A
Anoniem
Guest
Hoi Meiden!
Zo poost ik af en toe eens wat en zo al 2x achter elkaar. Maar moet het ff van mij afschrijven.
Gister bij de buren een verjaardag gehad, daar kwam een hoog zwangere buurvrouw ( vandaag uitgerekend) en letterlijk iedereen had het over zwangerschap, kinderen en bevallingen., behalve dan de mannen..
Wat voelde ik mij op dat moment ongelukkig zeg.
Na een aantal borreltjes, prosecco jammie, en dat de meeste visite weg was, vroeg de as vader, en jullie .. zijn jullie al bezig voor zo;n wonder of past het nog niet bij jullie op het moment.. Ik antwoorde: Als het komt dan komt het en dan is het goed.
Steek in mijn hart en stille tranen in mijn ogen, als gevolg.
Overgestapt op een ander onderwerp, maar binnen 10 minuten kwam het gesprek weer op zwangerschap, nu alleen waren miskramen het onderwerp. De hoog zwangere vertelde dat zij in het verleden 2x een miskraam heeft gehad. Ik antwoorde mede door de alcohol, ach ja, maar dan weet je in ieder geval dat je zwanger kunt worden. De zwangere vroeg waarom zeg je dat..
Toe kwam het hoge woord eruit, dat het bij ons gewoon na 18 rondes nog niet gelukt was om uberhout een posi test in handen te hebben. Ook vertelde ik over de onderzoeken en alles wat erbij komt kijken.. De as vader begon zich vervolgens schuldig te voelen en bood zijn excusses aan, waarop ik zei: Maar dit wist je toch niet.
En de hoog zwangere vond het knap dat ik er zo mee om ging en dat ik er zo open over sprak, wat voelde ik mij goed! Ik was blij dat het onderwerp wat natuurlijk nog steeds met zwangerschap te maken had, maar dat nu ging over het niet tot stand komen en de wens van we willen zo graag. Het 'mooie' was dat de rest nu ook met verhalen kwam, dat ze wel hadden gehoord van die was met ivf, iui en hormonen bezig en die had 2 kinderen door ivf, dat soort verhalen.
Maar dat ze niet echt wisten wat dat met je deed, je gevoel e.d. Dat je steeds een stapje verder gaat om je wens vervuld te zien worden. Ja dat was prettig om zo open over dit probleem te praten, ik heb het nu voor het eerst verteld dat het niet lukken wil. Het was een openbaring zowel voor mij als voor de buren, maar het voelde goed!
Zo poost ik af en toe eens wat en zo al 2x achter elkaar. Maar moet het ff van mij afschrijven.
Gister bij de buren een verjaardag gehad, daar kwam een hoog zwangere buurvrouw ( vandaag uitgerekend) en letterlijk iedereen had het over zwangerschap, kinderen en bevallingen., behalve dan de mannen..
Wat voelde ik mij op dat moment ongelukkig zeg.
Na een aantal borreltjes, prosecco jammie, en dat de meeste visite weg was, vroeg de as vader, en jullie .. zijn jullie al bezig voor zo;n wonder of past het nog niet bij jullie op het moment.. Ik antwoorde: Als het komt dan komt het en dan is het goed.
Steek in mijn hart en stille tranen in mijn ogen, als gevolg.
Overgestapt op een ander onderwerp, maar binnen 10 minuten kwam het gesprek weer op zwangerschap, nu alleen waren miskramen het onderwerp. De hoog zwangere vertelde dat zij in het verleden 2x een miskraam heeft gehad. Ik antwoorde mede door de alcohol, ach ja, maar dan weet je in ieder geval dat je zwanger kunt worden. De zwangere vroeg waarom zeg je dat..
Toe kwam het hoge woord eruit, dat het bij ons gewoon na 18 rondes nog niet gelukt was om uberhout een posi test in handen te hebben. Ook vertelde ik over de onderzoeken en alles wat erbij komt kijken.. De as vader begon zich vervolgens schuldig te voelen en bood zijn excusses aan, waarop ik zei: Maar dit wist je toch niet.
En de hoog zwangere vond het knap dat ik er zo mee om ging en dat ik er zo open over sprak, wat voelde ik mij goed! Ik was blij dat het onderwerp wat natuurlijk nog steeds met zwangerschap te maken had, maar dat nu ging over het niet tot stand komen en de wens van we willen zo graag. Het 'mooie' was dat de rest nu ook met verhalen kwam, dat ze wel hadden gehoord van die was met ivf, iui en hormonen bezig en die had 2 kinderen door ivf, dat soort verhalen.
Maar dat ze niet echt wisten wat dat met je deed, je gevoel e.d. Dat je steeds een stapje verder gaat om je wens vervuld te zien worden. Ja dat was prettig om zo open over dit probleem te praten, ik heb het nu voor het eerst verteld dat het niet lukken wil. Het was een openbaring zowel voor mij als voor de buren, maar het voelde goed!