vlokkentest

Hoi,

Ik ben ook 38 jaar en ben 11 weken zwanger.
Ik heb besloten om een vruchtwaterpunctie te laten doen, hoe het voelt kan ik je nog niet zeggen omdat ik hem pas over 4 weken krijg.

Ik heb dit samen met mijn verloskundige besproken en omdat de risico's van een vruchtwaterpunctie kleiner zijn dan een vlokkentest en ook de uitslag van een vruchtwaterpunctie betrouwbaarder is.

Maar dat is de keuze die ik heb gemaakt, dat wil dus niet zeggen dat dat voor iedereen de juiste is.

Veel succes met je beslissing.

Groetjes, Petra
 
Ik heb geen ervaring met een vlokkentest, maar wel met een vruchtwaterpunctie. Bij mijn eerste zwangerschap hebben we een vruchtwaterpunctie laten doen. Niet vanwege mijn leeftijd (toen 28) maar vanwege het vermoeden van een chromosomale afwijking. Ik vond de punctie op zich wel meevallen. De naald die ze gebruiken is vrij lang, deze prikken ze als het ware door je buikwand in je baarmoeder. Hiervoor krijg je geen verdoving en het doet eigenlijk echt geen pijn. Je ziet een paar dagen een klein plekje op je buik, dit trekt vanzelf weg. Na de punctie heb ik 2 dagen volledige rust gehouden en daarna ben ik zoetjes aan weer gaan werken. Rust nemen is schijnbaar heel belangrijk, omdat er toch een kans is op een miskraam. Het moeilijkste vond ik het wachten op de uitslag. Het duurde 1 week voordat de eerste uitslagen binnen kwamen en daarna nog 2 weken tot de volledige uitslag binnen was. Gelukkig was alles goed en hebben we een gezonde zoon van inmiddels alweer 20 maanden. Het is niet te vergelijk met een vlokkentest, maar misschien heb je er toch iets aan.
 
hoi mh,

Ik heb in april een vlokkentest gehad. De reden was een slechte uitslag van  het afgenomen bloed bij de nekplooiimeeting.
 Vanuit het ziekenhuis werd het advies gegeven een vruchtwaterpunctie te doen, maar de verloskundige zei dat een vlokkentest minder pijnlijk was en bovendien kon deze eerder uitgevoerd worden waardoor bij een eventuele foute uitslag er een curretage plaats kon vinden en ik niet hoefde te bevallen wat me emotioneel minder belastend leek. Wel zei ze erbij dat bij een vlokkentest de kans op een miskraam ietsje groter was (het scheelt geloof ik tienden van procenten). Wij hadden daarbij zoiets van als het kindje niet goed in de baarmoeder zit gaat het toch wel mis, en dat het 1 of het ander niet zoveel uit zou maken. Bij een vlokkentest word er met behulp van een eendebek weefsel weggenomen. Ik heb dit zelf niet als pijnlijk ervaren. Je voelde er niks van, behalve dat ik het een erg akelig gezicht vond zo'n lange naald op het echo-scherm bij mijn kleine kindje. Emotioneel dus best belastend, maar dat zal bij een punctie niet anders zijn denk ik. Na afloop heb ik wel wat bloed en slijmverlies gehad en wat 'ongesteldheidskrampjes'.
Het wachten op de uitslag duurde erg lang, 2 weken, ik las later ergens dat dat ook versneld kan. Anderzijds kan je die tijd benutten om je af te vragen wat je wilt mocht de uitslag niet uitpakken zoals je hoopt.


