Verlatingsangst...?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Onze dochter gister avond in bed gelegd.
Had het idee dat ze echt moe was maar mevrouw was het niet ver plan...huilen, huilen...niet stil te krijgen.
Na 3 pogingen heb ik het opgegeven en bij ons in bed gelegd..mevrouw kijkt, draaid zich om en SLAAPT!
Zo raar, zal het verlatingsangst zijn?
Daarna gewoon in bed gelegd en ze slaapt verder...
Maar vanochtend zij mijn partner dat ze echt wakker werd en erg ontevreden..hij had het het idee dat ze dacht dat ze nog naast ons lag..

Herkenbaar?

Ben benieuwd naar vanavond??
 
Ik denk idd. dat het verlatingsangst is, dat hoort wel een beetje bij deze fase.

Ik zou haar denk ik niet te vaak in je eigen bed leggen (tenzij je dat zelf graag wilt natuurlijk) omdat de 3e keer dat je zoiets doet, het al 'gewoonte' is voor die kleintjes. En het dus lastiger is om het weer op de oude manier te doen (in haar eigen bed).

Wat kan helpen bij verlatingsangst is kiekeboe spelletjes, de kamer uitlopen en door blijven praten en snel weer terug komen. Die tijd kun je dan steeds iets verder oprekken zodat ze leert dat als mama even weg is, ze heus wel weer terug komt.

Of nadat ze naar bed is nog even boven rommelen zodat ze je nog hoort?

Nou veel succes hoor!
 
Oh enne... Diederik heeft hier gelukkig (nog) geen last van. Wij hebben met het slapen gaan ook een soort ritueeltje: verschonen, tandjes poetsen, in bed leggen en slaapzak dichtritsen, liedje zingen en muziekje aan. Dan gaan we weg en weet hij dat het tijd is om te slapen.

 
Wij hadden gisteren ook zoiets. Julia leek heel moe, maar wilde niet slapen. Huilen, krijsen, en helemaal overstuur. Normaal gaan we nooit bij ahar kijken als ze eenmaal op bed ligt. maar dit klonk echt te erg. Zodra ik in haar kamer kwam stopte het huilen. Dus ik dacht ook aan verlatingsangst. Haar na een paar minuten weer op bed gelegd, en weer ging ze hard huilen. Uiteindelijk is ze uitgeput in slaap gevallen. Echt mijn moederhart brak. Ik wil graag concequent zijn, maar ik wil ook weer niet dat mijn dochter zich ellendig voelt. Zo moeilijk wat de beste keuze is!

En vanochtend was daar een nieuwe TAND. Dus dat kan ook wel de reden zijn dat ze zo moest huilen en stopte toen ik haar oppakte. Ze had gewoon pijn en dan wil ze natuurlijk geknuffeld worden.
Vanavond ging ze weer zonder problemen slapen.

Kus
 
Onze Julia had hetzelfde een maand of 2 geleden.
Toen hebben we haar bedje een week of 2 naast ons bed gezet. Toen was het weer goed.

Afgelopen week had ze het weer. Maar met een extra flesje melk (ze kreeg eigenlijk nog een 180cc fles) ging het wel goed. Bleek ze gewoon nog dorst te hebben. Nu dus een 240cc fles voor het slapen en mevrouw slaapt als een roosje vanaf een uurtje of 8 tot 6 uur 's morgens.... dan heeft ze weer dorst :).

Liefs Marit
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan