verkorte tongriem

Mijn zoontje Raf is geboren met een verkorte tongriem. Inmiddels is hij 3 maanden en wordt hij maandag 5 februari hieraan geopereerd. In eerste instantie wilde de kinderarts niets doen, maar nu drinkt hij erg slecht!
Hij drinkt de 1e 100 cc redelijk, laat wel vaak los van de fles en knoeit veel. Het lijkt of hij niet krachtig kan blijven drinken. De 2de 100 cc zijn een ramp. Hij zuigt steeds maar enkele seconden, laat vaak de speen los. In totaal duurt een voeding ongeveer 1 uur.
We hebben ook al diverse spenen geprobeerd en samen met de logopediste zijn we nu tot de dentalspeen van dodie gekomen.
Heeft iemand van jullie ervaring met een baby met een verkorte tongriem? Ging het beter na een operatie? Hoe was de operatie? Laat het me weten!

Ik hoop zo dat het drinken beter gaat hierna!

 
Hallo, ik heb zelf geen ervaring met de operatie maar mijn dochter heeft ook een iets verkorte tongriem. Borstvoeding lukte daardoor niet, de fles gaat gelukkig goed. We laten er daarom nog niets aan doen. 2  meiden die ik ken  hebben   dit wel meegemaakt. Bij eentje is het na een paar weken gewoon doorgeknipt (zonder verdoving, lijkt mij wel erg zielig hoor) en bij de ander is na een jaar geopereerd. Bij beiden is het goed gegaan en hebben de kinderen weinig last gehad. Succes ermee!
 
Hoi,
Ik zelf heb hier geen ervaring mee, maar het derde kindje van een vriendin van mijn vriendin had het ook. Ik weet dat zij ook heel slecht dronk, alleen niemand had in de gaten dat ze een verkorte tongriem had. Ze at heel slecht en huilde tijdens de fles voortdurend Een beetje gruwelijk, maar zij heeft dus uiteindelijk haar tong helemaal kapot gezogen/getrokken. Ik weet niet of er daarna nog een hersteloperatie is geweest, maar nu is het een heel gewoon kindje dat goed eet en drinkt.
Ik zal het morgen eens navragen voor je, hoe dat nu precies zat. Zodra ik meer weet, hoor je het. In ieder geval wens ik je heel veel sterkte voor de komende dagen, lijkt me heel moeilijk als je kindje geopereerd moet worden.
Ivy
 
JA, ik heb ervaring met mijn eigen zoontje!!!!
Een half uurtje na de geboorte keek ik zelf naar zijn tongriempje, omdat mijn man vroeger ook een te kort tongriempje had. Hij kon tot zijn 4e jaar niet zo goed praten, toen hebben ze het doorgeknipt (want het is echt alleen maar een kwestie van knippen, klieven, binnen een paar tellen is het klaar, en hup een hechting erin). Hij vond het vreselijk, en moest ook nog logopedie hebben.
Daarom hebben wij gezegd, wij willen dat goed checken bij onze zoon.
Bij mijn zoontje bleek het hele tongetje vast te zitten, ik liet het zien, maar de VK en later de huisarts, reageerden heel laconiek; 'ach, we wachten wel af tot ie gaat praten, en echt gaat eten....' Toen ben ik met  11 weken nog eens naar de HA gestapt, want mijn zoontje kon alleen maar met tepelhoedje drinken (ik heb ook nog eens vlakke tepels) en 9 weken later knoeide hij zo erg met de fles en deed er heel lang over.
Ik heb toen heel beslist gezegd dat ik niet op problemen wilde wachten, maar ze juist wil voorkomen...daar had ik een punt, want hij gaf me gelijk en stuurde me door naar de KNO-arts. Deze zei dat ik er goed aan had gedaan, want hij zou werkelijk problemen krijgen met vast voedsel, en misschien ook met praten. Binnen een week werd hij geholpen, hij was toen 14 weken. Hij heeft een klein dagje last gehad, huilen enzo en heel veel slapen, maar meteen wel drinken. 's avonds was het over, alles weer goed.
Ik ben nu zwanger van de tweede en heb het met mijn VK besproken dat ze alerter hier op moeten zijn. Zij gaf toe dat ze wat laconiek was geweest en dat het ook de reden was dat hij niet goed aan de borst kon drinken.Ze gaat er nu goed op letten en dan laten we het zo snel mogelijk doorknippen mocht het weer zo zijn!
Huisartsen doen er héél laconiek over, dat is bekend, maar je moet gewoon eisen dat je doorgestuurd wordt naar de KNOarts als je het niet vertrouwd.
Mijn man en ik mochten gewoon in de operatiekamer erbij zijn, zonder mondkapjes enzo. Mijn man moest hem in bedwang houden op de tafel, ze krijgen dan een spray op hun tong (want echt verdoven mag nog niet), de arts waarschuwde al dat dit niet echt werkt, dus dat het evengoed nog heel erg pijn doet. EN dat was te merken: hij heeft gekrijsd, dat wil je niet weten... hup klieven en een hechting erin. Het was echt zó klaar, we stonden zo weer buiten met een hevig bloedend kind... want het is maar één hechting, de rest is gewoon nog een wond. En dát bloed, heel erg. We zijn blij dat we het hebben doorgezet. Hij herinnert er zich zo jong namelijk niks van. Mijn man wel toen hij 4 was...
Dus áltijd een doorverwijzing vragen naar ene knoarts, en zo snel mogelijk laten klieven!
 
