Verdrietig

A

ANONYMOUS_USERNAME

Mijn nichtje van 7 is vorig jaar overleden aan een hersentumor. Het is precies een jaar geleden en ik heb het er erg moeilijk mee, ik mis haar zo! En mijn zus en haar man hebben zo'n enorm verdriet. En nu is mijn moeder ook nog ernstig ziek. Soms is het leven echt rottig. Mijn dochtertje van anderhalf sleept me er gelukkig wel doorheen. Sorry voor mijn zielige verhaal maar ik wilde het gewoon even kwijt.
Liefs, Mara
 
Hoi Mara,
Dit is ook heel heftig. Het moet vreselijk voor jullie zijn. Je hebt het kind zien groter worden en dan ineens verliezen.Ik wil jullie veel sterkte wensen.
Groetjes van Caroline
 
Elke keer als ik zoiets lees ben ik zo blij met m'n gezonde kindertjes,en oh zo bang dat het ineens misschien anders wordt want ook nu denk ik hoe is dat verlopen? Was er al iets mee vanaf de geboorte?? Wat verschrikkelijk moet dat voor die ouders ook zijn,hebben ze meer kinderen zodat ze nu niet met een leeg huis zitten?? Zoals je zelf al aangeeft dat je dochtertje je erdoor heen sleept.Ik wil jullie heel veel sterkte wensen ook met je moeder.Je hoeft je niet te verontschuldigen voor je verhaal daar is dit forum voor.
sterkte!!
 
Ja je verhaal is zielig, maar dat geeft toch niet? Een kind van 7, jee, dat heeft nog een leven voor zich, dat hoort niet ziek te worden en te sterven. Wat een verdriet voor haar ouders, maar ook voor de rest van de familie, zoals jij. Het is fijn voor haar ouders dat jij nog aan je nichtje denkt en met hen meeleeft!! Ik hoop voor hen dat je dat altijd blijft doen, wis haar naam nieet uit!!!
En je moeder, je iegen moeder is ernsitg ziek, ook daar mag je "zielig"over doen, dat is toch erg??? Ik hoorde pas dat mijn vader longkanker heeft, en er niets meer aan te doen is. Hoewel ik geen contact meer met hem had, was ik toch helemaal van slag!!! Binnenkort ga ik op bezoek, het blijft toch een van je ouders, zonder hem was ik nooit geboren!!
Sterkte met alles!!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan