitenstaanders om erover te beginnen omdat ze dan bang zijn om weer een onderwerp naar boven te brenegn waar je verdrietig om word.
probeer vooral met mensen waar jij je prettig bij voelt aan te geven dat je erg graag over wilt praten en leg dan ook uit waar je mee zit. als niemand weet wat er allemaal in je omgaat dan kan je je ook alleen gaan voelen.
en deze site helpt ook enorm veel heb ik gemerkt. Helaas zoveel lot genoten, maar die begrijpen je juist zoveel beter.
succes met alles, en je bent sterker dan dat je denkt! xx
wat heftig zeg, vooral omdat er 2 weken daarvoor nog een kloppend hartje te zien was.
Wij zaten ook vol ongeloof. met de pretecho alles goed. paar weken later niet levensvatbaar.. ook ik ben zelfs met 11 weken na de bevalling gecureteerd.
Makkelijker gaat het helaas niet worden, helaas zit ook ik regelmatig met tranen. en hoe lullig het ook is, het leven gaat gewoon door.
inderdaad in het begin krijg je juist heel veel aandacht, en in eens is dat voorbij en lijkt het alsof niemand er meer aan denkt.
probeer vooral in je achterhoofd te houden dat er meer mensen aan je denken dan dat ze het aan je laten merken.
het is erg moeilijk voor buitenstaanders om erover te beginnen omdat ze dan bang zijn om weer een onderwerp naar boven te brenegn waar je verdrietig om word.
probeer vooral met mensen waar jij je prettig bij voelt aan te geven dat je erg graag over wilt praten en leg dan ook uit waar je mee zit. als niemand weet wat er allemaal in je omgaat dan kan je je ook alleen gaan voelen.
en deze site helpt ook enorm veel heb ik gemerkt. Helaas zoveel lot genoten, maar die begrijpen je juist zoveel beter.
succes met alles, en je bent sterker dan dat je denkt! xx
Hoi,
Ik wilde ook nog even reageren, vind het zo herkenbaar wat je beschrijft. Ik heb iets soortgelijks meegemaakt, met 7 weken een goede echo gehad en met de termijnecho (11 weken) bleek er geen hartje meer te kloppend. Medicatie geprobeerd, 2 rondes en toen leek het schoon. Helaas 4 weken daarna alsnog curettage gehad om bleek dat er nog een restje placenta zat. Ook veel bloedverlies gehad, liep op momenten langs mijn benen af en vaak in het ziekenhuis geweest.
Het is echt klote om mee te maken, een miskraam. Alle hoop en blijdschap die je had in 1 klap weg. Die verwerking heeft soms langer nodig dan anderen denken, dat valt niet in te vullen.
Wat mij erg hielp was het volgende:
- zwangerschapsdagboek afschrijven tot waar we gekomen waren en alles over het miskraam uit typen. Samen met echo’s, kaartjes van lieve mensen uit je omgeving bundelen en zo letterlijk ‘een plekje geven’.
- er heel open over praten met mijn partner, elke dag hebben we het er wel over, ook al is het nu al 3,5 maand gelede . Wij staan er ook beide anders in, hij kijkt al meer naar voren en ik kan soms nog erg blijven hangen in het verdriet. Maar dat geeft niet, van allebei mag het er zijn. Mijn man probeerde me vaak dan wel de positieve dingen in te laten zien en ik ben een keer best boos geworden en echt gezegd: ik kan nu niet positief denken, ik voel me gewoon klote en rot door alles dat er gebeurd is en dat is nu mijn gevoel. Door dat zo uit te spreken leek ik mijn eigen gevoelens ook meer te accepteren dat dit nou eenmaal zo is momenteel. En eigenlijk kon ik daarna steeds meer het rot voelen los laten en was er ruimte voor positieve gedachtes.
- bij vriendinnen aangeven dat je er nog steeds erg mee zit. Soms leek het alsof ze er maar niet naar wilde vragen, waarschijnlijk omdat het een moeilijk onderwerp is. Ik ben er dus maar zelf vaak over begonnen en had dan wel hele fijne gesprekken.
Hopelijk lukt het jou ook dit met de tijd wat te verwerken.
Liefs
Ik wilde ook nog even reageren, vind het zo herkenbaar wat je beschrijft. Ik heb iets soortgelijks meegemaakt, met 7 weken een goede echo gehad en met de termijnecho (11 weken) bleek er geen hartje meer te kloppend. Medicatie geprobeerd, 2 rondes en toen leek het schoon. Helaas 4 weken daarna alsnog curettage gehad om bleek dat er nog een restje placenta zat. Ook veel bloedverlies gehad, liep op momenten langs mijn benen af en vaak in het ziekenhuis geweest.
Het is echt klote om mee te maken, een miskraam. Alle hoop en blijdschap die je had in 1 klap weg. Die verwerking heeft soms langer nodig dan anderen denken, dat valt niet in te vullen.
Wat mij erg hielp was het volgende:
- zwangerschapsdagboek afschrijven tot waar we gekomen waren en alles over het miskraam uit typen. Samen met echo’s, kaartjes van lieve mensen uit je omgeving bundelen en zo letterlijk ‘een plekje geven’.
- er heel open over praten met mijn partner, elke dag hebben we het er wel over, ook al is het nu al 3,5 maand gelede . Wij staan er ook beide anders in, hij kijkt al meer naar voren en ik kan soms nog erg blijven hangen in het verdriet. Maar dat geeft niet, van allebei mag het er zijn. Mijn man probeerde me vaak dan wel de positieve dingen in te laten zien en ik ben een keer best boos geworden en echt gezegd: ik kan nu niet positief denken, ik voel me gewoon klote en rot door alles dat er gebeurd is en dat is nu mijn gevoel. Door dat zo uit te spreken leek ik mijn eigen gevoelens ook meer te accepteren dat dit nou eenmaal zo is momenteel. En eigenlijk kon ik daarna steeds meer het rot voelen los laten en was er ruimte voor positieve gedachtes.
- bij vriendinnen aangeven dat je er nog steeds erg mee zit. Soms leek het alsof ze er maar niet naar wilde vragen, waarschijnlijk omdat het een moeilijk onderwerp is. Ik ben er dus maar zelf vaak over begonnen en had dan wel hele fijne gesprekken.
Hopelijk lukt het jou ook dit met de tijd wat te verwerken.
Liefs