Verlatingsangst?

Hoi!

Ons zoontje van 6,5 maand was al vrij snel een goede slaper. Kon ook heel goed zelfstandig in slaap vallen, en hadden ook echt een ritme te pakken. Maar nu…sprong 5, vermoeden van een tandje en volgens mij ook verlatingsangst. Nu iedere avond als we hem in bed leggen en we lopen de kamer uit is het jammeren. We proberen niet gelijk er naartoe te gaan, maar op een gegeven moment is het huilen dus dan maar er naartoe. Eenmaal in m’n armen valt hij in slaap, maar ik moet hem niet te snel wegleggen, dat is foute boel natuurlijk. Ik wil hem zoveel mogelijk zelfstandig in slaap laten vallen, dus ik probeer hem zo min mogelijk uit bed te halen. Erbij blijven en over zijn bolletje blijven aaien werkt tot op heden ook nog wel redelijk, maar je bent zomaar 3 kwartier verder. En dan is het nog spannend of het heeft gewerkt. We zijn nu al 1,5 week zo bezig en wordt er een beetje moedeloos van. Angst dat hij het niet meer goed terug op gaat pakken. Iemand ervaring met iets soortgelijks? Please, vertel me dat het beter wordt. Ik word er zelf erg onrustig van
 
Op die leeftijd gaf ik nog een laatste voeding liggend op bed, en dan viel hij vaak aan de borst in slaap. Dan de grote wisseltruc, borst eruit, speen erin en zachtjes de kamer uitlopen. Als hij dan diep in slaap was, kon ik hem probleemloos in zijn eigen bedje leggen.
Het is helaas een beetje uitproberen wat voor jouw kindje werkt, ieder kindje is anders. Wellicht helpt het om wat muziek aan te doen of wat te blijven rommelen (was opruimen etc) in de buurt van de slaapkamer zodat je kindje hoort dat je in de buurt bent
Maar niet vergeten, de aanhouder wint he, dus gewoon door blijven proberen. Een vriendin van mij bleef altijd maar bij haar kindje liggen, met als gevolg dat ze dat nu nog steeds doet terwijl haar dochter al 4jr is.
Heel veel succes!
 
Als je zoontje aangeeft bij jou in slaap te vallen heeft hij gewoon jou nog even nodig ipv zelfstandig slapen. Gun hem dit nog even en weet zeker dat hij over paar weken wel zelfstandig weer slaapt. Hij heeft dat blijkbaar nu nog even nodig. Hij pakt het echt wel weer op als hij daar klar voor is en niet omdat die nu opzichzelf moet slapen
 
Bedankt voor jullie reacties! @Famkeh, dat is idd waar ik echt voor wil waken, dat hij niet zo van mij afhankelijk gaat worden dat hij dit als vanzelfsprekend gaat vinden ?
@RS, ja ben het er zeker mee eens dat hij dit gewoon even nodig heeft, en ik bied hem dat dan ook, maar wil niet dat het gewenning voor hem wordt. 
Onze oudste heeft dit nooit gehad, dus ik spiegel natuurlijk veel aan hem, ook niet helemaal goed misschien. 
 
Terug
Bovenaan