verlof zit erop...

Zo.. woensdag voor het eerst wezen werken. Wat vermoeiend is dat. Ik wil natuurlijk alles weten, gelijk alles weer kunnen enz. Maar zo werkt het niet he. Onder invloed van de hormonen, een zere rug was het een hele klus. Nog maar niet te spreken over m'n kleine poppetje en stoere bink die ik achter moest laten. Maar eenmaal aan het werk is alles weer zoals gewoon gek he. Niks kraamweek, roze wolk meer ( al had ik die ook niet echt), maar weer terug in de maatschappij :)
 
Nee voor mij niet meer haha. Misschien dat ik er anders over ga denken in de toekomst, maar dit is echt wat ik wil!

Ik hoop dat je zere rug snel overgaat, want dat is een irritante, aanwezige pijn!
 
Ja raar!!! Dat die tijd zo snel voorbij gaat en dat als je terug komt het is alsof je nooit bent weggeweest.

En wennen....poeh dat geloof ik graag.

Maar straks ook wel weer heerlijk toch. Ff d'r uit.
Even geen moeder zijn maar gewoon een werkende vrouw.
Gesprekken met volwassen. Koffie kunnen halen wanneer je zin hebt. Naar de wc zonder toeschouwers....haha

En einde van de dag weer heerlijk naar je kleintjes en avonds ook weer wat te vertellen aan je man ;-)

Balen van je rug. Ik heb er ook nog steeds last van.
Erg irritant!!
 
Gek he, dan is alles weer "gewoon", en als je dan weer thuis komt heb je de drukte. Vond t ook altijd net alsof je niet bent weggeweest. Ik heb nog 6 weken voordat ik weer mag beginnen. Dan weer ander "gezeur" aan je kop. :)
 
Terug
Bovenaan