Dag dames, Ik wil even jullie mening wat zouden jullie in mijn situatie doen. Sorry als t te lang wordt. Ik heb in juli een missed abortion gehad (lege vruchtzak) hier zijn wij met de eerste echo achter gekomen was toen volgens berekening 10 weken. Dit kwam heeeeel hard aan en totaal onverwachts. Na een maand ben k weer zwanger geraakt en ben nu 11 weken. Heb een kantoorbaan en werk 36 uur p week. Vanaf t begin af aan ben ik zeer vermoeid kwam moeilijk mn bed uit en in de ochtend vaak misselijk. In de nacht vaak opstaan voor plassen en kwam dan weer moeilijk in slaap. Ook ben k vanaf t begin af aan heel somber en agressief en omdat k natuurlijk een onzekere periode weer inging ivm miskraam. Rond week 6 heb ik mij ziekgemeld omdat k zoo moe en kapot was. Er werd mij toen gevraagd of ik thuis kon werken terwijl k mij ziekmeld en de hele dag aan t slapen was?! Na een uur kreeg ik een app of ik einde van de dag wilde laten weten of ik er morgen wel ben. Nou ik voel dan een druk en heb toen gezegd dat ik weer kom dus heb 1 dag ziekgemeld. Dus de volgende dag werd k op t matje geroepen en gaven ze aan dat ik de laatste tijd chago ben en opmezelf ben blablabla nou toen barstte ik in tranen en gaf aan dat t best kan kloppen omdat alles teveel wordt en dat ik super moe ben en de hormonen natuurlijk ook zn werk doen. Nou hier is niks mee gedaan ik moest maar verder gaan en op mn houding letten. De dag erna heb ik een gesprek gehad met mn manager en gaf jk aan dat t niet goed gaat en ik gewoon super moe ben blabla. Hier is ook niks mee gedaan ik moest me maar niks aantrekken van de collegas die over my aan t roddelen waren en dat ik moest genieten en aan mm baby moest denken. Dus ik weer verder gaan werken elke dag als een zombie naar werk. Een paar weken later vroeg k of k thuis mocht werken. Mn manager schudde gelijk zn hoofd en zei nee de werkzaamheden die jij verricht kunnen alleen op kantoor. Oke ik weer doorgaan en doorgaan en doorgaan. Nu ben ik 11 weken dus bijna 3 maanden verder en ben ik MENTAAAL EN FYSIEK HELEMAAAL OP! afgelopen week moest k overgeven op werk en ben ziek nr huis gegaan. Voglende dag krijg k een app of t zwangerschaps gerelateerd is ik gaf aan van ja. Oke volgende dag wordt k weer geappt en vragen ze mij of ik me wel oke voel thuis wat werk te kunnnen doen. Ik geef aan van niet zoj willen precies weten welke kwaaltje t maakt dat k ook niet thuis kan werken. Nou ik werd er kotsmisselijk van 3 maaanden lang ben ik komen werken mocht k niet thuis werken en nu ik me ziekmeld nu ik UITGEPUT benmoet k Opeens thuis werken. Ik voel me voor de gek gehouden ik voel woede ik voel onrecht ik ben helemaaal op. Wat zouden jullie doen?
Vermoeidheid en werken
- Onderwerp starter Gebruiker10241503
- Startdatum
Het is misschien niet wat je wilt horen, maar ik vind de vermoeidheid eerlijk gezegd geen reden om je ziek te melden (net als misselijkheid, tenzij je echt helemaal niets binnen houdt natuurlijk). Dat hoort er echt bij de eerste maanden. Het eerste jaar na de bevalling vond ik persoonlijk nog veel heftiger met al die gebroken nachten. Ik zat af en toe te knikkebollen achter mijn bureau. Ik ben nu 30 weken zwanger van de tweede en de eerste drie maanden heb ik me ook door de dag heen gesleept. Ik werk in het onderwijs met een speciale doelgroep en vond het fysiek ook behoorlijk pittig. Het enige wat je kan doen is heel vroeg naar bed gaan en zo min mogelijk plannen buiten werktijd. Daarnaast rust pakken als je uit je werk komt, nu kan het nog zonder kindje.
