verlies manneke net voor geboorte...

Hallo allemaal,

Ik weet even niet meer wat ik moet vandaar hier ons verhaal. Toen mijn 1ste nichtje geboren werd overleed daarbij bijna mijn schoonzus. ze had voor deze zwangerschap al met 13 weken een miskraam met curretage gehad en nu had ze het helpp syndroom we waren haar bijna kwijt.

een jaartje later werd mijn zoon geboren. Ikheb een zeer zware bevalling gehad die lichamelijk zo zwaar was dat ik er heden (2,5 jaar later) nog veel last van heb. 7 maanden later werd bij mijn schoonzus dmv een keizersnee eindelijk het eerste 'probleemloze'kindje geboren.

mei 2008 heb ik een miskraam met 11 weken gehad met curretage. Mijn broertje zou echter in augustus voor het eerst vader worden vam mijn peetekindje (15 aug uitgeteld)

Afgelopen dinsdag twee dagen voor ze uitgeteld was ging de telefoon; mijn broertje. Helemaal verheugd pakte ik de telefoon op, mijn petekindje was geboren, dat kon niet anders....Helaas was de waarheid vele malen harder dan ik ooit had kunnen denken: Het kindje is dood!!!

Op het moment zijn ze al sinds vrijdagmorgen!!! mijn schoonzus aan het inleiden maar de bevalling wil maar niet op gang komen en ik weet niet meer waar ik t zoeken moet. Mijn beste vriendin heeft dit ook al met 24 weken meegemaakt en ik had gedacht dat we onze portie toch al gehad hadden...Hoe kunnen we nou zoveel pech hebben??

Ik weet niet meer wat voor hun kan doen en wat ik nog voor   mijn peetekind kan doen want ik voel me zo machteloos....
 
Hoi,

Ja hun gaan een moeilijke tijd tegemoet, ook jullie familie. Het is heel zwaar om een kindje te verliezen. Mijn eerste is doodgeboren en mijn tweede is na een paar uur leven overleden. Is allebei dit jaar gebeurd.

Je vraagt je af: Waarom nou zoveel pech, en waarom loopt het niet zoals bij iedereen. Die vraag heb ik mezelf ook al 100x gesteld, maar ik krijg er helaas geen antwoord op.
Dus ben ik daarmee maar opgehouden. Wat mij nu op de been houd en ik hoop dat hun dat straks ook op de been houden is dat ik positief probeer te blijven en hoop blijf houden voor de toekomst. Ooit komt er een 3de kindje die levend geboren word en blijft leven. Ondanks dat dit is gebeurd ben ik veranderd in de positieve zin. Ik zie de geboorte van mijn kinderen als iets heel moois, en iets waar ik heel trots op ben, en ik weet zeker dat het goed met ze gaat (zoals iemand ooit zei die op sterven lag: er is er nog nooit 1 van terug gekomen, dus het is daar wel goed) Misschien heb je nu even helemaal niks aan deze teksten. Kijk wat je ermee doet.

Ik wens jou en je familie veel sterkte toe.

Gr.
 
Terug
Bovenaan