Verhuizen (of niet) met jonge kinderen

Hoi allemaal,

Even een dilemma dat misschien niet helemaal thuis hoort op dit forum, maar ik leg het toch aan jullie voor en zie wel of er reacties op komen..

Sinds een aantal jaar wonen wij in een leuke plaats met onze (inmiddels 3) kinderen van 6, 4 en 1 jaar. Het is zoals gezegd een leuke plaats, niet te groot en niet te klein, met alles wat je nodig hebt met opgroeiende kinderen. Waaronder ook een middelbare school, dus voor de kinderen een ideale plek om op te groeien met alles dichtbij huis. Maar je voelt 'm al aankomen, er is een maar...

Ondanks dat het een erg leuke plaats is, zijn wij hier komen wonen zonder hier mensen te kennen. Hier wonen dus geen familie of vrienden van ons. Om me heen merk ik dat veel mensen elkaar kennen, hier altijd al wonen, hele families wonen hier, etc., wat maakt dat ik me toch vaak een beetje een buitenstaander voel. Maar het grootste punt is eigenlijk dat de huizenprijzen hier erg hoog liggen en dat is de laatste jaren natuurlijk alleen maar erger geworden. Dit betekent dat het voor ons nog jaren zal gaan duren voor wij hier een huis kunnen kopen (we huren nu), dat aan onze wensen voldoet. We zouden graag op termijn groter gaan wonen, maar dat is hier bijna onmogelijk. Een groot deel van de jeugd van onze kinderen in onze huidige tussenwoning blijven wonen, zien we ook niet zitten aangezien het te klein wordt en we graag een huis zouden willen kopen.

Nou woont mijn moeder in een dorp dat ons ook aanspreekt, maar we hebben daar zelf nooit gewoond en kennen het dus los van de bezoekjes aan mijn moeder verder niet echt. Het spreekt ons echter qua sfeer wel aan het hebben gezien dat de huizenprijzen daar een stuk lager liggen en we daar op termijn een leuk huis zouden kunnen kopen. Het enige ding is, is dat het een dorp is waar natuurlijk een stuk minder voorzieningen zijn en waar natuurlijk geen middelbare school is. De dichtstbijzijnde ligt op ongeveer 25 minuten fietsen. Een andere goedkopere plaats zou voor ons ook prima zijn, maar dan blijft het probleem dat we de plaats niet kennen en het een risico blijft.

Nou zitten wij dus met het dilemma of we in onze huidige woonplaats willen blijven, waar het nog heel lang gaat duren voordat we een woning naar wens kunnen kopen, maar waar wel alles is wat je nodig hebt.. OF..
verhuizen naar een dorp/plaats waar we zelf nog nooit gewoond hebben met geen middelbare school, minder voorzieningen en alles verder fietsen is, maar waar we wel een heel leuk huis zouden kunnen kopen wat meer past bij ons als gezin van 5.

Zijn er mensen die een soortgelijk dilemma hebben gehad en wat hebben jullie toen gedaan? Of heeft iemand een soortgelijke verhuizing gehad en wil je je ervaring hierover delen? Wij zijn erg bang dat we later spijt krijgen als we onze kinderen uit deze plaats zouden halen, dus positieve ervaringen hierover zijn welkom. :)
 
Lastig, maar ik zou zeker kiezen voor een plek waar jij en je partner zich prettig voelen, gelukkiger hopen te zijn en aansluiting vinden. De kinderen weten straks niet beter dan dat ze moeten fietsen naar middelbare school.. in een ander dorp of stad is het ook fietsen, tenzij je naast de school woont. Die "luxe" had ik vroeger, vond dat niet heel prettig zo dichtbij wonen. Mijn man moest er toenertijd ook voor fietsen, zo'n 30 minuten, is die niets minder van geworden. 
Wij zijn vanuit de stad naar de polder verhuisd, alles is minimaal 10 minuten fietsen maar in plaats van door de stad sjees ik nu door de weilanden! Ik voel me fijner, gelukkiger en rustiger. Onze kinderen zijn straks niet anders gewend en anders went het wel. 
Succes met het doorhakken van de knoop! 
 