Veel sterkte bij het maken van je keuze!
groet,
Anne
37 weken en 2 dagen
 
Hai,

Ik heb een vlokkentest gehad door de buikwand heen omdat er een dikke nekplooi zichtbaarwas. De vruchtwaterpunctie geeft 100% zekerheid en een vlokkentest niet maar ik wilde niet wachten omdat het kind steeds groter werd en je het rond de uitslag van de vruchtwaterpunctie ook voelt bewegen en ik vond dat emotioneel te zwaar. We kozen dus voor een vlokkentest en als daar een wazig beeld uitkwam kon een vruchtwaterpunctie altijd nog. Er kwam wel een duidelijk beeld uit (chromosoomafwijking) wat klopte met de echobeelden dus de vlokkentest was voor ons voldoende. Het geeft inderdaad een verhoogd miskraamrisico maargoed wij hadden geen keus omdat ik een tweeling droeg en het andere meiske gered moest worden. De test op zich is goed te doen. Ik vond het eng dat die naald zo dicht bij mijn kind kwam maar echt heel pijnlijk was het niet hoor.

Succes met beslissen!

gr.ing
 
Hoi meiden,
bedankt voor jullie reacties, fijn dat je hier een beetje je ei kwijt kunt,
Inge wat een verhaal zeg! hoe is het nu met je? en de andere baby?
Denk voor mezelf dat ik het wachten op een vruchtwaterpunctie emotioneel ook te zwaar vind gezien het stadium van je zwangerschap.
Nog tot 1 okt dan eerste echo en overleggen met de gyn de bedoeling is dat ik het tegen die tijd voor mezelf op een rijtje heb.
gr maaike
 
Hai,

Ja fijn he dat forum! Ik heb hier al heel wat van me afgeschreven en de adviezen over de kids zijn beter dan die van het CB!

Met mij gaat het goed hoor! We hebben 1 meisje moeten laten gaan. Het was een eeneiige tweeling. Mette had een zusje dus en die is tijdens de zwangerschap met een operatie tot overlijden gebracht omdat het risico als ze uit zichzelf zou gaan zo groot was. Mette zou dan ook dood gaan of zwaar gehandicapt raken. Moeilijkste keuze ooit want het had ook zo kunnen zijn dat Roos (het andere meisje) het wel had gered. Deze afwijking (syndroom van Turner) geeft namelijk geen geestelijke beperkingen. Maargoed de kans dat zij het had gered was volgens de specialisten minder dan 5% dus dan kies je rationeel.

Ik ben nu zwanger van nr. 2 en daar erg blij mee! (zwanger van ivf beide keren). Tot nu toe lijkt het allemaal in orde. (ik ben 34 by the way). Wij hebben besloten het kindje alleen weg te laten halen als het geen kwaliteit van leven heeft dus hebben alleen de 20 weken echo gedaan. Down is welkom ook al zal het schrikken zijn. Ik ben toendertijd met 32 weken opgenomen met gebroken vliezen en wil dit keer geen geprik meer in de handel. Als je echt geen kind met een afwijking wil zou ik eerst voor de vlokkentest gaan omdat je zwangerschap nog zo pril is. Als daar niks geks uit komt zit je goed. Komt er wel iets geks uit dan kun je altijd nog de vruchtwaterpunctie doen. Maargoed tis maar een idee..het blijft een persoonlijke keuze natuurlijk.

gr.In
 
Hoi,

Ik heb er zelf (nog) geen ervaring mee, daarom lees ik graag mee met dit topic.
Ik heb zelf een zoontje van 2,5 jaar met een zeer ernstig en complex aangeboren
erfelijk syndroom. Wij zitten nu dus ook te denken wat we willen qua testen.
Ik ga volgende week maandag naar de vk die zal mij waarschijnlijk meer hierover
vertellen. En over een week of 3 ga ik voor een echo naar het ziekenhuis en heb
dan aansluitend een gesprek met de klinisch geneticus. Erg genieten van mijn
zwangerschap kan ik dus helaas nog niet.

Ing3; kan het zijn dat je toen in 2005/2006 ook op dit forum mee praatte.
Je  verhaal komt me namelijk wel erg bekend voor... En spannend allemaal ook
weer voor jullie zo'n tweede zwangerschap. Het syndroom van Turner is toch ook
een chromosomen afwijking? Hadden jullie deze zwangerschap daar geen
verhoogde kans op? Dit syndroom komt trouwens toch alleen voor mij meisjes?

Groetjes Anouk.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan