vervolg 10-01

A

ANONYMOUS_USERNAME

hier een vervolg van 10-01.
Na mijn curretage van 6-01 dacht ik dat het helemaal goed ging met mij.
Het bloed verlies was de eerste dagen minimaal. Maar na het weekend begon het erger te worden. Dacht dat het wel meeviel, maar dinsdags toch even het ziekenhuis gebeld. Moest het nog 24 uur aan kijken of het minder zou worden en kon anders weer bellen.
Woensdag kom ik uit bed en het was zeker niet minder geworden eerder erger.
Van alles geregeld voor mijn dochtertje van 4 en het ziekenhuis gebeld. Ik moest maar langs komen.
Wat bleek er was nog iets achter gebleven dus ik moest dezelfde dag weer gecurreteerd worden. Dat was dus flink schrikken.
Had deze keer meer pijn dan vorige week. Het leek wel of ik weeen had. Dat is nu wel afgenomen maar mijn buik is erg gevoelig. Moet binnen een week weer bij gyneceloog komen voor controle. Gaan ze kijken of het nu wel allemaal weg is. Heeft iemand dit ook mee gemaakt?
Ben nu erg bang, want het lijkt mij niet goed voor je baarmoeder.
Zo snel achter elkaar.
Door dit krijgen we ook weinig kans om alles te verwerken. Hoop dat alles goed is bij mijn controle zodat we weer tijd hebben om het verlies te verwerken.
Groetjes
 
Natuurlijk is het moeilijk om op deze manier aan verwerken toe te komen, maar toch is het wel fijn dat ze je in de gaten houden.

De reden waarom je nu weer zo snel moet komen voor controle is wellicht vanwege hetgeen ik heb meegemaakt.
Zelf heb ik op een curettage moeten aandringen omdat men dacht dat het restje wat nog in mijn baarmoeder zat snel weg zou gaan, maar toen liep ik al anderhalve week met kramp, die alleen maar erger leek te worden. Dus is toch maar besloten te curetteren, alleen was dat weer ruim een week later na de controle en dat is achteraf gezien veels te lang geweest in mijn geval, want ik heb sepsis (bloedvergiftiging) gekregen als gevolg van een infectie in mijn baarmoeder door restjes die niet los wilden komen.
En dat is geen pretje.
Ik ben met spoed opgenomen omdat ik zeer hoge koorts had, 41 graden.
Diezelfde nacht ging mijn bloeddruk erg naar beneden, 80 over 40 nog maar en ik begon uitdrogingsverschijnselen te krijgen, omdat ik alle vocht die ik binnenkreeg weer uitbraakte.
Ik heb uiteindelijk een week in het ziekenhuis aan het infuus gelegen om antibiotica en vocht toegediend te krijgen.

Met mijn verhaal wil ik je niet nog meer angst aanpraten, maar ik denk dus dat ze bij jou in het ziekenhuis waarschijnlijk het zekere voor het onzekere willen nemen en het is dus alleen maar goed dat ze je in de gaten houden.

Sterkte.

Ariane
 
hoi Ariane

Bedankt voor je reactie. Jouw verhaal is erg heftig. Ik begrijp dat het nu met mij ook anders had kunnen gaan.
Toch kijk ik huiverig naar vrijdag toe.
Ik hoop dat ik dan inderdaad schoon ben, maar bent toch heel gespannen.
Voel nu vergeleken met de eerste curritage heel anders. Mijn buik is erg gevoelig. En elk ander pijntje wat ik voel denk ik is het van de curritage of van de spanning. Maarja er zit maar 1 ding op en dat mijn afspraak afwachten.

Ik hoop dat alles met jullie nu goed gaat. In inder geval thanks voor jouw verhaal. Groetjes
 
hoi ariane.
Gisteren in het ziekenhuis geweest en alles zag er goed uit. Het weefsel wat ze er uit gehaald hadden was inderdaad nog een restje. Ik had dus gewoon pech gehad dat het niet in een keer gebeurd was.
Nu afwachten op een menstruatie en dan.... Ik weet het nog niet. Aan de ene kant wil ik heel graag zwanger worden, maar aan de andere kant is er nu ook wat meer angst.
Maarja moet eerst nog ongi worden dus heb nog een paar weken om te bedenken of ik meer tijd nodig heb of niet.

Hardstikken bedankt voor je medeleven dat doet een mens goed

Groetjes ano
 
Fijn dat alles nu in orde is. Ik hoop voor je dat je cyclus nu ook snel weer op normale gang komt.

En geen enkel punt hoor, daar zijn we voor op deze site.
Juist doordat we allemaal op de een of andere manier helaas hetzelfde hebben meegemaakt praat dat soms een stuk makkelijker, je vind hier een stukje begrip wat je wellicht ergens anders niet zo gauw vindt.
Het is ook lekker anoniem en je kunt het allemaal lekker van je afschrijven.
Waarom kom je niet eens kijken op het zwanger na miskraam forum? Of wellicht heb je dat al eens gedaan.
Daar ben ik eigenlijk altijd te vinden en ik vind er veel steun aan de anderen.

Tja, wat het zwanger worden kan ik eigenlijk niet veel over zeggen, wellicht denk je toch meer tijd nodig te hebben dan je denkt. Neem die tijd in ieder geval!

Ariane
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan