verlatingsangst, grrrr

A

Anoniem

Guest
Hallo,
nou, het is hier af en toe om gek van te worden! Mijn zoontje wil opeens niet meer alleen spelen, en CONSTANT bij mama zitten, en dan het liefst ook nog rond gedragen worden! Ik ga dat dus echt niet doen de heel tijd want dan kom ik nergens aan toe (en ik vertik het om hem de hele dag in een draagzak rond te sjouwen, dan raakt ie daar dadelijk aan gewend), maar dan ligt hij op de grond te huilen en te huilen en dat gaat langzaamaan over in krijsen. Ik probeer vol te houden door hem maar gewoon te laten huilen, maar dat gehuil is ook geen feest om aan te horen. Pfff, ik ben soms stiekem blij als hij in bed ligt... Terwijl hij tot 5 weken geleden ongeveer altijd zo'n zelfstandige baby was die heel goed alleen kon spelen, heerlijk, Ik hoop dat dat wel weer terug komt, want wordt er gek van! Wie o wie herkent dit??? Nog tips misschien???
Groetjes Maud.
 
Veel kiekeboe spelen, schijnt te helpen, veel geduld hebben en vooral een hele lange adem. En je hoeft niet stiekem opgelucht te zijn als 'ie in bed ligt hoor. Dat mag openlijk in deze fase .

Lichtpuntje; het gaat vanzelf weer over (ooit...)

KT
 
ik voeg daar nog eens aan toe:
Opgelucht als hij in bed ligt EN slaapt, zie mijn topic

(ze blijven toch altijd de liefste gelukkig )
 
Terug
Bovenaan