Nog een heel stuk vergeten; ja het was daarna meteen goed met drinken!
Hij is nu 2,5 jaar, en praat je de oren van het hoofd, dus ook daar geen problemen mee.
Wel moet je in de gaten houden dat het niet weer aan elkaar groeit, het eerste jaar geloof ik. Dat kan namelijk.
Heel veel sterkte maandag, want het is even naar om te zien hoe je kind brult en pijn heeft, maar na een paar uur is dat al veel beter en het is zo weer klaar!
 
Hoi Sjana en alle anderen,

Morgen is het zover! Ben benieuwd! Het drinken gaat momenteel echt niet!   Fijn om te lezen Sjana dat bij jullie het drinken direct daarna wel goed ging. Dat geeft mij hoop!
Raf gaat onder volledige narcose morgen en er wordt een speciale techniek toegepast waardoor het niet aan elkaar terug kan groeien. Alleen de plastisch chirurg, die de ok gaat doen, denkt dat hij niet beter gaat drinken daardoor: enerzijds omdat hij te oud is (3 maanden), anderzijds omdat zij denkt dat de verkorte tongriem niet de oorzaak is.
We zullen zien.

O, ik hoop het zo! Voeden moet toch iets gezelligs zijn en geen strijd om het binnen te krijgen......Ik laat jullie weten hoe het gegaan is. Bedankt voor de reacties tot nu toe!
 
Hoi allemaal,

Raf is gister geopereerd, dus dat hebben we gelukkig achter de rug!!!
Verschrikkelijk zo'n kleintje dat onder narcose gaat. Het zou niet mogen, aan je kind mogen ze toch niet komen.
De operatie is goed gegaan, maar wel tegengevallen. Zijn tongetje zat dusdanig vastgegroeid aan zijn onderkaak dat ze de hele onderkant van zijn tong hebben gereconstrueerd. Veel hechtingen dus. En veel pijn!
Gister hadden ze hem nog extra plaatselijke verdoving bijgegeven en gisteravond dronk hij (zonder bijna iets te knoeien) zijn fles leeg binnen 15 minuten!!!! Hoera!!!!
Alleen vanochtend ging het weer minder, misschien door de pijn!
Nog even afwachten dus. Woensdag gaan we weer naar de logopediste want hij moet een nieuwe tongcontrole ontwikkelen.

Maar, o wat ben ik trots op mijn kleine ventje!
Ik houd jullie op de hoogte.

Groetjes Belske
 
Terug
Bovenaan