Vloeien over, op naar de volgende fase....

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo Allemaal,

ik lees elke dag alle berichten en ik hoop dat iedereen het voor zich een plekje kan geven. Ik heb in ieder geval veel steun aan jullie.

Bij mij gaat het ook weer een stukje beter. Ben nog wel verdrietig en vergeten doe ik het nooit maar ik heb inmiddels wel alles  "opgeruimd". Heb zelf een dagboekje bijgehouden en deze afgelopen week " af "geschreven. wel moeilijk hoor om het verhaal en vooral mijn gevoel op papier te zetten en het heeft me ook weer de nodige tranen gekost maar het lucht op!! Ik kan het ook iedereen aanraden om een dagboekje bij te houden van je zw.schap of om je gevoel etc. op papier te zetten....

Gelukkig is het vloeien eindelijk echt gestopt....... gister werd het echt minder en nu is het af en toe nog een beetje bloederige afscheiding (beetje vies, sorry) maar het word nu met de dag minder dus ik denk dat het echt ophoud!!

Nu kunnen we ons weer richten op de volgende fase want 1 ding is voor ons duidelijk. Die 2e komt er................ooit, dat wel maar we proberen gewoon weer. En ik hoop zo dat het snel weer lukt, een kindje erbij is zo erg gewenst bij ons.

Ik zoek alleen nog op het forum wanneer we weer "echt"kunnen klussen... Volgens de ene direct als het vloeien gestopt is (staat ook in de folder van het ziekenhuis) en volgens de ander na de eerste menstruatie (zei ook de gyneacoloog) beetje verwarrend allemaal. Wijzelf hebben zoiets van, als we zin hebben zien we wel wat er gebeurt, maar nou las ik dat gelijk weer zw. worden de kans op een mk of andere nare dingen juist weer vergroot............. dus nu twijvel ik weer.

Nogmaals iedereen bedankt voor jullie steun. Toch fijn als je weet dat er mensen zijn die je niet kennen maar wel meeleven en advies willen geven.

liefs,

Nicole

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Nicole,

Ik heb zelf ook een dagboek bijgehouden vanaf de geboorte van mijn zoontje in april. Ik was altijd heel slecht in het bijhouden van een dagboek, maar nu ben ik er heel streng in voor mezelf omdat ik het belangrijk vindt om bij te houden hoe ik met dingen om ga, daarnaast gebruik ik het ook veel om gevoel van me af te schrijven. Dat kan echt opluchtend werken.
Ik wilde dat nu ook doorzetten tijdens de zwangerschap, zodat je eventueel moeilijke momenten op kan schrijven, maar ook juist de leuke dingen, zodat die niet naar de achtergrond kunnen verdwijnen.
Ik heb zelf ook het idee dat als we ooit wel een kleintje hebben rondlopen om dan ook heel strikt een dagboek bij te houden (weet niet of dat dan ook lukt). Maar dan voornamelijk om de ontwikkeling van die kleine bij te houden.

Groetjes Elise

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hi Nicole,

Ik herken veel van je verhaal.
Ik ben op 5 oktober gecureteerd en heb het er echt heel erg moeilijk mee gehad.
Het verbaasde me dat ik het er zo zwaar mee heb gehad. Ik heb eerder 2 miskramen gehad, maar daarna een heerlijke dochter gekregen en was zo naief om te denken dat omdat we al een kind hebben deze miskraam minder impact zou hebben.
Waar ik het voornamelijk moeilijk mee heb is dat er lichamelijk zo weinig is te merken.
Voor de curretage had ik alleen afscheiding en ook erna heb ik niet gevloeid. Ik wacht nu echt vol ongeduld mijn menstruatie af.
Vrijdag moet ik op nacontrole komen en ik ben benieuwd wat ze te melden hebben.
Dit wordt toch gezien als een herhaalde miskraam en  misschien willen ze testen. Na de 2e miskraam hebben we al een chromosomenonderzoek gehad, welke na de 2e keer testen uiteindelijk goed was.
Eerlijk gezegd weet ik niet of ik wel wil testen. Ik wil gewoon zo snel mogelijk verder.
we hebben een gezond kind, dus het is gewoon mogelijk.

Ik heb ook een dagboek bijgehouden van deze zwangerschap, heb nog getwijfeld of ik dat zou doen en niet pas na 3 maanden zou beginnen. Maar ik heb er zo in geloofd. Ik weigerde om mijn eerste weken te laten verpesten door negatieve gevoelens. Of ik dat de volgende keer ook kan, ik denk het haast niet.
Ik moet nog steeds het dagboek afsluiten. Dat gaat een dezer dagen gebeuren.....



Groetjes,

Nina