De mentale klachten zou ik bespreken met je verloskundige en eventueel kun je de bedrijfsarts inschakelen. Die kan kijken wat je bv vanuit huis kunt doen.
De mentale klachten zou ik bespreken met je verloskundige en eventueel kun je de bedrijfsarts inschakelen. Die kan kijken wat je bv vanuit huis kunt doen.
Maak een afspraak bij je bedrijfsarts. Je hebt recht op een afspraak daar, dat is wettelijk vastgelegd dus laat je niet tegenhouden door je werkgever. Je kunt ook zelf de arbodienst bellen om een afspraak te maken.
Verder heb je als zwangere recht op extra rusttijd tot maximaal 1/8 van je totale werktijd. Als je dus 8 uur per dag werkt heb je recht op een uur rusttijd. Hoe dat ingevuld wordt regel je in overleg met je werkgever.
Verder heb je als zwangere recht op extra rusttijd tot maximaal 1/8 van je totale werktijd. Als je dus 8 uur per dag werkt heb je recht op een uur rusttijd. Hoe dat ingevuld wordt regel je in overleg met je werkgever.
Eens met Tulipaa.. Ja, zwanger zijn is echt vermoeiend en zwaar soms, ik weet er alles van na 2 zwangerschappen.
Maar wacht maar tot je de baby in je armen hebt en de 20e slapeloze nacht op rij.. dan kun je echt niet meer rusten met een baby die 24/7 aandacht vraagt en ook dan moet er gewoon gewerkt worden. Laat staan een 2e/3e zwangerschap waarbij je dus al de zorg voor een kindje hebt, zwanger bent én moet werken...
Een baby is 1000x vermoeiender en zwaarder dan zwanger zijn. Romantiseer dat niet, want het is gewoon kei pittig. Vanaf nu ben je chronisch moe totdat de baby een jaar of 2 is
Dat is het leven van een mama!
Maar wacht maar tot je de baby in je armen hebt en de 20e slapeloze nacht op rij.. dan kun je echt niet meer rusten met een baby die 24/7 aandacht vraagt en ook dan moet er gewoon gewerkt worden. Laat staan een 2e/3e zwangerschap waarbij je dus al de zorg voor een kindje hebt, zwanger bent én moet werken...
Een baby is 1000x vermoeiender en zwaarder dan zwanger zijn. Romantiseer dat niet, want het is gewoon kei pittig. Vanaf nu ben je chronisch moe totdat de baby een jaar of 2 is
Dat is het leven van een mama! Ik ben het daar niet zo mee eens. Ik had geen bijzonder zware zwangerschap, maar ik was zó moe. Dat was vlak na de bevalling echt weg en ik ben ondanks gebroken nachten met baby (die inmiddels 20 maanden is en nog niet doorslaapt) nooit meer zo moe geweest als tijdens mijn zwangerschap.
Je lijf werkt hard, er verandert veel in je lichaam in korte tijd en dat kost veel energie. De ene vrouw lukt het om werken vol te houden, de ander niet. En dat is allebei prima. Maar laten we niet bagatelliseren hoeveel energie een zwangerschap kost.
Je lijf werkt hard, er verandert veel in je lichaam in korte tijd en dat kost veel energie. De ene vrouw lukt het om werken vol te houden, de ander niet. En dat is allebei prima. Maar laten we niet bagatelliseren hoeveel energie een zwangerschap kost.
Ik zou aangeven dat je ziek bent en dat je niet meer komt voorlopig. Geef maar aan dat je een bedrijfsarts wilt bezoeken. Het klinkt alsof je niet alleen ziek bent door vermoeidheid, maar ook door stress van de werksituatie en de omgangsvormen. Situatieve arbeidsongeschiktheid door een arbeidsconflict. De bedrijfsarts kan jouw baas vertellen hoeveel je kan werken en hoe je het opbouwt. En ook hoe de communicatie plaats moet vinden verder. Dan heeft iedereen duidelijkheid. En probeer je rust thuis ook te vinden, de vermoeidheid zou minder moeten worden in het tweede trimester.
