ANONYMOUS_USERNAME
New member
hallo mama's,
ik ben sinds vorig jaar een noodgedwongen alleenstaande moeder, deze keuze heb ik zelf niet gemaakt maar mijn ex man. sindsdien woon ik nu alleen met mijn zoontje die nu 2,5 jaar oud is alleen. omdat ik natuurlijk kostwinner nu ben en in de zorg werk, draai ik ivm het financiele plaatje veel nachtdiensten. gelukkig kan de kleine man bij opa en oma steeds logeren. nu is het de laatste 2 a 3 maanden zo dat hij 's avonds steeds erg verdrietig is en alleen maar om mij vraagt en dat mama hem moet komen halen. hij wil ook absoluut niet in zijn eigen bedje slapen als hij bij mij is, hij klimt dan bovenop me, houdt me vast rond mijn nek en ligt dan zo een hele nacht bij me te slapen. maar op het moment dat hij weer moet gaan logeren omdat ik moet gaan werken is het drama, dat we nu maar hebben besloten dat als ik bv 3 nachtdiensten heb ik me ook maar 3 dagen niet laat zien want anders is het leed niet te overzien en dit terwijl ik het kleine ventje eigenlijk wel graag wil zien, maarja nogmaals, als ik dit dus ga doen dan lopen mijn vader en moeder een hele nacht met een huilend kind wat naar mij toe wilt komen. heeft er iemand misschien tips waardoor ik ( en mijn vader en moeder ) het misschien wel zo kunnen doen dat het ventje niet steeds verdrietig is ? het maakt hierbij niet uit of ik nu niks tegen hem zeg en zo weg ga of dat ik hem uitleg dat ik moet gaan werken. vanaf het moment dat ik hem dan eindelijk weer ga ophalen omdat ik dan weer een paar dagen vrij ben wijkt hij geen seconde van mijn zijde. wat kan ik nog doen zodat hij minder verdriet heeft en het bij mij dan iet zeer doet om hem steeds achter te moeten laten omdat ik echt moet werken om rond te kunnen komen.
liefs, natascha
ik ben sinds vorig jaar een noodgedwongen alleenstaande moeder, deze keuze heb ik zelf niet gemaakt maar mijn ex man. sindsdien woon ik nu alleen met mijn zoontje die nu 2,5 jaar oud is alleen. omdat ik natuurlijk kostwinner nu ben en in de zorg werk, draai ik ivm het financiele plaatje veel nachtdiensten. gelukkig kan de kleine man bij opa en oma steeds logeren. nu is het de laatste 2 a 3 maanden zo dat hij 's avonds steeds erg verdrietig is en alleen maar om mij vraagt en dat mama hem moet komen halen. hij wil ook absoluut niet in zijn eigen bedje slapen als hij bij mij is, hij klimt dan bovenop me, houdt me vast rond mijn nek en ligt dan zo een hele nacht bij me te slapen. maar op het moment dat hij weer moet gaan logeren omdat ik moet gaan werken is het drama, dat we nu maar hebben besloten dat als ik bv 3 nachtdiensten heb ik me ook maar 3 dagen niet laat zien want anders is het leed niet te overzien en dit terwijl ik het kleine ventje eigenlijk wel graag wil zien, maarja nogmaals, als ik dit dus ga doen dan lopen mijn vader en moeder een hele nacht met een huilend kind wat naar mij toe wilt komen. heeft er iemand misschien tips waardoor ik ( en mijn vader en moeder ) het misschien wel zo kunnen doen dat het ventje niet steeds verdrietig is ? het maakt hierbij niet uit of ik nu niks tegen hem zeg en zo weg ga of dat ik hem uitleg dat ik moet gaan werken. vanaf het moment dat ik hem dan eindelijk weer ga ophalen omdat ik dan weer een paar dagen vrij ben wijkt hij geen seconde van mijn zijde. wat kan ik nog doen zodat hij minder verdriet heeft en het bij mij dan iet zeer doet om hem steeds achter te moeten laten omdat ik echt moet werken om rond te kunnen komen.
liefs, natascha