vervroegd verlof niet een beetje veel?

Hallo allemaal, ik ben nu bijna 24 weken zwanger van mijn eerste. In de eerste week van het nieuwe jaar heb ik te horen gekregen dat mijn contract niet verlengd werd. (Ik moest in december helaas al aangeven dat ik zwanger was, aangezien ik behoorlijk begon te groeien) En nu zit ik sinds maart thuis. Je kan het wel zien als vervroegd verlof maar er bijna 8,5 maand uit zijn is wat mij betreft wel erg veel. Ik zou dan ook graag in contact willen komen met vrouwen die net zoals ik gedwongen zijn om vervroegd te stoppen met werken. Ik ben benieuwd hoe jullie hier mee omgaan (of om zouden gaan)

Gr. An
 
hallo An,

Ik zit vanaf november helaas al thuis, toen was ik net 10 weken zwanger. Omdat het op ons bedrijf niet zo goed ging moesten er wat collega's uit en omdat ik in augustus een miskraam heb gehad wisten ze dat ik bezig was om zwanger te worden.Ze hebben natuurlijk niet met zoveel woorden gezegd dat ik er daarom uit moest (had een vast contract!!), maar ben bang dat het er wel iets mee te maken heeft. Je kan dus wel stellen dat ik heeeeel veel vrije tijd heb ;-).. Dus ik kan me helemaal voorstellen hoe je je nu moet voelen...
 
Dag Ik26,

Jeetje dat is inderdaad een lange tijd! Erg naar dat ze op die manier je contract hebben kunnen beëindigen. Ik vraag me af wat je allemaal in je vrije tijd doet. De meeste mensen om mij heen werken en hebben het erg druk. Daarnaast woont een groot deel niet in de buurt. Ik heb best moeite om mijn dagen door te komen en ben ook niet gewend om niks te (hoeven) doen.
 
erg he ,ik zit ook al vanaf begin thuis ,was net van werk geswitchd ,en me andere werk vondt ik niet leuk ,en kwam erachter dat ik zwanger was....
Ik heb nog 2 kinderen dus ja kom me tijd wel door ,en ik ben een cursus begonnen thuis cursus ,toch nog wat nuttigs gedaan
 
Ik vermaak me gelukkig nog best, de weken vliegen gelukkig voorbij. Op het begin heb ik het wel heel moeilijk gehad om mezelf aan te passen omdat ik het idee had dat iedereen over me zou praten en dingen zou gaan denken, dat ik lui was en niet wilde werken.. (het nadeel van het wonen in een dorp). Heb dat gelukkig naast me neer kunnen leggen en heb gelukkig een aantal vriendinnen waar ik af en toe door de weeks lekker mee ga wandelen enz. Heb tot de afgelopen week nog wel vaak gesolliciteerd en op gesprekken geweest maar mensen haken toch af als ze horen dat je zwanger bent.

Voor de rest doe ik het huishouden en probeer elke dag een uurtje te gaan wandelen. Dus ik hou mezelf wel bezig. Ik kan me helemaal voorstellen dat je het heel moeilijk hebt om hieraan te wennen! Ben jij ook in verwachting van je eerste kindje of heb je al kinderen?
 
Ik ben in verwachting van mijn eerste. Ik ben inderdaad ook veel bezig met het huishouden maar dat is zeker niet mijn specialiteit..

Ik probeer ook elke dag te wandelen als het een beetje mooi weer is. Maar elke dag alleen wandelen is ook niet alles...

Ik solliciteer nu ook nog (ben verplicht om te solliciteren) maar door mijn eerlijkheid over mijn zwangerschap kom ik niet verder dan de brief. Dus ik heb me er maar bij neergelegd dat ik gewoon een lang verlof heb.

Helaas wonen de meeste vrienden ver(der) weg en werken ze fulltime, dus afspreken door de week zit er eigenlijk niet in.

Mellie 1980: Wat leuk dat je een thuiscursus volgt. Dat is inderdaad ook wel een goede dagbesteding, vooral naast de opvoeding van jouw kinderen.
 
Ik had net een nieuwe baan, maar kreeg al snel een buik en werd nadat ik verteld had dat ik zwanger was ontslagen. Zit dus thuis vanaf een week op 12. Mijn advies: probeer dingen af te spreken, lekker even buiten gaan zitten enzo...zodat je je niet verveeld.
Als ik ben bevallen neem ik nog even rust en dan weer naar werk gaan zoeken. Voor een gat in je CV hoef je je niet druk te maken. Vermelden dat je zwanger was doen alleen $^$%$#$#$% mensen moeilijk over. Veel suc6
 
Terug
Bovenaan