verlatingsangst

Hoi Allemaal,
Mijn dochter heeft sinds een week of 3 last van een soort verlatingsangst....?!
Ze wil dat ik niet van huis ga zonder haar om bijv. de hond uit te laten. Vandaag in de kinderboerderij ging ze niet spelen want ze was bang dat ik weg zou lopen zonder haar. Mijn man en ik mogen niet samen de hond uit laten. Een van ons moet thuis blijven. Gelukkig heeft ze over school nog geen woord gerept. Ze raakt in paniek als ik even uit zicht ben. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan? Ik ga ervan uit dat het een fase is maar ik wil er wel goed mee omgaan. Wie heeft tips??
 
Hallo,
Ja,ik ken het probleem.
Maar mijn dochter zat in deze fase toen ze twee en een half jaar was.
Dit na aanleiding van een korte vakantie.Samen met mijn husband was ik toen een week weg en onze dochter was bij de oppas thuis.
Ze had het heel erg leuk gehad maar ze was erg bang dat ik weer zomaar zou verdwijnen.Het heeft maanden geduurd voordat dat gevoel weer verdwenen was.
Ik kon geen stap meer zetten zonder haar,ze hing aan mijn broek.
Elke keer paniek in de tent.
Totdat ik een oplossing had.
Ik vertelde zo klein als ze was precies waar ik naar toe ging en hoe lang.
Zelfs de kleinste dingen zoals naar het toilet gaan vertelde ik aan haar,want ze was al bang als ik vijf minuten was "verdwenen".
Ze was dan bang dat ik niet meer terug zou komen.
Dat werkte.
Als ik s'avonds weg moest en zij moest bij de oppas blijven vertelde ik dat ik weg ging.
Eerder sneakte ik dan gauw weg.Als ze dan wakker werd zat de oppas met een volkomen overstuur kind in de kamer.
Nadat ik vertelde dat ik weg ging en waarheen en dat ik de volgende morgen gewoon weer in huis zou zijn ging het beter.
Ze merkte dat wat ik zei ook echt gebeurde.Dat gaf haar vertrouwen.
Ik weet niet of je er wat aan hebt.Ik schrijf gewoon even mijn eigen ervaring op.
Succes!Ik weet hoe vervelend dit kan zijn.
 
Hoi Dorothea,
Mijn dochter is 6 jaar oud. vergeten erbij te zetten.
Gelukkig begrijpt ze als ik zeg dat ik zo en zo laat thuis ben en haar vertel waar ik heen ga. Dat heb ik ook inmiddels al uitgeprobeerd. Gisteren ging ik de hond uitlaten en even naar mijn ouders. Ze kreeg mijn telefoon en ze kon als ze ongerust was mijn ouders bellen. Ik was er nog maar net of de telefoon ging al. Huilend of ik terug wilde komen. Ik had een tijd afgesproken met haar en die tijd was het nog niet. Dus ik heb gezegd dat ik er zo aan kwam. Later belde ze weer. Ik kwam bij haar op de afdgesproken tijd. Ik heb haar beloond dat ze gebeld heeft. Dat was toch wel stoer van haar. Dat vond ze wel fijn om te horen. Vanavond begon ze er weer over. Toch mochten we niet damen de hond uitlaten. Dus hebben er vanavond aan toegegeven.
In ieder geval bedankt voor je reactie. Ik merk dat jij ook hetzelfde gedaan hebt als ik en dat voelt wel goed. Zit ik ook op de goede weg.
Marit
 
Uh,,,,
Jij laat je dochtertje van 6 alleen thuis????
(zou ik ook verlatingsangst van krijgen)

Als ik het goed lees ga je de hond uitlaten, bij ouders langs, en dochter heeft telefoon om je eventueel te bellen????????????

Is dit je eerste kind?

sorry...maar ik snap t ff niet.
Wat als er brand uitbreekt...en verkeerde persoon aanbeld....etc...(om maar te zwijgen over de zorgen en angsten van een 6 jarige)

Ik mocht zelf pas alleen thuisblijven toen ik 10/11 was...(als mn moeder ff naar de buurtsuper rende)

ik wacht ff je reactie af....(heb zelf een zoontje van 5)

doei!!!
 
Terug
Bovenaan