vertellen

Hoi allemaal, ik ben op dit moment 9 weken zwanger, en nu hebben wij het afgelopen weekend aan de toekomstige opa's en oma's verteld. Ze\reageerden erg leuk. Maar nu zit ik met een rotgevoel, heel vreemd. Vind het eigenlijk helemaal niet leuk dat we het verteld hebben. Mensen gaan ineens heel bezorgd om je doen, en alles draait ineens om jou en je kindje. Misschien vinden jullie het raar hoor, dat ik me zo voel. Weet ook niet waar het vandaan komt. Ik moet gewoon even wennen denk ik.
Verder gaat alles prima, ben alleen blij als ik over drie weken mijn echo heb gehad!

groetjes, leeuw
 
Hallo leeuw

Ik had precies het zelfde gevoel als jou.
IK ben nu inmiddels bijna 15 weken en het is nu goed allemaal maar je krijgt idd allemaal bezorgde gezichten en goed bedoelde adviesen waar je niks aan hebt.
Verhalen over bevallingen enzo.
Bij was het echter een paar weken en dan is het nieuws er eigenlijk wel af en doen ze weer normaal hoor.
Toen we het aan alle anderen vertelden werd ik er weer helemaal gek van, ze zagen me niet gewoon als mij maar als een zwangere vrouw, net alsof je dan helemaal veranderd bent.
Dat is nu inmiddels 3 weken terug en nu wordt ik af en toe nog eens gefeliciteerd en krijg soms verhalen over bevallingen maar dat is het eigenlijk wel. Je ziet het wordt dus beter en dan kan je er lekker van gaan genieten.
Veel succes.
Groetjes hilde
 
Hoi,
Ik had ook hetzelfde. Maar ik denk dat dat kwam, omdat je in het begin nog niet echt blij durft te zijn. Pas na 12 weken durfde ik echt blij te zijn. Je weet dan 'bijna'zeker dat alles goed zit. Ik weet zeker als je die echo eenmaal hebt gehad je van dat rotgevoel af bent. Het wordt alleen maar leuker naarmate de tijd vordert.
 
Ik ken het gevoel...
ineens gaan ze zich zorgen maken dat ik geen zware dingen moet tillen (mag gewoon van de VK, als je goed tilt) en als je dan weggaat dan wordt er nog eens op je schouders geklopt van...doe het rustig aan he of kijk je een beetje uit. En dat zal natuurlijk alleen maar erger worden als je een dikkere buik krijgt.
Ik wordt er ook echt gek van, alsof ik zelf niet weet wanneer iets me teveel wordt en ik het rustiger aan moet gaan doen.
Ach ja....we nemen het maar voor lief, over 5,5 maand ben ik daar gelukkig weer vanaf.
groetjes, Irma (14 wk + 5 dg)
 
Kop op Leeuw
Ken dat gevoel. Ten eerste is het eigenlijk wel superleuk je eigen geheim te hebben en ten tweede lijkt het wel een soort ontrouw naar je kindje dat je nog helemaal niet kent. Gek soort bijgeloof dat je lekker moet loslaten. Gewoon denken dat waanzinnig mooie proces in je buik, en geniet dat anderen ook enthousiast zijn, en als je geen zin hebt er over te praten doe je het lekker even niet. Ik vond soms ook afdoen aan het mooie.
Heleen
 
Dat herken ik wel. Ontzettend leuk al die aandacht, alleen baal ik ook van de reacties van mensen die maar blijven zeggen gaat hè, je moet voor 2 eten, oppassen in jouw toestand, ed.

Niet echt iets voor mij, gelukkig ben ik dus niet de enige!!!
 
Hoi Leeuw,

Ik herken je gevoel wel. Je bent ook nog steeds een persoon (met werk, vrienden, een relatie) en niet alleen een zwangere vrouw.
Ik dacht altijd dat het door zwangere vrouwen zelf komt dat het in gesprekken alleen over de zwangerschap gaat, maar ik merk nu dat het ook door je omgeving komt.
En bij mij gaat de zwangerschap echt zeer voorspoedig en ben ik er zelf niet zo veel mee bezig. Zeker in het begin van je zwangerschap wil je eerst wat meer zekerheid (zoals je aangaf kijk je erg uit naar je echo)dat het allemaal goed gaat voor je er helemaal van kan genieten.

Het is inderdaad gewoon wennen, maar dat komt zeker goed. Als je dadelijk je echo hebt gehad ben je daar zo vol van en zo gelukkig dat je al die aandacht alleen maar kan gebruiken!

Geniet van je zwangerschap en je echo!
 
Terug
Bovenaan