Ik ben op 23 april in de avond bevallen van een dochter. Op 24 april zijn wij eind middag thuis gekomen na een drukke dag in het ziekenhuis. Onze dochter moest in het gips omdat ze lang niet goed in mijn buik had gezetten. Die avond zijn mijn ouders en broer even om het hoekje wezen kijken. Het was geen makkelijke baby en huilde veel. Op zaterdag middag (Koningsdag werd die dag gevierd) komen mijn ouders aanlopen met een tante en oom. Ze komen vreselijk nieuws vertellen. Mijn broer was onverwacht overleden. Onze wereld was weg. Ik dacht alleen maar een leven voor een leven dit is niet wat ik wil. Het was in België gebeurd en onduidelijk wat de oorzaak was hij mocht dus niet weg en niemand mocht er bij. Het heeft 5 dagen geduurd voor hij eindelijk thuis kwam. Onze kraamtijd bestaat uit alles regelen en een crematie. Rust hadden we niet onze dochter huilde en huilde. Die kreeg zoveel emotie van ons mee dat zij zich daar geen raat mee wist. Na het verlies hebben we het 6 weken vol gehouden om 24 uur met haar op te lopen en toen was het op. Zij is 2,5 week opgenomen geweest in het ziekenhuis en wij konden even slapen. Er komen wel verschillende dingen uit waar ze last van had/heeft. Ik vraag mij af zijn er nog meer mensen die zo iets vreselijks hebben mee gemaakt??? Ik ben nu nog niet mezelf en ook nog niet aan het werk heb het er elke dag opnieuw erg moeilijk mee.
Verlies van je broer 2,5 dag na de geboorte van onze dochter.
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum