verdriet

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi ,allemaal wil ff wat van me af schrijven en misschien hebben er meer hier last van.
Heb sinds twee jaar een vriend en we zijn in blijde verwachting(12 weken)
Ik heb al een dochter van 11 uit een eerdere huwlijk.Nu ligt mijn vriend niet goed in de familie. Heb daarom bijna geen contact meer met mijn familie,wat ik eerder wel had en goed.
Maar ja je moet kiezen.En sinds dat ik nu in verwachting ben vinden ze dat schande.Je blijft toch niet bij hem en het gaat toch stuk enz enz.
En dat doet me heel veel verdriet.
En voel me soms echt heel alleen op de wereld. En door dit alles zijn er ook spanningen tussen mijn vriend en mij.
Hij kan het heel goed van zich af zetten,maar ik niet.
Nu is het ook nog zo dat mijn schoon ouders nog helemaal idolaat zijn van de ex van mijn vriend.Zij is echt alles bij hun.(mijn vriend heeft ook namelijk een dochterje van zijn ex).
Mijn ouders reageren heel cool.Toen ik vertelde dat ze weer opa en oma werden was het antwoord oooh. Ik vroeg of ze blij waren en het antwoord:Tja ik weet niet wat ik er van zeggen moet. En dat doet verrekte pijn.
Het is misschien een beetje een verwarrend verhaal maar hoop dat jullie het een beetje hebben kunnen volgen.

liefs snoeppie
 
Ik heb je verhaal gelezen, en wil je heel veel sterkte toewensen. Het zou mij ook heel zwaar vallen als mensen zo reageren op een zwangerschap!!
Probeer net als je vriend het meer van je af te zetten, want zo heb je geen leven. En als jullie samen maar gelukkig zijn!
 
tja ik weet natuurlijk helemaal niet wat voor familie band jij hebt, ik kan je wel vertellen dat mijn ouders het over het algemeen altijd goed hadden als ze zo hun bedenken hadden over mijn vriendjes. en altijd hadden ze gelijk. mijn huidige vriend hadden ze maar 1 keer gezien toen ze gelijk al wisten dat het goed zat, en inderdaad, dat bleek ook wel.
De situatie waarin jij zit lijkt me heel moeilijk, vooral omdat je moet kiezen tussen je vriend en je familie. Maar het kan geen kwaad hoor om je ouders eens de waarheid te vertellen, als jullie gelukkig zijn dan zullen ze dat moeten accepteren.
 
hallo snoeppie.

jou verhaal klinkt mij best wel een beetje bekent in de oren.
jij had vanhet weekend op mij stukje gereageert over ruzie met schoonmoeder en had daar jou verhaal dus ook al gelezen.
het is best wel moeilijk hoor maar als ik jou was zou ik samen met je vriend er gewoon wat van zeggen .
ik baalde er ook steeds van dat als ik bij mij schoonmoeder kwam dat er weer over de ex van mijn man werdt gepraat ..
de ene keer trapte ze haar de grond in een de andere keer was het van wij missen haar wel...
nu dit weekend de bom is losgebarsten en ik hier rustig met mij vriend over heb kunnen praten hebben we besloten om verlopig er niet meer naar toe te gaan ,hij vind dat ik mij niet hoef te laten kleineren.
hij heeft zo iets van laat haar maar even en als ze het goed wil maken moet zij eens over de brug komen.
hij heeft het idee dat ze mij ook niet mogen omdat ik er eentje ben met nogal haar op mijn tanden.en mij absoluut niet het kaas van het brood laat eten.ook was hem opgevallen dat ze totaal geen belangstelling tonen naar de kinderkamer of als ik bij de verloskundige ben geweest.
nu zijn wij een maand geleden getrouwd hebben een koud en warm buffet gegeven en mij schoonmoeder en schoonzus waren binnen een half uur weg zonder wat te zeggen .
ook dat stuit hem tegen de borst waardoor hij dus nu zo iets heeft van ze bekijken het maar.
dus wat ik zou doen als ik in jou schoenen sta er toch samen met je vriend praten met de rest van beide kanten van de familie .want jullie zijn samen gelukkig en dat heeft de familie te accepteren.
jullie willen graag verder en daar hebben ze zich bij neer te leggen .
met ik wens je heel veel sterkte toe
en samen met je vriend kom je er wel uit.
als je mischien behoefte heb er verder met mij als een soort lotgenoot verder met mijn te willen mailen laat het even weten krijg je mij mailadres.

succes en groetjes ilonka
 
Lieve Snoeppie, ik vind het heel erg voor je. Maar zorg dat de familie niet tussen jou en je vriend in komen te staan. Probeer samen te genieten van de zwangerschap. Laat de families voorlopig even links liggen, als ze een tijd niets horen zoeken ze van zelf toenadering. Sterkte meid.

liefs
Lot
 
Hoi Snoeppie,

ik heb ook geen contact meer met mijn ouders omdat zij niet mee kunnen leven dat ik een nederlandse vriend heb en wij niet getrouwt samenleven.(inmiddels wel verloofd maar dat verandert er niks aan) Ze doen niet eens de moeite om hem te leren kennen en ik moest een keuze maken of mijn eigen leven leiden of op de manier leven hoe zij het graag willen en met mensen omgaan die zij leuk vinden ...
het is erg moeilijk om die mensen van die je houd en die je respecteert te laten gaan maar naar alles wat ik heb moeten aanhoren en al die telefoon gespreken waar ik beledigt en uitgescholden werd(en dat van je eigen moeder!)ben ik eindelijk zo ver om te zeggen bekijk het maar!!
Nu dat in verwachting ben had ik gehoopt dat tenminste mijn zusjes het erg leuk zouden vinden, maar hun reactie was precies als die van jou ouders en dat doet pijn!! Ik ben nu zover dat ik vrede met mijn beslissing heb of mijn familie het leuk vind of niet, ze zijn van harte welkom als zij interesse hebben maar ik ga geen moeite meer voor doen daar ben ik naar bijna 3jaar vechten en doorzetten veel te moe voor.Ik heb een fulltime baan en mijn studie gaat ook gewoon door als ik mij ook nog hiermee bezig moet houden dan heb ik helemal geen leven meer en dat is pecies wat mijn ouders willen! Ik ben nu 21jaar maar ik voel zeker 15jaar ouder daardoor dat ik altijd al voor mijn vrijheid moest vechten en dat is het niet waard!!!
Ik ken jou hele situatie niet precies en ik zou never ever iemand adviseeren om geen contact met zijn ouders te hebben ook al ben je 40 het is en blijft altijd moeilijk, een deel van jou stervt gewoon weg maar als je er allen maar verdriet van hebt moet je voor jezelf bekijken of het dat wel waard is jou kindjes willen ook graag een gelukkige, opgewekte mama!! En nog een tip je zei dat je moet kiezen...je moet nooit tussen jou ouders en je vriend kiezen maar je moet voor jezelf kiezen!!!!! een relatie kan altijd uit gaan dan moet je er geen spijt van krijgen.
Nog heel veel sterkte en hoopelijk heb je er wat.

Groetjes O
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan