voel me alleen

[Anoniem]

Hoi allemaal, weet niet goed hoe ik moet beginnen maar voel me echt alleen ( thuis dan) , mijn vriend houdt zich helemaal niet bezig met mijn zwangerschap en er ook niets over weten . Hij wil dit kindje wel heel graag hoor maar hij is er niet voor me. Heb het hier erg moeilijk mee en met hem praten helpt echt niet . Weet niet wat ik moet doen maar wil het alleen even kwijt , gister had ik buikkrampen en zeg dat tegen hem . Zegt ie : wat kan ik er aan doen ? .En als ik vraa

 

[Anoniem]

Hoi Anoniem.
Hoe zou je het vinden als je iemand heb om erover te praten! Een soort vriendin!
Lijk me dat je dat mist! Maar ik kan het verkeerd hebben. Laat het me maar weten ok. Ik ben een goede luisteraar!
Hoop dat ik het niet verkeerd heb gelezen!!
Groetjes
wilma

 

[Anoniem]

Balen joh,
Misschien draait hij wat bij wanneer het goed zichtbaar wordt dat je zwanger bent? Vind hij het nu moeilijk te bevatten?

Hoop dat je in ieder geval vrienden en familie hebt om lekker tegen te kleten en je zorgen/onzekerheden en natuurlijk ook de leuke dingen mee te delen.

En anders ben je hier altijd welkom!

Succes en laat gewoon hier af en toe wat van je horen!

Liefs Bieb.

 

[Anoniem]

Hoi bedankt voor jullie reactie maar voor de eerste reactie je ziet wel hoor dat ik zwanger ben moet nog maar 5 weekjes dus dat is het ergste ik moet nog maar zo kort en heb nu alle hulp nodig in huis . Ik heb wel hele lieve familie en vrienden dus daar ligt het niet aan , maar als ik thuis ben , dan wil ik alles delen en dat gaat dus niet , misschien is ie wel onzeker maar hij moet er toch voor mij zijn ????
groetjes wendy

 

[Anoniem]

Hoi Wendy,

Ik las je bericht en ik begrijp je volkomen. Alleen is het nu eenmaal zo dat wij vrouwen vaak op een andere golflengte zitten dan onze mannen.(wat gevoelens betreft) Ik denk dat je man ook wel zijn onzekerheden heeft en het ook heel spannend vindt allemaal, maar dat hij dat gewoon heel moeilijke kan uiten en het ook moeilijk vindt om jou daar in te steunen. Dat soort steun moet je helaas toch vaak van vriendinnen hebben. Dat betekent niet dat je man niet betrokken is bij je zwangerschap, maar wel dat hij het anders beleeft dan jij. Vraag je wel eens aan hem hoe hij denkt dat het zal zijn als de baby er straks is? Misschien komt hij door die vraag ook wel wat los en kun je je gevoelens delen. Maar sommige mannnen blijven nu eenmaal nuchtere wezens. Jouw man is misschien iemand die niet op deze manier met je meeleeft maar wel weer een hele fijne praktische regelaar is.
Als je nog vragen hebt, laat het maar weten. Groetjes en veel sterkte, Apolonia