Ik snap je dilemma, en onze kinderen gaan nog niet naar school, maar ik denk ook dat je het gewoon moet doen. Ik moest vroeger 13km naar de middelbare school fietsen, dus 25 min lijkt me wel ok. Zeker omdat veel scholieren tegenwoordig een e-bike hebben...
Ik heb zelf tot mijn 23ste in hetzelfde huis gewoond en ben daardoor erg honkvast. Ik vond het toen best wel lastig en emotioneel om te verhuizen. Mijn man is daarentegen in zijn jeugd veel vaker verhuisd (wel allemaal binnen 1 dorp) en die gaat er veel makkelijker en praktischer mee om.
Ik denk dat je kinderen nu nog jong genoeg zijn om nieuwe vriendjes te maken en misschien kom je onder de ouders van schoolvriendjes ook wel mama's tegen met wie het klikt, waardoor je zelf weer een sociaal netwerk kunt opbouwen. Hoe zit het met jullie eigen reistijd naar werk? Ik heb jarenlang 1.5 uur enkele reis gedaan, maar daar ga ik nu mee stoppen, het kost me teveel tijd. Ik vind het wel erg fijn in hetzelfde dorp als mijn schoonouders te wonen, want dan kunnen ze af en toe even een uurtje oppassen als ik naar de fysio of huisarts moet, o.i.d.
 
In een nieuw dorp een sociale kring opbouwen is ook echt tijd investeren. 
Ik ben opgegroeid in een dorp, en ben veel verhuisd in m'n jeugd. Nu als volwassene ben ik vanuit de stad verhuisd naar een nieuw dorp. 

Het is inderdaad een "ons kent ons" cultuur. Niet jezelf opdringen, maar kennismaken met de achtergrond en ontwikkelingen. Als je de sfeer al fijn vindt, dan moet het zeker lukken. 

Ik ben eerst vrijwilligerswerk gaan doen en met m'n kleine naar een ouder-kind dansclubje gegaan. Vooralsnog heb ik nog geen "echte" vriendinnen, maar ik kan inmiddels toch leuke kletspraatjes houden en krijg veel tips uit het dorp mee. 
Via sportverenigingen van je kinderen wat vrijwilligersdiensten/ carpooling doen maakt het ook makkelijker. Zo hebben mijn ouders als vreemdelingen toch een gunfactor gekregen en enkele vrienden gemaakt. 
 
Wij gaan binnenkort van de stad naar een heel klein dorp verhuizen. Ik kan niet aarden in de stad en woon het liefste in een hutje op de hei. Nu met kinderen (een baby en peuter en derde op komst), vind ik persoonlijk de stad ook veel te druk. Even vrij rondrennen is er niet bij. 
We hebben veel nagedacht over zo'n wat groter dorp met alles dat nodig is, of juist echt de stilte in. We hebben dat laatste gekozen. Dat is echt voor ons. Maar het lijkt ons ook erg leuk voor de kinderen om zo tussen de weilanden en bossen op te groeien, lekker veel buitenleven. Er is een huisarts en een basisschool met bso, en daar houdt het wel op. Er liggen 2 grotere dorpen nabij met alle andere voorzieningen, maar dat is wel een kwartiertje fietsen of met de auto. 

Tot de tienerjaren zien we geen problemen. Ik ben dorps opgegroeid en ken de ons kent ons cultuur, dat zal wat investeren zijn. Ik ben niet de meest sociale, dus ik ben wel benieuwd of het me lukt. Maar tegelijk had ik dat geisoleerde gevoel juist ook erg in de stad en vind ik het in een dorp makkelijker omdat mensen daar wel praatjes maken. Als onze kinderen straks naar de middelbare school gaan (40 min fietsen), en willen stappen, dan zien we wel weer of het nog haalbaar is, of dat we de plannen weer wijzigen.

Nu hadden wij wel een koophuis dat we met flinke winst verkocht hebben, en hebben in hetzelfde klimaat aangekocht in een stil dorp. Daardoor konden we groter gaan wonen. Persoonlijk als je op koop uit bent, zou ik het even 1 a 2 jaar aankijken. Want een hoop grote instellingen verwachten wel dat de huizenmarkt wat gaat instorten. Dus wie weet wat er dan ineens wel mogelijk is. 
 