Ik heb in het begin van m'n eerste zwangerschap vanwege aanhoudende misselijkheid en vermoeidheid (was letterlijk niet verantwoord om een uur in de auto te zitten naar werk) een tijdje op 50% gewerkt. Dit werd door het UWV gecompenseerd en was idd in overleg met manager en bedrijfsarts. Betekende dat ik met 34 weken verplicht met verlof moest ipv de keus voor 36 weken, maar dat was prima. Tweede zwangerschap geen reistijd want ivm corona thuis werken en heb toen best wat medicatie gekregen (metoclopramide) om het wat beter vol te houden qua misselijkheid. Kon toen goed genoeg blijven functioneren met wat doorbijten. Ik vond die eerste periode overigens zwaarder dan wat dan ook van de zwangerschap en daarna (en ik had een gecompliceerde bevalling, mega bekkenklachten en nu zwanger met een dreumes erbij en toch vond ik die misselijkheid in het begin zwaarder). Het kan dus echt heftig zijn en dan heb je recht op steun.
Als ik je wel een advies mag geven.. Zorg wel dat je ook met iemand gaat praten over je emoties. Want als de vermoeidheid zich bij jou uit in chagerijnig zijn, gaat niemand op je werk zien dat je eigenlijk hopeloos voelt en hulp nodig hebt, maar zich vooral aan je ergeren. Kijk of je iets aan de verwerking van de miskraam oid kan doen of iets anders, waardoor je de relatie met je collega's en manager goed houdt. Want ook je heel kut voelen is geen excuus om tegen mensen naar te doen, als ik eerlijk ben. En het helpt jezelf niet, want je stoot mensen af. Ik zou dus in gesprek met je manager hier ook wel iets over zeggen, dat het je spijt dat je je mogelijk niet altijd aardig hebt geuit en dat je het vanaf nu graag professioneel wil aanpakken en met een bedrijfsarts wilt overleggen. Dat je zelf wil gaan werken aan je emoties, maar dat je hen nodig hebt om het zo goed mogelijk vol te houden voor het bedrijf. Dan krijg je wat je wil en nodig hebt, maar kun je de relaties misschien wat herstellen, want ik neem aan dat je hier nog langer wil werken.
Hoop dat je snel van de misselijkheid af bent en dat je zwangerschap goed mag verlopen dit keer.
Als ik je wel een advies mag geven.. Zorg wel dat je ook met iemand gaat praten over je emoties. Want als de vermoeidheid zich bij jou uit in chagerijnig zijn, gaat niemand op je werk zien dat je eigenlijk hopeloos voelt en hulp nodig hebt, maar zich vooral aan je ergeren. Kijk of je iets aan de verwerking van de miskraam oid kan doen of iets anders, waardoor je de relatie met je collega's en manager goed houdt. Want ook je heel kut voelen is geen excuus om tegen mensen naar te doen, als ik eerlijk ben. En het helpt jezelf niet, want je stoot mensen af. Ik zou dus in gesprek met je manager hier ook wel iets over zeggen, dat het je spijt dat je je mogelijk niet altijd aardig hebt geuit en dat je het vanaf nu graag professioneel wil aanpakken en met een bedrijfsarts wilt overleggen. Dat je zelf wil gaan werken aan je emoties, maar dat je hen nodig hebt om het zo goed mogelijk vol te houden voor het bedrijf. Dan krijg je wat je wil en nodig hebt, maar kun je de relaties misschien wat herstellen, want ik neem aan dat je hier nog langer wil werken.
Hoop dat je snel van de misselijkheid af bent en dat je zwangerschap goed mag verlopen dit keer.