Verjaardag wel of niet met papa EN mama vieren

Even een fris topic, leuk voor de discussie :)

Ivar was 2 weken geleden jarig en Edwin en ik hebben het samen gevierd (ik kan nog heel erg goed met zijn familie, zie ik ook nog wekelijks, Ivar is vaak bij opa en oma etc, en Edwin kan ook prima met mijn familie). Alleen ik ging me nu toch wel storen aan het feit dat het in mijn huis was, dus ik alle rommel en drukte had etc want Edwin wilde het niet in zijn huis, 'want bijna alle mensen had ik uitgenodigd' (is wel waar hoor).

Ok ook niet erg

maar: Edwin heeft nu al wat langere tijd een vriendin (goh het lijkt eens iets serieus te zijn), dus ik ga er vanuit dat die volgend jaar ook mee zal vieren als Ivar weer jarig is (dit jaar heb ik gezegd dat Edwin alleen moest komen, niet de reden vermeld dat ik niet elk jaar een ander in m'n huis wil maar dat kan ie vast zelf wel raden...), en nu zit ik dus te denken dat ik het volgend jaar apart wil vieren. Ik heb namelijk geen zin om mijn familie met zijn nieuwe vriendin te confronteren.

Maar: zou het voor Ivar beter zijn om in ieder geval op zijn verjaardag papa en mama samen te zien??

Ach het duurt nog een jaar, maar het houdt me wel bezig.

Beetje lang verhaal sorry!!

Liefs Jenneke
 
pff, wat een moeilijjk iets. Maar ok, ik zal mijn best doen. Mijn buren zijn nu ongeveer 3 jaar uit elkaar, buuv had een ander. Toen hun dochter jarig was is de buurman 's middags op het feestje geweest en haar nieuwe lover pas s'avonds. Dit was goed opgelost. Het jaar later had de buurman ook een nieuwe liefde en deze had niet zoveel zin in een ontmoeting met de ex en haar familie. Dus vanaf toen hebben ze overlegt dat ze de verjaardagen nu in 2x vieren en ik moet zeggen dat de buurkids dit helemaal geweldig vinden.... 2x taart, 2x kadootjes, 2x feestjes.........

Heel veel succes met je beslissing ook al duurt het nog een jaar.
 
Hey Lizz,

Wat een moeilijke situatie zeg. Ik denk dat het belangrijkste is dat jullie het hele jaar samen door 1 deur kunnen. Zo'n verjaardag is geen afspiegeling van jullie samen, want hoe hard het ook klinkt, jullie samen bestaat nou eenmaal niet meer. Ik kan me voorstellen dat je geen zin hebt om met zijn nieuwe vriendin te worden geconfronteerd. Je hebt ook het recht om het gewoon apart te vieren of om te vragen of hij alleen komt hoor. Dat kun je volgend jaar ook nog gewoon zeggen. Daar zou ik zelf ook niet blij van worden hoor, als mijn (ex)man daar met zijn nieuwe vriendin in mijn huiskamer zou zitten.

Je wilt zo graag het beste voorr Ivar hè, dat hij ook een leuke verjaardag heeft en geen last van evt spanningen. Maar ik denk dat je wel trouw moet blijven aan je eigen gevoel, als het niet goed voelt moet je het toch niet doen, hij krijgt het onbewust toch wel mee. Als jullie het samen kunnen bespreken lijkt mij dat het beste, ik weet niet of dat lukt? Waarschijnlijk zal Edwin ook wel kunnen begrijpen dat je liever voorlopig nog niet zijn vriendin in huis hebt (en zo niet, dan viert hij het gewoon lekker zelf, ja toch :) ).

