A
Anoniem
Guest
Vandaag voor het eerst bij de fysio geweest.
Wat een aardige vrouw zeg, zij komt echt op voor mij en mijn kindje. Eerst kreeg ik een soort van intake gesprek. Ze wou natuurlijk weten hoever ik ben en hoe het verder gaat op de pijn na. Toen ging ze vragen waar precies de pijn zit en wanneer dit opspeelt.
In verband met mijn overgewicht vroeg ze of het in de familie zit, dus ik zei ja, want dat is ook zo. Dus zij zei dan is dat niet de oorzaak, heeft er wel mee te maken want het is natuurlijk altijd een nadeel, maar het mag niet als de hoofdoorzaak gezien worden.
Zij gelooft gelukkig wel dat mijn klachten echt zijn, en staat ook recht achter mij.
Verder ging ze vragen over mijn werk en wat ik hiervoor allemaal gedaan heb enzo, toen zei ze al meteen je werk is te zwaar en dat geeft die pijn. Ik mag van haar NIET tillen, te lang staan of lopen. Maar haar meteen ook verteld over mijn afdelingshoofd en de arbodienst. Ze is toen zo boos geworden dat ze meteen die arbo ging bellen en zei dat dat plan van aanpak nergens op sloeg en dat het niet met mijn overgewicht te maken heeft en dat ik NIET terug kom in mijn eigen functie tot aan mijn verlof! Nu was die arbo ineens heel schappelijk en krijg ik wel goed aangepast werk. Ook gaat de fysio donderdag even met mijn afdelingshoofd bellen en de zaken even haar fijn uitleggen.
Zo dit was echt een pak van mijn hart. Ze vertelde wel dat ze mijn werk ook wel een beetje kan begrijpen omdat je er pas nieuw bent en ze kunnen je natuurlijk ook nog niet zo goed, en het is natuurlijk heel erg balen voor hun, maar ook voor jouw! zei ze. En stress is niet goed voor je klachten en niet goed voor je kindje dus dat moet gewoon zo snel ophouden. Je moet prettig werken tot aan je verlof (omdat ik graag wil werken!)
Verder is er nog niet veel gebeurt, moet volgende week weer terug komen en dan gaat ze naar mijn houding en zo kijken en een plan afspreken.
Wordt vervolgd ....
Wat een aardige vrouw zeg, zij komt echt op voor mij en mijn kindje. Eerst kreeg ik een soort van intake gesprek. Ze wou natuurlijk weten hoever ik ben en hoe het verder gaat op de pijn na. Toen ging ze vragen waar precies de pijn zit en wanneer dit opspeelt.
In verband met mijn overgewicht vroeg ze of het in de familie zit, dus ik zei ja, want dat is ook zo. Dus zij zei dan is dat niet de oorzaak, heeft er wel mee te maken want het is natuurlijk altijd een nadeel, maar het mag niet als de hoofdoorzaak gezien worden.
Zij gelooft gelukkig wel dat mijn klachten echt zijn, en staat ook recht achter mij.
Verder ging ze vragen over mijn werk en wat ik hiervoor allemaal gedaan heb enzo, toen zei ze al meteen je werk is te zwaar en dat geeft die pijn. Ik mag van haar NIET tillen, te lang staan of lopen. Maar haar meteen ook verteld over mijn afdelingshoofd en de arbodienst. Ze is toen zo boos geworden dat ze meteen die arbo ging bellen en zei dat dat plan van aanpak nergens op sloeg en dat het niet met mijn overgewicht te maken heeft en dat ik NIET terug kom in mijn eigen functie tot aan mijn verlof! Nu was die arbo ineens heel schappelijk en krijg ik wel goed aangepast werk. Ook gaat de fysio donderdag even met mijn afdelingshoofd bellen en de zaken even haar fijn uitleggen.
Zo dit was echt een pak van mijn hart. Ze vertelde wel dat ze mijn werk ook wel een beetje kan begrijpen omdat je er pas nieuw bent en ze kunnen je natuurlijk ook nog niet zo goed, en het is natuurlijk heel erg balen voor hun, maar ook voor jouw! zei ze. En stress is niet goed voor je klachten en niet goed voor je kindje dus dat moet gewoon zo snel ophouden. Je moet prettig werken tot aan je verlof (omdat ik graag wil werken!)
Verder is er nog niet veel gebeurt, moet volgende week weer terug komen en dan gaat ze naar mijn houding en zo kijken en een plan afspreken.
Wordt vervolgd ....