Vervolg jeuk perikelen deel 5: toch leverontsteking

[Anoniem]

Hoi allemaal,

Gefeliciteerd met moederdag lieve dames, maarre... ik had mijn allereerste moederdag wel anders voorgesteld.

Pfff, ik zou toch zo graag willen dat ik weer gezond was (al is het maar voor een beetje..)!
Ik moest vrijdag, de dag na de ingreep aan mijn galwegen, opnieuw bloed laten prikken en de arts heeft me hier vrijdagmiddag over terug gebeld. En hij had geen goed nieuws
De waarden waren opnieuw verslechterd en de arts zei dat dit niet zou kunnen als galstenen de oorzaak waren geweest. Hij heeft zijn mening dus moeten herzien en denkt nu toch weer aan een leverontsteking!! En zei hij: "Als ik eerlijk ben, denk ik dat we de ingreep van donderdag voor niets hebben gedaan." Grrrrr!!

Nu zijn er allemaal extra bloedtestjes ingezet om te kijken waar de leverontsteking vandaan komt. Dan pas weten ze of het vanzelf weer overgaat, of ze er medicijnen voor hebben etc... En tot die tijd moet ik gewoon afwachten. Er zijn geen andere medicijnen meer voor de jeuk die ik kan uitproberen, dus ben ik maar aan een slaaptabletje begonnen. Alleen.... die helpt ook niet!!!!

Ik heb toch weer een flinke huilbui achter de rug, ik word er zo moedeloos van! Kon ik maar gewoon een nachtje goed slapen, al was het maar voor een paar uurtjes... In deze gammele, uitgeputte toestand is het zo makkelijk te gaan piekeren en jezelf te verliezen in negatieve emoties. Ik kan niet eens meer voor mijn eigen kind zorgen...

Woensdag a.s. moet ik weer op controle, hopelijk heb ze dan al een aantal uitslagen binnen en weet ik snel waar ik aan toe ben. Tot die tijd blijf ik geel, ellendig, vermoeid en toch ook wel bezorgd!!

Groetjes, Karin

 

[Anoniem]

Hé Karin,

Wat ontzettend vervelend zeg, ronduit kl*te! Heel begrijpelijk dat je er goed van baalt! Je had je  het einde van je kraamtijd en het weer aan het werk gaan vast heel anders voorgesteld...
En oooohhh, ik weet nog wel van toen Esther net was geboren hoe gammel je bent van die nachten zonder slaap. Heb je nog wel genoeg hulp thuis?
Ik hoop voor je dat je snel weer op knapt!!!!

Groetjes,

Eveline

 

[Anoniem]

Hoi hoi,

Wat erg zeg! Heb je niemand in de buurt die je iets kan uithelpen.
B.v. die overdag een gedeelte van de zorg over kan nemen, zodat jij kan rusten.
Of via thuiszorg iemand die je helpt met het huishouden en de kleine??

Ik heb niet hetzelfde gehad, alleen zijn mijn man en ik in het begin van de geboorte van mijn eerste zoontje, allebei door onze rug gegaan. Toen heeft mijn schoonmoeder ons 1 week geholpen. Want ik kon toch echt niet tillen. En mijn zoontje was een 9 ponder bij de geboorte, dus vandaar!!!!

Ik hoop dat alles snel voorbij is voor je en dat je weer snel opknapt.

Veel sterkte.

gr. Mij

 

[Anoniem]

Lieve Karin
Wat enorm vervelend allemaal!!!!!!
Ik hoop echt zo dat je je snel weer beter voelt!!!

Ik heb tijdens mijn zangerschap een slaaptablet moeten nemen van de gyneacoloog (ik kon kiezen: of wegens uitputting een paar nachten in het ziekenhuis blijven (herkenbaar hè) of een slaaptablet) en die werkte bij mij ook niet. Ik had eindelijk al mijn reserves over slaaptabletten tijdens de zwangerschap overboord gezet en gehoopt op een nacht doorslapen, was   ik na twee uur weer wakker!!!!!! Toen was ik pas echt overstuur natuurlijk.
Dus ik denk dat ik wel een beetje kan inschatten hoe je je voelt. Probeer niet weg te zakken in negatieve gevoelens, hoe moeilijk dat ook is als je moe bent, maar weet dat het weer over gaat!!!

We kunnen niet voorkomen dat er kraaien boven ons hoofd vliegen, maar we kunnen er wel voor zorgen dat ze geen nesten bouwen in ons haar (Chinees spreekwoord geloof ik).

Dus zet 'm op (nog even) en veel beterschap!!!
Gr Irene

 

[Anoniem]

 Hoi Karin,
 
Wat een situatie. Er wordt gezegd dat jeuk erger is dan pijn. Dus ik hoop voor je dat ze snel een oorzaak vinden. En dat er dan ook snel verlichting van de klachten komt.
Probeer zoveel afleiding te vinden als je kunt. De laatste Dvd's met spannende films.
Ik heb ontzettend veel jeuk gehad met een schimmelinfectie toen ik gestopt was met de pil. En het duurde 2 maanden voordat ze erachter kwamen wat er aan de hand was. Men handen en voeten waren helemaal kapot en het jeukte verschrikkelijk. Soms ging ik dan toch maar even heel erg krabbelen wat dan maar heel eventjes verlichting gaf en daarna nog meer ellende, maar dan kon ik het niet meer houden. Met mijn handen en voeten in het ijs zat ik dan 's nachts voor de tv naar discovery te kjken. Was toen ook bang dat ik nooit meer een "gewoon"leven kon gaan lijden en mijn beroep niet meer kon uitoefenen. Je wordt er inderdaad depri van. Ik had toen nog geen kinderen dus geen schuldgevoelens ten opzichte van hen. Maar mijn man moest toen ook heel het huishouden draaien met fultime baan en ook de honden uitlaten wat altijd mijn ding was.

Dus probeer niet teveel te tobben en vraag hulp!!

Sterkte,
Marjanne

 

[Anoniem]

Hey Karin,

Heel veen sterkte en beterschap gewenst. Ik hoop dat je je snel weer beter voelt!
En een beetje zelfmedelijden mag best hoor meid, je zit ook echt in een ontzettende k*t situatie. Je wilt nu natuurlijk liever lekker genieten van je kind en het weer beginnen met werken...
Ik leef in ieder geval met je mee!

Liefs, Bebek