Verlangen naar het zwanger-zijn!

B

Bloempje27

Ik kan heel erg (terug)verlangen naar het zwanger-zijn.... ik droom over positieve testen en het zwanger zijn... de dikke buik en het getrappel en zelfs naar de kraamweek....
Ik denk dat een tweede nu al veel te snel is.... ik ben nog niet eens ontzwangerd denk ik.... maar ik zou zo graag zwanger willen zijn.....

En jullie?

Ps. Dit is mijn derde onderwerp al, maar ben 2 weken weg geweest, vandaar!
 
ho hoi

toevallig had ik ook dit onderwerp neergezet (ik hoor eigenlijk bij februari)ik verlang er ook naar hoor, het was zo geweldig, het zwanger zijn, en het net mama worden en nu wordt het steed leuker.
inderdaad wel snel maar wij denken er toch aan om voor de 2e te gaan, is voor de kids leuk zo dicht op elkaar waarom wachten? hihi
we willen er toch minstens 2 dus ja, en dat het zwaar wordt wat sommige zeggen zien we dan wel weer, dicht op elkaar heeft ook zijn voordelen toch?
groetjes marielle
 
Hoi hoi,

wel leuk dit te lezen. Ik denk hier heel anders over... Het enige bijzondere aan zwanger zijn vond ik het unieke contact dat alleen jij met je kindje hebt. Hem voelen bewegen in je buik. Daarbij was ik ook weer heel onzeker als ik hem even wat minder voelde. Vond het eigenlijk allemaal veel te spannend en heb me wat afgepiekerd. Daarnaast was zwanger zijn voor mij vooral me ziek voelen. Eerst ruim 20 weken misselijk, daardoor flink beperkt in mijn doen en laten, toen een allergische reactie op mijn medicatie (tja, dat gebeurt soms, eigenlijk alleen bij zwangere vrouwen) en daarna een heel gedoe om de nieuwe medicatie goed opgestart te krijgen. Vul dat aan met veel veel last van mijn bekken (na de 30e week) en een nogal traumatische bevalling en dan is het misschien te begrijpen waarom ik er niet naar terug verlang.
We willen heel graag een nummertje 2 maar ik zie nu al op tegen 9 maanden lang dagelijks spuiten, misselijk zijn en ook wel de bevalling (hoewel ik daar heel nuchter over denk: zo erg kan ie een 2e keer niet meer worden en hij / zij zal er toch uit moeten...) En gelukkig is hetg het allemaal dubbel en dwars waard, niet?

liefs Natasja
 
Nou ik niet hoor! Komt voornamelijk omdat ik er 2 dicht op elkaar heb en dat is DRUK EN UITPUTTEND!!! Het is fantastisch om ze met elkaar te zien maar het om en om slapen, het 2 kids fruit en andere happen moeten geven enz zorgt ervoor dat ik eigenlijk 49 uur per dag nodig heb.

Hierbij even in groffe lijnen mijn schema:

03.00 uur Jens komt voor de eerste keer. Troosten, speen en weer in zijn bed
06.00 uur Jens pikt het niet langer dus fles en uit bed
06.30/07.00 uur Mette is wakker.
Mette brood, Jens enterainen omdat hij de box ZAT is en alleen maar kan jengelen
08.00 uur Mette voor de tv om klimpartijen in de hand te houden (ze gaat op onderzoek uit en is al eens op de eetkamertafel geklommen terwijl ik Jens in bed deed)
08.30 uur Mette aankleden
09.00 uur Jens fruit
10.00 uur fruit Mette
11.00 uur fles Jens
12.00 uur Mette brood
13.00 uur opruimen, zelf eten en eten klaarmaken voor de avond want zodra mette wakker is hangt ze aan mijn been (sinds Jens er is)
15.00 uur Jens groenten en flesje en Mette komt uit bed
15.00 uur Mette aankleden en tussendoortje
16.00 uur Jens naar bed (in slaap zien te krijgen want hij is moe maar slaapt moeilijk in. Ik kan maar heel kort boven blijven omdat Mette te jong is om beneden te blijven in haar up.
17.30 uur Mette eten. Jens zit in zijn moeilijke uurtjes dus jengelt en krijst
18.00/18.30 uur tussen het gejammer van de kids door zelf snel eten.
19.00 uur 2 kids in bad en bed incl. fles voor jens
19.00/20.00 uur. Jens wordt nog een aantal keren wakker, schreeuwt Mette weer wakker dus doen mijn man en ik al rennend tussen 2 kamertjes damage control
21.00/21.30 het slagveld is opgeruimd, de etensresten van de kinderstoel gehaald en er is tijd voor een kopje koffie/thee

Kortom een 2e is GE WEL DIG maar zitten doe je niet meer. Ik val spontaan af van al het rennen.

