verlegen op psz

Hoi allemaal,

Ik moet even mijn hart luchten!!
Ik heb zojuist mijn dochter van 3 (23 aug. 3 geworden) van de peuterspeelzaal gehaald en de juf sprak mij aan omdat ze het idee had dat mijn dochter het niet zo leuk vind daar. Ze vertelde dat ze altijd erg stil is en bijna niet praat. Ze speelt ook niet veel met andere kindjes, maar kijkt toe hoe de andere kindjes aan het spelen zijn. Daarbij komt dat ze weigert om daar naar de WC te gaan, terwijl ze al ruim een half jaar zindelijk is. Het gevolg is dus dat ze van de week in haar broek heeft gepoept en geplast, en weer een luier om kreeg van de juf! Ze zegt het gewoon niet als ze moet, en als de juf het vraagt zegt ze dat ze niet hoeft!.
Het rare is dat ze altijd superblij heengaat en geen moeite heeft met afscheid nemen, ze vraagt ook altijd wanneer ze weer heen mag! Dat ze verlegen is wist ik natuurlijk wel, maar dat het zo erg is daar schrok ik wel een beetje van!
 
Hai,

Misschien dat de juf haar een beetje kan helpen... En dan niet vragen, maar gewoon zeggen: nu gaan we even naar de wc, of nu gaan we even bij bijv wimpie zitten....

Zeker omdat ze met plezier heen gaat en vlot afscheid neemt, zou dit een optie kunnen zijn.....

(mijn oppaskindje had die leiding ook nodig, nu gaat het harstikke goed!)

Groetjes Nynke
 
Ik weet natuurlijk niet hoe lang je kindje al naar de PSZ gaat maar misschien moet ze nog een beetje wennen?
Mijn zoontje heeft er wel ruim een half jaar over gedaan om "gewoon" met veel zin te gaan. Vorig jaar september (2 jaar oud en 4 mnd) ging hij voor het eerst, vond het ook leuk maar was nog wat terughoudend. Na een maand begon hij andere kindjes te slaan en moest steeds voor straf op een krukje, brullen dus. Toen deze bui over was heeft hij zich nog een hele poos huilend op de grond geworpen bij het wegbrengen.... nu inmiddels, gaat hij heel graag en heeft er ook een aantal vriendjes..

Soms duurt het wat langer voor ze een plekje hebben gevonden in de groep... ineens zijn ze alleen tussen allemaal vreemden en moeten zich daar staande houden... dat is heel wat voor zo'n kleintje!
je hoort wel vaker dat in spannende situaties gewoon in de broek gepoept en geplast wordt... Ik denk dat als je hier erg moeilijk om gaat doen of boos gaat worden, ze heel onzeker gaat worden en volgens mij los je het daarmee niet op...
en zeker zoals Nynke hierboven zegt.... ik denk dat het helpt als ze er doorheen geloodst wordt en merkt dat het leuker is om met de kindjes te spelen..

Ik hoop voor je dat het snel weer lekker gaat!!
 
Onze zoon van net 3 gaat nu een klein jaartje naar de psz en vindt het geweldig. Spelen met de andere kinderen doet hij niet, maar hij gaat wel zijn eigen gangetje. Echt samen spelen duurt nog wel even denk ik.
Bij ons is het zo dat je als ouder bij het brengen even samen met je kind speelt en dan pas afscheid neemt. Dan zijn ze al een beetje op gang geholpen. Ik probeerde in het begin steeds iets anders te doen, zodat hij het speelgoed een beetje leerde kennen, en nu pakt hij zelf iets, of vragen we voor het afscheid samen aan de juf of hij mag plakken/verven.
Hij heeft nu ook net zo'n periode van verlegen zijn en hangt wat meer aan mij, maar naar de psz blijft leuk.
Succes
 
Allereerst: NIET SCHRIKKEN.

Met je dochter is echt niets mis... In een vreemde groep waar je pas drie maanden bent moet je even wennen en is het heel eng om te praten in een groep...
Ze moet eerst haar plaatsje vinden, vriendjes maken, kleuren, tekenen de leidjes leren, de namen van de kindjes, juffies etc....Dus wat kan en mag je van je dochter verwachten... al deze indrukken hebben zijn tijd nodig...

Trouwens ook niet erg handig van deze leidster om zich hier niet over te verdiepen, maar te suggeren dat je dochter verlegen is....

SUC6
 
Misschien moet de juf wat extra tijd maken voor jouw dochtertje en haar vertrouwd laten worden met haar. Het lijkt me dat je dochter namelijk vooral verlegen is als de juf iets zegt of vraagt. Als ze wat extra aandacht aan het contact zou besteden gaat het misschien al veel beter. Ik zou me ook geen zorgen maken hoor. Maar ik zou wel thuis veel praten over de juf enzo, zodat dat begrip steeds vertrouwder wordt.
 
Terug
Bovenaan