A
Anoniem
Guest
Dag aanstaande mama's,
Even een klaagtopickje hoor!! Het zal ongetwijfeld ook wel aan mijn hormonen liggen, maar ik word er ook wel een beetje moe van hoe anderen op een zwangerschap kunnen reageren. Nou zat ik hier een beetje te bladeren door het forum en blijkbaar ben ik niet de enige die er last van heeft. Sommigen zijn te jong.. anderen te druk met het werk... en verzin er zo nog maar een paar.
Ikzelf ben 26 en in verwachting van mijn eerste, ontzettend spannend allemaal. Ben nu 15 wk en 1 dag. Ergste misselijkheid en vermoeidheid heb ik achter de rug. Ging vaak om 16 uur in de middag even liggen omdat ik dan bekaf was en bij mij de misselijkheid op kwam spelen... hoeveel mensen wel niet tegen me zeiden: och, zo'n jonge meid en dan al een middagdutje? Terwijl mensen wisten dat ik in verwachting was....
Mijn partner is 30 jaar ouder, kalenderleeftijd!!! Maar lichamelijk en geestelijk kunnen er makkelijk een paar jaartjes vanaf.....Ik begrijp best dat mensen hun bedenkingen erbij hebben maar.... het zou prettig zijn als ze hele nare opmerkingen ook voor zich konden houden!!! Wat heeft het voor zin om tegen iemand te zeggen dat het slecht is voor een kindje als zijn vader "oud" is? De vraag is uberhaupt of je over slecht kan praten? Zijn er ook niet kinderen waarvan een ouder op een jonge leeftijd sterft? Tja, het is en blijft sowieso naar. Ik ben van mening dat iedereen voor zichzelf moet kunnen beslissen of een kinderwens in vervulling kan gaan, mocht het lukken. Jong of oud, arm of rijk.....
Liefde voor een kind is belangrijker dan wat dan ook. En ja, bij ons is de kans er dat mijn partner eerder overlijdt dan ik.... sterker nog, laten we het hopen. (in de goede zin van he woord uiteraard) Maar aan elke leeftijd, of elke situatie zitten voor- en nadelen. Dus..... mensen die direct hun mening klaar hebben over een ander.... eerst nadenken en dan spuwen!!!
Zo, sorry dames. Maar ik moest het geloof ik gewoon even kwijt...
Liefs van een trotse en blije aanstaande mama met een hele lieve trotse aanstaande papa!
Even een klaagtopickje hoor!! Het zal ongetwijfeld ook wel aan mijn hormonen liggen, maar ik word er ook wel een beetje moe van hoe anderen op een zwangerschap kunnen reageren. Nou zat ik hier een beetje te bladeren door het forum en blijkbaar ben ik niet de enige die er last van heeft. Sommigen zijn te jong.. anderen te druk met het werk... en verzin er zo nog maar een paar.
Ikzelf ben 26 en in verwachting van mijn eerste, ontzettend spannend allemaal. Ben nu 15 wk en 1 dag. Ergste misselijkheid en vermoeidheid heb ik achter de rug. Ging vaak om 16 uur in de middag even liggen omdat ik dan bekaf was en bij mij de misselijkheid op kwam spelen... hoeveel mensen wel niet tegen me zeiden: och, zo'n jonge meid en dan al een middagdutje? Terwijl mensen wisten dat ik in verwachting was....
Mijn partner is 30 jaar ouder, kalenderleeftijd!!! Maar lichamelijk en geestelijk kunnen er makkelijk een paar jaartjes vanaf.....Ik begrijp best dat mensen hun bedenkingen erbij hebben maar.... het zou prettig zijn als ze hele nare opmerkingen ook voor zich konden houden!!! Wat heeft het voor zin om tegen iemand te zeggen dat het slecht is voor een kindje als zijn vader "oud" is? De vraag is uberhaupt of je over slecht kan praten? Zijn er ook niet kinderen waarvan een ouder op een jonge leeftijd sterft? Tja, het is en blijft sowieso naar. Ik ben van mening dat iedereen voor zichzelf moet kunnen beslissen of een kinderwens in vervulling kan gaan, mocht het lukken. Jong of oud, arm of rijk.....
Liefde voor een kind is belangrijker dan wat dan ook. En ja, bij ons is de kans er dat mijn partner eerder overlijdt dan ik.... sterker nog, laten we het hopen. (in de goede zin van he woord uiteraard) Maar aan elke leeftijd, of elke situatie zitten voor- en nadelen. Dus..... mensen die direct hun mening klaar hebben over een ander.... eerst nadenken en dan spuwen!!!
Zo, sorry dames. Maar ik moest het geloof ik gewoon even kwijt...
Liefs van een trotse en blije aanstaande mama met een hele lieve trotse aanstaande papa!
.