Liefs Leine

 
Hoi Jenneke,

Het is moeilijk voor mij om te bepalen wat je moet doen (of je een advies geven).
Ik ken mensen die uit elkaar zijn die elkaar wel kunnen schieten en dan is zo'n verjaardag samen met nieuwe partner natuurlijk niet te doen.
Aan de andere kant ken ik ook mensen die ondanks een scheiding hele goede vrienden zijn en wel verjaardagen samen vieren zelfs met nieuwe partner erbij. Ik ken zelfs een vrouw die heel goed samen kan met de nieuwe partner van haar ex.
Ik denk dat je naast het kijken naar Ivar, ook aan jezelf moet denken.
Als je voor Ivar kiest om samen een verjaardag te vieren, zal hij toch bepaalde spanningen aanvoelen en dat is ook niet leuk.
Als ik zo jou verhaal lees en ik stond in jou schoenen zou ik er niet aan moeten denken om met mijn ex en zijn nieuwe partner de verjaardag van mijn kind te vieren. Ik zou het lekker apart doen.
Maar misschien sta je er over een jaar wel anders in en zie je het wel zitten.
'k Snap dat het je bezighoud. Maar probeer het los te laten en over een paar maanden (10 ofzo....) weer eens ter overweging te nemen. Misschien sta je er anders in en anders: lekker 2x verjaardag voor Ivar. Ik denk dat hij dat ook idd wel erg leuk vind heo Jolanda dat beschreef: 2x cadeaus, 2x taart, 2x feest!!!!

Groetjes!!!
 
Hoi Jenneke,

Nog van harte gefeliciteerd met je mannetje. 3, wat al een leeftijd he?

Wat dapper van je dat je alle familie bij jou thuis hebt ontvangen om Ivar zijn verjaardag te vieren. Een hele ervaring lijkt me en ik denk dat je uit die ervaring zelf al wel wat conclusies kunt trekken.

Als ik je verhaal zo lees, met daarbij het beeld dat ik van Edwin heb van eerdere verhalen, dan was dit een actie ten gunste van Ivar. En dat is natuurlijk hartstikke lief. Maar vergeet je jezelf niet? Jij hebt een heleboel drukte en wat heeft Edwin gedaan? Heeft hij bijv. ook boodschappen gehaald? Of koffie ingeschonken? Of meegeholpen met je huis weer aan de kant te krijgen? Of vond hij het wel makkelijk zo? En heb jij wel de tijd gehad om van Ivar te genieten? Ik heb hierover zo mijn vermoedens, maar weten doe ik het natuurlijk niet.

Ik denk dat het in het belang van Ivar is dat de verloop van zijn verjaardag voorspelbaar voor hem is. Daarmee bedoel ik: als jullie de keuze maken om het samen te vieren blijf dat dan ook doen. Zelfde geldt als jullie het 2x vieren (apart dus). En besluiten jullie om het samen te vieren denk dan ook aan de mogelijkheid om een zaaltje oid te huren of ergens in een park te gaan picknicken. Op die manier kun je de taken (en tijd en geld) eerlijk(er) verdelen en blijf jij niet met de rommel zitten. Ook hoeven nieuwe partners zich minder bezwaard te voelen om naar "neutraal' terrein te gaan.

Veel succes, maar probeer het toch ook een beetje van je af te zetten (makkelijk gezegd). De situatie kan volgend jaar wel weer helemaal anders zijn.

Groetjes,
Ellen mv Julian
 
Hoi,

Ik hoor eigenlijk hier niet thuis!!
Ik zit in dezelfde situatie, maar dan aan de andere kant, mijn man had al een zoontje die ook bij ons woont en wij hebben nu samen ook nog 2kinderen.
Ik denk dat zolang jij je volledig op je gemak voelt je het best samen kan vieren, maar zo gauw dat er ongemakkelijke situaties gaan ontstaan moet je er mee kappen, want dat voelt een kind meteen!
De biologische moeder van mijn oudste heeft ook elk jaar een andere vent en schoonfamilie, maar buiten dat zou ik het zowiezo niet kunnen, wij vieren normaal alleen het kinderfeestje samen, nou ja ik regel alles en doe de voorbereidingen en blijf met de rommel zitten, maar het is dan toch gezamelijk!!haha

Veel succes in ieder geval, het blijft helaas altijd een moeilijke sitatie!

Gr MJ
 
Terug
Bovenaan