Vervelend gedrag 7 jarige naar andere kinderen en luistert amper.

[f84IxFIwFqnKa2G6]

Lieve lezers help...

Mijn zoontje is nu 7 jaar. Al wat jaren sukkelen we wat aan met zijn gedrag. Hebben ergotherapie gehad en soms gaat even goed en dan weer niet. Wij hebben zelf tripple P gedaan. Thuis gaat het luisteren op zich goed en op de opvang ook. Op school gaat het af en aan... maar op bezoek op verjaardagen, sporten geprobeerd is het vreselijk. Zo erg dat ik nergens meer heen wil. Vandaag 2de judoles geprobeerd ik ga niet meer omdat ik het niet meer zelf kan aanzien en andere kinderen ook erg last er van hebben. Mijn zoontje raakt continue andere kinderen aan op vervelende manier, duwt met z'n hoofd tegen ze of duwt ze. (Gelukkig niet pijnlijk wel vervelend) hij vertoont continue haantjes gedrag (zijn weg of geen weg). Hij is mega druk en kan geen moment stil zitten. Continue moeten we alles 20x zeggen. Als we hem aanspreken, paar minuten later gaat het weer fout. We zijn op en moe en op dit moment trek ik het even niet meer. Elke keer verzinnen we smoesjes (t is bijna sinterklaas, einde van schooljaar is in zicht, hij is bijna jarig). Ik heb zelf het vermoeden adhd want vergelijkbaar met andere kindjes heeft die amper concentratie, gedraagd zich vervelend etc. Als me man achter me staat ga ik volgende week cjg inschakelen. Ik moest vooral even gal spuwen maar kan iemand zich er ook in vinden en kan ons iets van tips geven? Positief gedrag belonen we al, we zeggen al welk gedrag we graag willen zien, we spreken rustig, hebben structuur.. we weten t niet meer

Groetjes een moeder die t even niet meer ziet

 

[Momoftwokids]

Wij hebben een zoon van 8 met dcd en misschien ook wel adhd.
Een deel van zijn gedrag komt wel overeen met jullie zoon.
Kinderen met adhd zijn veel sneller overprikkeld en vermoeid alleen al door gewone dagelijkse dingen: school, sport, speelafspraakjes enz.
zon sportles is vaak chaotisch met veel herrie en onvoorspelbare dingen.
Aan anderen zitten doen ze dan om alle prikkels te verwerken. Hij kan er verder niks aan doen, want hij kent geen andere manier om die te verwerken. Maar dat is voor anderen wel vervelend.
Onze zoon doet dit alleen bij ons en zn zusje.

Wat bij ons wel helpt is idd structuur, er voor zorgen dat dagen niet te druk zijn. Het weekend niet te vol plannen. Er voor zorgen dat hij zijn energie buiten kwijt kan.
En op het moment dat hij erg overprikkeld is halen we hem uit de situatie en gaan en nemen hem even appart. Of we gaan iets rustigs met hem doen.

Maar ik herken het, het is zeer vermoeiend en soms maar weet je het even niet meer.

 

[Essil]

. Elke keer verzinnen we smoesjes (t is bijna sinterklaas, einde van schooljaar is in zicht, hij is bijna jarig).

Geen smoesjes, dat zijn momenten die spanning oproepen. Dus bestaande problemen worden dan echt groter.

Qua sporten misschien gewoon 1 van ouders zelf met kind gaan rennen/fietsen. 1 op 1 contact, energie kwijt kunnen.
Trampoline in de tuin kan ook een goede uitlaat zijn.

Het kind leren zich terug te trekken wanneer de prikkels te veel worden. Niet gezellig voor de visite, wel beter voor jullie.

Bij uitnodigingen voor feestjes overleggen of hij buiten het grotere feestje om, misschien op de de verjaardag kan komen.