Bedankt voor de reacties (tot nu toe)! Op dit moment wonen wij al in een rustige, bosrijke omgeving in een niet al te grote plaats. We zouden qua plaats hier graag blijven wonen, ook al heb ik (nog) geen leuke sociale contacten opgebouwd hier. De laatste jaren zijn hier ook veel mensen uit het westen komen wonen, omdat het de ideale mix is tussen stad en landelijk. Je bent zo in de bossen en de natuur en hebt alle voorzieningen dichtbij. Dit is waarschijnlijk ook de reden dat de huizenprijzen hier zo verschrikkelijk hoog zijn.. 
Ik begrijp dat de keuze om te verhuizen makkelijker is als je de drukke stad wilt inruilen voor het rustige dorp. Maar voor ons zit dat dus anders. We hebben ook zoiets van, wat nou als de huizenprijzen de komende jaren omlaag gaan en we zijn wél verhuisd, slaan we onszelf dan niet enorm voor onze kop? Of krijg ik dan niet enorme spijt van al het bekende dat we hier zullen achterlaten? Haha wat een dilemma toch, maar het is ergens ook wel fijn om deze kopzorgen van me af te kunnen schrijven, haha! Gelukkig hebben we geen haast en zitten we hier voor nu wel goed, maar ik vind het ook wel fijn om een beetje een toekomstplan te hebben, ook al is het in grote lijnen. 
 
Geen idee of je hier wat aan hebt maar wij zijn ook verhuisd.
Wel in hetzelfde dorp maar andere plek.
Zo woonde we eerst op 5 minuten lopen van de basisschool,mijn ouders en buurtsuper. Nu wonen we daar 15 minuten fietsen van af.
Bij het oude huis hadden wij wel een soort aanspraak met alleen de buren nu zijn we verhuisd naar een complete nieuwbouw wijk waar we pas met de sleutel krijgen konden zien wie er kwamen wonen.
Best spannend want ik had geen aanspraak hier want niemand kon elkaar. Nu houd ik wel van een feestje vooral voor kids dus heb er gewoon via de buurtapp een buurtfeestje ingegooit :D .
De gehele speeltuin zat vol met kinderen en de ouders kwamen ook met een hapje & drankje. Inmiddels zijn er meerdere buurt feestjes georganiseerd ;) misschien een idee voor jullie als je nog twijfeld om te verhuizen. Mocht er geen buurtapp zijn kan je ook persoonlijk langs de deuren (heb ik gedaan kon meteen met iedereen kennismaken). 
Mijn zoontje is inmiddels 7 en we wonen hier bijna 1 jaar. Deze maand komt ook baby nr 2 en merkte sinds het "aanbellen"bij alle buren ik elke dag wel aanspraak heb als ik door de straat waggel :).


 
 
Wij zaten in een soortgelijke situatie en hebben na jaren huizen zoeken, vorige maand een huis gekocht! 15 kilometer van onze huidige woonplaats en ook daar kennen we niemand. Echter een heel mooi huis, dat we onder de vraagprijs hebben gekregen en dat dicht bij een mooi natuurgebied ligt, want ons heel erg trekt t.o.v. onze huidige woonplaats bij de stad. We hebben er daardoor heel erg veel zin in en het voelt echt als een goede stap, ondanks de verhuizing naar een heel klein dorp. Ik probeer wel echt de positieve punten te zien, praktisch te denken en het als een nieuwe uitdaging te ervaren om nieuwe mensen te leren kennen. Ons nieuwe huis ligt in een nieuwbouwwijk, met volgens mij veel gezinnen met kinderen in dezelfde leeftijd. We hopen dat we daarom ook aansluiting vinden. 
Onze oudste is vier jaar en we denken dat hij het even lastig gaat vinden, maar nog in zo'n leeftijd is dat hij snel weer zijn weg vindt. Ook zit hij nu op een hele grote school en BSO en is heel gevoelig. De stap naar een kleine school doet hem hopelijk goed :) Het verschilt dus denk ik ook per kind. 
Doe waarbij je je goed voelt, en wat op dat moment ook goed voelt!
 
Terug
Bovenaan