Vertellen dat je in verwachting bent

Dag iedereen,

Ik ben morgen 15 weken zwanger. Mijn man en ik hadden afgesproken om het mooie nieuws pas na 12 weken met familie en vrienden te delen op het moment dat de kans relatief klein is dat er nog iets mis gaat. Inmiddels hebben we twee echo's gehad en een NIPT met een goede uitslag. Ik voel me echter totaal niet zwanger. Van een buik is geen sprake, hoewel inmiddels al mijn broeken niet meer passen. Maar de gedachte dat er een baby'tje in mij groeit, het lijkt zo onwerkelijk. Ik geloof/voel het niet echt.

Ik had me ontzettend verheugd om het aan iedereen te vertellen. We hadden voorleesboekjes gekocht en daarin gedichtjes geschreven voor de opa's en oma's. Op vakantie hadden we matroesjka poppen gekocht en in het kleinste poppetje hadden we een ini mini echofoto gedaan. Die hadden we als souvenirtjes gegeven aan de nieuwe tantes en kleine nichtjes. En alles liep gesmeerd.

Maar keer op keer voelde ik er zo weinig bij om te vertellen dat ik zwanger ben... Alsof ik het nieuws van iemand anders vertel. Alsof ik helemaal niet het recht heb om dat te vertellen. Het was helemaal niet emotioneel en het voelde zelfs een beetje raar om het te zeggen. Ik voelde me niet trots, maar eerder misplaatst ofzo.

Ik vraag me af dit normaal is. Of anderen dit ook zo hebben ervaren? Ik kan in elk geval echt niet wachten tot ik een buik krijg en iets ga voelen. Ik hoop dat het dan echt gaat zijn.

Liefs,
Eefjepeefje
 
Ik vond het wel heel bijzonder om te vertellen, maar had het zelf vooral met echo’s. De eerste echo’s drongen echt niet tot mij door en had het idee dat ik naar een filmpje van een ander zat te kijken.
Ben inmiddels 24 weken en voel nu iedere dag beweging in mij. Sinds ik dat voel voelt het voor mij ook wat echter en besef ik me dat er echt een klein wondertje in me groeit.

Je bent dus zeker niet de enige en hopelijk komt het besef gedurende de komende weken!
 
Ik herken het gevoel van niet zwanger te voelen niet. Maar ik voelde me wel een beetje nep. Zeker voor de termijnecho en nipttest. Er kon nog zoveel mis gaan. Maar ook daarna, die periode dat mn eigen kleding niet paste en zwangerschapskleding ook niet. Ik voelde me een behoorlijke nepper. Duurde ook lang voordat ik een babyzaak in liep, want wat deed ik daar in hemelsnaam? Wie zou nou geloven dat ik zwanger was? Heel gek want ik voelde me door erge misselijkheid op en top zwanger en zag mn buik al wat groeien. En ik was ook echt verliefd op het zwanger zijn. 
Maar na 18 weken ging ik de baby voelen en groeide mijn buik veeeeel sneller. En toen begon het gevoel bij de club te horen ook te komen. 
Geef het nog wat tijd.
 
Bedankt voor jullie reacties. :) Dat 'neppe' en dat je ergens in je hoofd denkt dat je naar een opgenomen filmpje zit te kijken als je een echo hebt, herken ik dus helemaal. :) Ik moet gewoon ook nog even geduld hebben..
 
Mijn oudste is 2.5 en mijn jongste 6 maanden. Ik vindt het nog steeds bizar dat mijn man en ik kids hebben gekregen. Dat die 2 in mij hebben gegroeid ook al waren ze beiden duidelijk aanwezig. Vondt zwanger zijn niet leuk ook al heb ik goede zwangerschappen gehad. Maar de een leeft nu eenmaal niet op die grote roze/blauwe wolk. Ik had ook die wolken niet nadat ze geboren waren. Ik vindt moederschap heerlijk. Dat er 2 van die kleintjes rondlopen die mama tegen me zeggen. Heb verder helemaal niks met zwanger zijn.
 
Ja dit dus. Ik heb dit ook. Bijna 15 weken maar aan weinig mensen verteld. Ik heb een HG zwangerschap dus helemaal kak maar wil het pas vertellen als ik me beter voel.
Het voelt daardoor niet dat ik zwanger ben maar alleen een constante voedselvergiftiging heb.
 
Het is ook eigenlijk bizar inderdaad. Ik geloof het straks vast ook niet meer. xD

@Ramboo: Bij jou helemaal begrijpelijk dat je er zo in staat. Het zal voor jou helemaal niet als een roze wolk voelen. Ik hoop dat je klachten nog gaan afnemen.

Ik heb nu sinds twee dagen het idee dat ik iets van een buikje begin te zien (zonder kleren) en dat maakt het toch wel weer een beetje echter. :)
 
Terug
Bovenaan