vier jaar geleden..

A

Anoniem

Guest
Is het destijds mis gegaan met me, denk ik;
 Ik was moe, dochter werd eenkennig en kreeg verlatingsangst en was dus niet meer zo gezellig. Ik was emotioneel, barstte om alles in huilen uit.. En ik, ik dacht dat ik de enige was en voelde me een erg slechte moeder, omdat ik regelmatig momenten had dat ik het helemaal niet leuk vond.
En wat deed ik vervolgens; Ik kroop steeds verder in mijn schulp, praatte niet en deed voor de buitenwereld net of alles piekfijn in orde was.
Gevolg; Een half jaar later werd officieel vastgesteld;ik had depressieve gevoelens..

Nu ben ik weer moe, emotioneel, enz. ( zie mijn omgeving soms denken;"Oh nee, ze zal toch niet weer...)
Het verschil is nu dat ik o.a. dit forum heb en dus weet dat ik niet de enige ben en dat dit heel normaal is allemaal!
Als ik destijds zoiets had gehad, was het misschien niet zover met me gekomen.
Maar om het positief in te blijven zien; ik ben er wel veel sterker uit gekomen en ben mezelf wel tegen gekomen, maar heb mezelf ook héél goed leren kennen.
Zo, dat wilde ik even kwijt!
Heel veel liefs Sil
 
hey sil,

nou ik kan me heel goed voorstellen, dat het toen de tijd rond deze tijd fout ging.......ik vind dit ook een hele moeilijke periode en idd rond deze tijd is de moeheid niet normaal......maar het is hartstikke fijn dat je hier lekker van je af kunt schrijven en dat je zo je ei kwijt kan. ik vind het ook fijn dat ik hier kan lezen dat ik niet de enige ben die me voelt zoals ik me af en toe voel.
maar lekker van je af blijven schrijven en idd het is niet altijd alleen maar leuk!
sterkte!

groetjes susanne
 
Hey Sil,
Ik denk dat heel veel van ons (ik in ieder geval wel!) dit zo ervaren! Het is niet altijd even leuk (en gelukkig mag je dat tegenwoordig ook zeggen als je dat vind!!) en dit forum is echt fijn vind ik hoor!
Met alles, al is het alleen maar even je verhaal kwijt kunnen, en als je dan leest dat bijna alle mama's in dezelfde situatie zitten in dezelfde tijd dan kun je er veel beter tegen vind ik. Inderdaad, het idee dat je niet de enige bent...
Ben in ieder geval blij dat het nu beter/goed met je gaat!

X 4dec
 
Ik denk dat van elke tegenslag je iets (moet) leren.
En als je dat al accepteerd ben je al een heel eind!
Schrijf het hier maar lekker van je af!!
Veel sterkte.

Groetjes Mikkie.
 
Hoi Sil!
Schrijf maar lekker van je af hoor! Kweet als geen ander dat het giga kan opluchten!
Ik zelf zag het dus ook niet, en zit toch ook op fora's.. maar ja, ik heb/had dan ook echt een betonnen muur voor mijn hoofd

Groetjes en take care!! Debby mv B'Elanna
 
Hey Sil,

Ik kan het me helemaal voorstellen hoor. Ik zit er hier ook regelmatig even doorheen.
Ik heb ook zoveel aan dit forum Zoveel herkenning. Gewoon dat je niet de enige bent scheelt al meer dan de helft.

Sterkte en succes en schrijf idd. maar gewoon van je af hoor!
 
Lieve Sil27,

Zoals de anderen hier al schrijven ben je idd niet de enige hoor, ik ervaar hetzelfde! Ook ik ben moe, chagarijnig, huilerig en heel onzeker. Ik heb zelfs dagen dat ik mijzelf afvraag of ik wel een kind had moeten krijgen waar ik me dan ook weer heel schuldig om voel ten opzichte van vrouwen die al jaren proberen een kind te krijgen of vrouwen die hun kinderwens nooit in vervulling zien gaan. Ik kan niet zonder antidepressiva als ik ze een paar dagen niet neem ben ik weer compleet de weg kwijt en dat vind ik echt heel erg! Gelukkig hebben we dit forum nog en is het fijn om te lezen dat we bondgenoten hebben in de turbelentie die het  moeder/ouderschap met zich meebrengt!

Voor iedereen, sterkte gewenst op de dagen dat we er weer eens helemaal doorheen zitten!

Liefs,

Puk  
 
hoi Sil,

Ik herken je ook hoor. Maar weet je wat ik heb gemist tijdens mijn zwangerschap? Dat iemand mij heel eerlijk wilde vertellen wat een kind krijgen inhoud. Iedereen houd maar mooie verhalen. En als de baby er is, dan hoor je dat het sommige momenten echt heel heftig is! Ik heb ook tegen een depressie aangezeten op opeens kan men je vertellen dat (vooral) de eerste maanden erg zwaar zijn. Ja hallo! Dat weet je wel voordat je eraan begint, maar dat het in deze mate zou zijn! Phoe he.
Ik vertel mensen dus wel hoe het is. Gewoon recht voor zijn raap. En als ze dat niet willen horen, dan merk ik dat wel. Maar de schijn ophouden is niet aan mij besteed!

zo, en dat is dat!

gr Anita
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan