hoi allemaal,
gisteren HET gesprek met mijn ouders gehad. We gingen er bewust zonder verwachtingen heen, en het is op zich best wel meegevallen. Maarja achteraf gezien heb je altijd dingen die je nu (je beter weet) anders zou hebben gedaan.
Mijn ouders waren dus heel verdrietig geweest om het feit dat ik niet zwanger raakte en mijn zus dat wel was. Maar ja dat gevoel hebben wij dus niet gemerkt. En heel boos omdat ze tegen iedereen hadden verteld van onze situatie en dat ze een weekje later konden zeggen dat iwij 12,5 weken zwanger waren. Maar ja wij wisten toch ook niet dat ze dat tegen iedereen gingen vertellen ? Blijkbaar hebben ze alles m.b.t. baby's voor ons juist vermeden terwijl wij daar wel enorme behoefte aan hadden (om het erover te hebben) Het komt er eigenlijk dus op neer dat wij allemaal dingen van de ander hebben verwacht die de ander niet waar heeft gemaakt. En dat we de situatie's ook allemaal verkeerd hebben ingeschat, juist door elkaar te beschermen is er een enorme miscommunicatie ontstaan. Het was echt een heel nuttig gesprek, en ik ben blij dat het allemaal weer normaal is.
mijn moeder vroeg zelf of ze een keertje mee naar de VK mocht en dat we samen een keertje gaan winkelen enzo. (dat had ik inderdaad ook enorm gemist!)En ze waren heel geinteresseerd in de spulletjes die we nog moesten aanschaffen en al hadden enzo. Dus dat zit wel snor ;-)
Verder hebben we de situatie met mijn zusje nog eens uitgelegd. Ik bedoel wij zijn niet echt boos op hun, maar vinden gewoon dat ze heel bekrompen denken, en vinden gewoon niet dat we maar alles van hun moeten pikken omdat ze nou eenmaal zo zijn ! Er zijn hele lelijke, vedrietige en pijnlijke dingen door hun gezegd die ervoor hebben gezorgd dat wij de beslissing van 'bedanken voor de eer van peettante' hebben genomen. En nu zijn ze daarom dus boos op ons, terwijl ze zelf de oorzaak van het hele gebeuren zijn. We hebbenook tegen mijn ouders gezegd dat hun de eerste stap moeten zetten, dat wij dat niet meer doen ! Kijk tuurlijk beseffen we dat het voor mijn ouders geen pretje is om tussen 2 vuren te zitten, en wij zullen ook echt wel normaal tegen ze doen als we ze zien ofzo (we zijn niet boos alleen enorm teleurgesteld) Dus we zien wel hoe dat dat gaat aflopen.
Ik moet zeggen dat het geval met mijn ouders meer prioriteit heeft. Maar uiteindelijk is dat nu dus uitgepraat.
groetjes Merel+
gisteren HET gesprek met mijn ouders gehad. We gingen er bewust zonder verwachtingen heen, en het is op zich best wel meegevallen. Maarja achteraf gezien heb je altijd dingen die je nu (je beter weet) anders zou hebben gedaan.
Mijn ouders waren dus heel verdrietig geweest om het feit dat ik niet zwanger raakte en mijn zus dat wel was. Maar ja dat gevoel hebben wij dus niet gemerkt. En heel boos omdat ze tegen iedereen hadden verteld van onze situatie en dat ze een weekje later konden zeggen dat iwij 12,5 weken zwanger waren. Maar ja wij wisten toch ook niet dat ze dat tegen iedereen gingen vertellen ? Blijkbaar hebben ze alles m.b.t. baby's voor ons juist vermeden terwijl wij daar wel enorme behoefte aan hadden (om het erover te hebben) Het komt er eigenlijk dus op neer dat wij allemaal dingen van de ander hebben verwacht die de ander niet waar heeft gemaakt. En dat we de situatie's ook allemaal verkeerd hebben ingeschat, juist door elkaar te beschermen is er een enorme miscommunicatie ontstaan. Het was echt een heel nuttig gesprek, en ik ben blij dat het allemaal weer normaal is.
mijn moeder vroeg zelf of ze een keertje mee naar de VK mocht en dat we samen een keertje gaan winkelen enzo. (dat had ik inderdaad ook enorm gemist!)En ze waren heel geinteresseerd in de spulletjes die we nog moesten aanschaffen en al hadden enzo. Dus dat zit wel snor ;-)
Verder hebben we de situatie met mijn zusje nog eens uitgelegd. Ik bedoel wij zijn niet echt boos op hun, maar vinden gewoon dat ze heel bekrompen denken, en vinden gewoon niet dat we maar alles van hun moeten pikken omdat ze nou eenmaal zo zijn ! Er zijn hele lelijke, vedrietige en pijnlijke dingen door hun gezegd die ervoor hebben gezorgd dat wij de beslissing van 'bedanken voor de eer van peettante' hebben genomen. En nu zijn ze daarom dus boos op ons, terwijl ze zelf de oorzaak van het hele gebeuren zijn. We hebbenook tegen mijn ouders gezegd dat hun de eerste stap moeten zetten, dat wij dat niet meer doen ! Kijk tuurlijk beseffen we dat het voor mijn ouders geen pretje is om tussen 2 vuren te zitten, en wij zullen ook echt wel normaal tegen ze doen als we ze zien ofzo (we zijn niet boos alleen enorm teleurgesteld) Dus we zien wel hoe dat dat gaat aflopen.
Ik moet zeggen dat het geval met mijn ouders meer prioriteit heeft. Maar uiteindelijk is dat nu dus uitgepraat.
groetjes Merel+