Geniet vooral nog even van je kleintje. Het gaat al zo snel. Enne misselijk achter een nog niet lopend kind aanhollen is geen pretje...

xx ing
ps ik kreeg spoedivf voor de 2e dus vandaar het kleine leeftijdsverschil)


En dit is het schema op een vrije dag. Als ik werk doen we een potje ren je rot voor 08.00 uur...
 
Hoi Bloempje,

Ik kan me je gevoel voorstellen; maar denk je niet dat je vooral terug verlangd naar het bijzondere gevoel? Ik denk dat dat gevoel eigenlijk alleen voor een eerste zwangerschap echt is weg gelegd, omdat je bij een tweede altijd druk zal blijven met je eerste! Ik mijmer er ook wel eens over, maar denk dan gewoon weer even heerlijk terug aan hoe fijn, speciaal en relaxed de eerste weken van mijn verlof waren voor ik was bevallen. Daar heb ik echt 200% van genoten en daar ben ik ook heel blij mee. Na de bevalling was ik echt even van slag omdat ik het ineens zo heftig vond allemaal.
Ik ben nu sinds 1 juni weer aan het werk en dat bevalt me echt uitstekend! Ook gaat het met de kleine steeds beter; we hebben nu eindelijk een lekker ritme gevonden en ik prijs mezelf gelukkig met zo'n heerlijk ventje. Ik kijk er ook wel een beetje naar uit dat hij wat ouder is; zodat we echt actief leuke dingen met hem kunnen gaan doen; mooie reizen maken, naar de dierentuin of een pretpark, enz enz. En eerlijk gezegd, hoe meer ik nu geniet van die kleine, hoe meer het gevoel voor een tweede uitgesteld wordt.
Ik hoop echt dat het ons mag lukken om nog een keertje een tweede kindje te krijgen, maar voorlopig nog niet! Voorlopig geniet ik nog even voor de volle 100% van Noah en ben ik veel te blij dat m'n leven weer lekker op de rails staat.
Ieder maakt deze beslissing voor zichzelf natuurlijk, dus als je dit graag wilt moet je het gewoon doen, maar ik lees de woorden van Inge en denk: zo, wij blijven voorlopig nog even lekker met z'n drietjes! ;-)

Xx Martine
 
Zo te lezen is twee kort op elkaar wel heel heftig. ik heb niet heel sterk het gevoel dat ik er nog één bij wil, want als ik dan naar mijn meisje kijk zou ik het best zielig voor haar vinden als ze nu al alle aandacht zou moeten delen... ik kom zelf uit een groot gezin (6 kinderen, kort op elkaar) en weet hoe het is als je moeder alleen maar druk is met anderen dingen..... de sfeer was soms niet te genieten.
Dat is iets wat ik niet wil. Ik wil tijd en aandacht voor mijn kinderen en ze de aandacht geven die ze verdienen.
Ik denk dat ik gewoon verlang naar het speciale gevoel van een kindje bij je dragen en dat vond ik zo heerlijk! En dat mis ik ook weer enorm!
maar ik denk dat ik het zwanger worden toch nog maar even uitstel!
 
Ha Bloempje,

Kan me goed voorstellen dat je er erg naar uit kijkt hoor!! Wij hebben de kids ook kort op elkaar net als Ing. Tussen mijn dochter en twee zoontjes (tweeling) zit 19 maanden. Veerle is nu ruim 2 en de jongens ruim 6 maanden en het is net als Ing omschrijft HEFTIG maar we genieten volop van de kids. Ook heeft mijn lichaam het zwaar gehad de tweede zwangerschap, tuurlijk omdat het een tweeling zwangerschap was, maar ook omdat ik het helpp syndroom heb gekregen. Ons gezin is compleet, maar ik zou het zo weer doen, mits het lukt uiteraard om de kids dicht op elkaar te hebben. Ik ben achteraf wel blij dat ik eerst 9 maanden ontzwangerd heb.

Ben benieuwd!!

Groetjes, Floor
 
Hai Bloempje,

Ik heb inderdaad wel vaak het gevoel gehad dat mijn dochter aandacht te kort kwam omdat ik erg beroerd was van het zwanger zijn en zij te jong was op dit te begrijpen. 2 jaar leeftijdsverschil had ik een stuk prettiger gevonden. Maargoed het heeft ook voordelen hoor. We hebben de ergste drukte nu wel gehad.
Kortom volg je gevoel. Even lekker genieten nog van je eerste is ook wel heel bijzonder en ach als je een half jaartje verder bent ziet het er allemaal alweer zo anders uit.

gr.Ing
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan