Hoi Mama's,
Wie herkent dit:
Je komt binnen, mét je sleutels en een half later zijn diezelfde sleutels onvindbaar...
Je belt met je moeder/vriendin whatever en als de telefoon later weer gaat, hoor je hem wel maar is dat hele ding onvindbaar....
Je trekt je slippers uit en als je ze weer aan wilt doen: nergens te vinden....
Je maakt een boodschappenlijstje en bij de AH blijkt dat je dat lijstje alweer niet bij te hebben..
Mij overkomt dit dus dagelijks, en ik word er gék van! Gelukkig vergeet ik essentiele dingen niet (zoals een kind ophalen op school, of naar m'n werk gaan ofzo), maar irritant is het wel zeg, pfffff.
Tips om (weer) wat georganiseerder te worden zijn welkom, ik heb het al druk genoeg zónder dat ik telkens weer opnieuw het hele huis overhoop haal op zoek naar spullen (overigens: de sleutels had ik op de deur laten steken, de telefoon lag in de bijkeuken, m'n slippers bivakeerden onder het bed en het boodschappenlijstje lag thuis op tafel hahaha).
Maar het komt vást wel weer een keer goed, toch? Ze noemen deze fase toch niet voor niets 'het spitsuur van je leven'.......
Liefs
Susan
Wie herkent dit:
Je komt binnen, mét je sleutels en een half later zijn diezelfde sleutels onvindbaar...
Je belt met je moeder/vriendin whatever en als de telefoon later weer gaat, hoor je hem wel maar is dat hele ding onvindbaar....
Je trekt je slippers uit en als je ze weer aan wilt doen: nergens te vinden....
Je maakt een boodschappenlijstje en bij de AH blijkt dat je dat lijstje alweer niet bij te hebben..
Mij overkomt dit dus dagelijks, en ik word er gék van! Gelukkig vergeet ik essentiele dingen niet (zoals een kind ophalen op school, of naar m'n werk gaan ofzo), maar irritant is het wel zeg, pfffff.
Tips om (weer) wat georganiseerder te worden zijn welkom, ik heb het al druk genoeg zónder dat ik telkens weer opnieuw het hele huis overhoop haal op zoek naar spullen (overigens: de sleutels had ik op de deur laten steken, de telefoon lag in de bijkeuken, m'n slippers bivakeerden onder het bed en het boodschappenlijstje lag thuis op tafel hahaha).
Maar het komt vást wel weer een keer goed, toch? Ze noemen deze fase toch niet voor niets 'het spitsuur van je leven'.......
Liefs
Susan
