vervolg ""vriendschap???????????""

Hoi

Iedereen bedankt in ieder geval voor het lezen.

Nou ik heb dus afgelopen week een e-card gestuurd ivm hun trouwdag
(en haar vergeten verjaardag, o ik ben zo slecht in onthouden van verjaardag...en niet alleen die van haar)

Ik had zoiets de zet is nu bij hun........
Nou ik kreeg dinsdag avond een heuse e-card......met daar in: BEDANKT.
Niet meer en niet minder.
Geen enkele reactie op de best wel lieve woorden die ik heb geschreven
voor hun trouwdag. De woorden waren in de trend van: Dat ik het knap vond
hoe ze hun jaren hebben doorgebracht. (bordelinepatient, ADHDpatient, geestelijk in de knoop,
het verleden, veel ziekte van de kids en hun budgettering) En dat het naar alle down's
in hun eerste 10 jr getrouwd zijn, de tijd rijp was voor alle up's.
En dat ik waardering had voor hoe ze alles doorstaan hebben.
(lees maar de topic............FF lezen dan weet je wat ik ongeveer bedoel en dat is nog niet eens alles)
Dit heb ik daadwerkelijk ook, laten we dat voor op stellen, volgens mij had ik het bijltje er bij neer gegooid.
Natuurlijk heb ik dit ook geschreven omdat ik het meende, maar ook om een
reactie te krijgen.
Nou die heb ik gehad dus...alleen de woorden....BEDANKT.
Ik vind het nog steeds erg. Ik wil haar ook nog zoveel vertellen.....ze was
ook mijn uitlaatklep (we zijn net verhuisd, oudste is net naar school, ontwikkelingen van onze zaak.enz enz). Alle dingen (positief en negatief) ze wisten het.
Kan er nog niet over uit, dat het zo moet lopen. Ik baal nog.
Stiekem kijk ik nog regelmatig mijn mail na......misschien dat ze een mailtje
heeft gestuurd, maar nee hoor!
Op dit ogenblik doet het nog steeds pijn. We zitten nu ongeveer 4 wk met deze situatie. En ik ben bang dat het ook niet veranderd.
Wat k..t zeg! wist niet dat het zon pijn kon doen.
Elke dag (oke bijna elke dag.heel soms niet)  hadden we wel even contact.....het zij
een mailtje...telefoontje...smsje. Soms heel kort, gewoon even om niets....
ach je kent het wel.

Hmm
Ik wou een kleine update schrijven..maar hij is weer lang geworden...sorry
maar lucht best wel op.

gr diana

 
Hoi Diana,

wat een rot situatie, je hebt zoveel voor ze gedaan en nu ben je zo aan de kant gezet, omdat je het voorschot terug vroeg. Dat is niet netjes. Ik vind het knap dat je zo positief blijft en je wilt dat het goed zal komen, als ik eerlijk ben had ik de deur voor hun ook dicht gedaan. Jammer voor die paar centjes, maar zo wordt jij ook niet veel blijer.

Ik begrijp dat je een hele grote steun voor hun bent geweest de afgelopen jaren, dat is heel knap, zeker voor mensen die zo in de knoop zitten. Wees daar trots op en kijk naar alle goede momenten uit het verleden. Maar laat dit voorval niet je leven beinvloeden, porbeer de draad weer op te pakken en je op je gezin te richten.

Is er iemand anders in je omgeving waar je goed mee kan praten? Ik begrijp dat je opzoek bent naar een uitlaat klep voor je gevoelens, de alledaagse dingen. Misschien een ouder van een vriendje van je oudste?

Heel veel succes en je kan altijd hier je verhaal kwijt. Of misschien wil je liever privé met iemand mailen, dan vraag je gewoon om het email adres, misschien dat het een vriendschap opleverd die gelijkwaardiger is dan die je had en waar je beide voldoening uit kan halen. (Je mag mij natuurlijk ook mailen)

Heel veel sterkte de komende tijd, kijk naar voren en blijf niet hangen in het negatieve.

Liefs Nanda
 
Terug
Bovenaan