Vervolg jeuk perikelen deel 6: boehoe...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Lieve allemaal,

Nogmaals bedankt voor alle lieve reacties, maar ik moet toch weer wat frustratie, verdriet etc kwijt...

Ik heb sinds afgelopen woensdag een nieuw medicijn (eigenlijk afkickdrug, maar blijkt ook voor jeuk iets te doen) en ik was er donderdag errug blij mee. Nu helaas wat minder... Ik heb 1 nacht redelijk goed geslapen, wel 12 uur in totaal, maar daarna was het al snel gedaan met de lol. Achteraf denk ik dat het door de totale uitputting kwam dat ik zo goed sliep...
De nacht erna weer erg slecht geslapen, misschien een uurtje of 4 in totaal. Goed, dacht ik, ik neem wel een hele tablet (mocht na 2 dagen als onvoldoende effect) en dan in de avond (tablet werkt zo ongeveer 8-10 uur tegen de jeuk heb ik gemerkt). Maar ook dit geen gewenst effect... Vannacht hetzelfde verhaal, uren wakker gelegen. Niet van de jeuk, daar werkt de tablet toch wel redelijk voor, maar gewoon wakker, wakker, wakker...maar wel erg moe. Het is alsof ik weer hoogzwanger ben!

Bijsluiter nog eens gepakt: slaapstoornissen blijkt bijwerking nr 1 te zijn
Al snel daarna komt misselijkheid, duizeligheid, problemen met ontlasting, buikpijn... waar ik toch in toenemende mate last van heb!! Vooral die misselijkheid wordt steeds zwaarder (ook net alsof ik weer zwanger ben...) en ik begin langzaam weer moedeloos te worden. Wat is erger: de hele dag jeuk en niet slapen of de hele dag misselijk en duizelig met de halve dag jeuk en niet slapen??? Ik weet het niet meer ...

Ik zie nog steeds net zo geel, heb er dus weinig vertrouwen in dat het nu snel opschiet, dat herstel... Moet helaas "gewoon" zo doormodderen tot vrijdag a.s. dan is de volgende controle weer (met bloedprikken). Lijkt nog zo ver weg...

Ik had aardig wat hulptroepen ingeschakeld, ging redelijk wat betreft zorg voor Christian, maar juist vandaag sta ik er weer even alleen voor. Mijn ouders zijn (na lang wikken en wegen) toch op vakantie gegaan, mijn schoonzusje ligt in het ziekenhuis, mijn schoonouders zijn ook op vakantie en mijn andere schoonzusje woont ver weg en heeft geen ervaring met kinderen... Dus alleen manlief blijft nog over en hij staat nu op het hockeyveld voor de laatste wedstrijd van seizoen e.d. Ik heb hem erg gepushed om toch lekker te gaan en te ontspannen, omdat ik me toch wel schuldig voel over alles. Er komt nu veel meer op hem aan, ik snauw de helft van de tijd, huil de andere helft, kan er niet meer tegen dat hij me aanraakt (gaat meer jeuken...)... Ik ben (denk ik) een behoorlijke bitch deze dagen...

Ik wilde dat het over was... maar helaas...

Groetjes, Karin

 
Hai Karin

Je stukjes heb ik wel gelezen, maar nog niet gereageerd... Ik heb het best met je te doen. Slaapgebrek is al erg, maar ook nog in combinatie met de jeuk en de zorg voor een kleine. Je hebt het zwaar meid! Ik wens je heel veel succes! Jammer dat ik helaas weinig voor je kan doen. Ik hoop dat meeleven genoeg is...

Groeten

Rosanne
 
Ook ik heb al je stukjes gelezen maar nog niet gereageerd.

Ach meid toch, wat klinkt het ontzettend zwaar allemaal! En vooral om niet te weten wanneer het weer beter zal gaan, echt niet leuk!  Als ik het zo lees, zou ik zo naar je toe willen om  wat te  helpen!

Heel veel sterkte!      
 
Hoi Karin,

Ooooohhh, er komt ook maar geen einde aan, he? Ik heb echt met je te doen, hoor!!! Ik hoop echt dat het nou snel beter gaat worden, want dit ga je niet volhouden, zo weinig slapen en zoveel jeuk. Ik begrijp dat je niet wilt dat je man nu ook alle leuke dingen op hoeft te geven, maar houd je niet te groot, he? Als jij er straks helemaal niet meer tegen kunt heeft ook niemand daar iets aan! Heb je nu voor de komende week wel opvang?

Jeetje meid, ik leef met je mee!!! Heel veel sterkte gewenst voor de komende tijd!

Groetjes,

Eveline
 
Ha Karin,
jeetje wat rottig voor je zeg. Het houdt maar niet op. En als er nu nog een einde in zicht was, maar dat is altijd shit met dit soort dingen, je weet niet wanneer het over is.
In elk geval heel veel beterschap. Ik hoop voor je dat je vannacht beter kunt slapen.
Groetjes Veerle
 
Hoi Karin,

Wat een rotsituatie! Je wilt zo veel nu je net mama bent en net dan voel je je zo ziek. En Logisch dat je het af en toe niet meer ziet zitten. Voel je in ieder geval niet schuldig! Jij hebt er niet voor gekozen om ziek te worden en dat is al vervelend genoeg. Het is heel knap van je dat je je mannetje lekker laat gaan sporten, hoe rot het ook is om alleen thuis te zijn nu. Hopelijk is hij daarna weer helemaal 'opgeladen' om er ook weer eventjes tegen te kunnen en je met alles te helpen.

Ik zal voor je duimen dat de uitslag  van het bloedprikken vrijdag beter is en dat ze eventueel een ander soort medicatie kunnen geven waar minder bijverschijnselen bij horen..

Heel veel beterschap!
Dionne
 
Hoi,
Ooo meid ik heb het echt met je te doen!!! Jeetje zeg, er lijkt echt geen eind aan te komen. Ik hoop echt dat er snel een eind komt aan de jeuk, slapeloze nachten en je weer lekker kunt genieten van je kleine man (en je grote man natuurlijk)!!
Helaas kunnen we niet veel voor je doen! Maar ik leef echt met mee!!
Beterschap meid!!

groetjes Sonja
 
Ja dat is echt vervelend, dat we niet iets kunnen doen. Vind het echt heel erg rot voor je en hoop dat het snel voorbij is. Ik weet wat niet slapen kan doen met je, probeer ieg zoveel mogelijk te rusten, of slaap een nachtje ergens anders zodat je je geen zorgen hoeft te maken om man en kind (ik sliep wel eens bij mijn ouders toen ik hoogzwanger was).
Heel veel sterkte!
Gr Irene
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan