Dag dames,
Voor de dames die het graag willen weten, hier een brichtje.
Laatst heb ik hier een berichtje geplaatst dat ik gisteren afscheid zou gaan nemen op m'n werk. Het is allemaal even wat anders gelopen.....
Gisteren toen ik opstond kreeg ik geen lucht meer en ik wist niet meer wat boven en onder was van de pijn. Ik vond het heel raar maar het werd alleen maar erger. Een uur later ben ik op de spoedeisende hulp beland in het ziekenhuis. Ik werd meteen naar een kamertje gebracht waar van alles met me werd gedaan. Ik kreeg infuus, hartfilmpje, zuurstof en lag inneens aan allerlei apparaten. M'n bloeddruk was al aan de hoge kant maar nu was het echt raak. Het bleef erg schommellen, van heeel hoog naar heeeeel laag. De eerste reactie van de arten was dat ze dachten dat ik longembolie zou hebben. Ivm. de zwangerschap wilde ze geen runtgenfoto's maken. Ik kreeg een radioactief vloeistof ingepoten wat dan rond gaat in je bloed en zo kunnen ze het dan zien. Ze konden het nog niet helemaal uitsluiten. Ze hadden gezien dat m'n linker long (de kant waar ik erg veel pijn heb) het voor 40%deed en de rechter kant voor 60%.
Ze besloten om toch rontgenfoto's te maken.
Uiteindelijk bleek dat ze longembolie uit konden sluiten. Ik was heeeel blij met dat bericht maar had wel een beetje een angstgevoel. Eerst die rare vloeistof in m'n bloed en toen ook nog eens twee foto's.
Om half zeven kreeg ik te horen dat ik wel naar huis kon en dat ik mezelf en de baby goed in de gaten moest houden. De conclusie....Frummel heeft me zo hard geschopt dat m'n ribben gekneusd zijn en daardoor kan ik ook niet goed ademen.
Ik was heel erg blij dat ik frummel weer goed voelde toen we thuis kwamen, als hij m'n ribben nu maar met rust laat. Ik heb vannacht rechtop geslapen en het iets minder benouwd te hebben en vandaag voel ik me al een stukje beter.
Het was dus een hele rare en vervelende dag gisteren. Ik hoop dat ik snel weer wat meer lucht krijg en dat ik alsnog over een week afscheid kan gaan nemen op m'n werk.
Liefs, Ank
Voor de dames die het graag willen weten, hier een brichtje.
Laatst heb ik hier een berichtje geplaatst dat ik gisteren afscheid zou gaan nemen op m'n werk. Het is allemaal even wat anders gelopen.....
Gisteren toen ik opstond kreeg ik geen lucht meer en ik wist niet meer wat boven en onder was van de pijn. Ik vond het heel raar maar het werd alleen maar erger. Een uur later ben ik op de spoedeisende hulp beland in het ziekenhuis. Ik werd meteen naar een kamertje gebracht waar van alles met me werd gedaan. Ik kreeg infuus, hartfilmpje, zuurstof en lag inneens aan allerlei apparaten. M'n bloeddruk was al aan de hoge kant maar nu was het echt raak. Het bleef erg schommellen, van heeel hoog naar heeeeel laag. De eerste reactie van de arten was dat ze dachten dat ik longembolie zou hebben. Ivm. de zwangerschap wilde ze geen runtgenfoto's maken. Ik kreeg een radioactief vloeistof ingepoten wat dan rond gaat in je bloed en zo kunnen ze het dan zien. Ze konden het nog niet helemaal uitsluiten. Ze hadden gezien dat m'n linker long (de kant waar ik erg veel pijn heb) het voor 40%deed en de rechter kant voor 60%.
Ze besloten om toch rontgenfoto's te maken.
Uiteindelijk bleek dat ze longembolie uit konden sluiten. Ik was heeeel blij met dat bericht maar had wel een beetje een angstgevoel. Eerst die rare vloeistof in m'n bloed en toen ook nog eens twee foto's.
Om half zeven kreeg ik te horen dat ik wel naar huis kon en dat ik mezelf en de baby goed in de gaten moest houden. De conclusie....Frummel heeft me zo hard geschopt dat m'n ribben gekneusd zijn en daardoor kan ik ook niet goed ademen.
Ik was heel erg blij dat ik frummel weer goed voelde toen we thuis kwamen, als hij m'n ribben nu maar met rust laat. Ik heb vannacht rechtop geslapen en het iets minder benouwd te hebben en vandaag voel ik me al een stukje beter.
Het was dus een hele rare en vervelende dag gisteren. Ik hoop dat ik snel weer wat meer lucht krijg en dat ik alsnog over een week afscheid kan gaan nemen op m'n werk.
Liefs, Ank