voel me alleen!!!!

[Anoniem]

Hoi dames,

de afgelopen drie weken hebben we een verbouwing achter de rug, hierbij moest ik me katjes drie stuks bij me moeder onder brengen. (het zijn binnen katten)
Het zijn voor mij me kindjes maar in drie weken tijd heb ik me best erg alleen  gevoelt, ze zaten alle tijd bij me op schoot zelfs in me nek, felix rode kater lag altijd op me buik te korren en dat merkte de kleine ook.
Nu wil mijn man deze week de trap gauw schilderen voor de katjes terug komen maar ik had verwacht vandaag al, wat heb ik het op het moment hier moeilijk mee, de muren komen op me af en ik kan nergens heen.
Nu heb ik al  twee week last van hoge bloeddruk dus ik heb medicijnen en ja dan spring je niet zomaar even in de auto, plus ik zie erg wazig dus niet verstandig.
Moet om de drie dagen in het ziekenhuis melden voor controle, was er zelfs op tweede paasdag.
Ik weet gewoon niet meer wat ik doen moet, ik kan haast niks meer en mag niks meer.
Heb nu erge pijn in me onderrug en zit telkens te janken om niks, ik voel me ook door me man in de steek gelaten, meschien weet hij zich er ook geen raad meer maar toch.
Ik moest het even kwijt, ook weet ik de laatste loodjes wegen het zwaarst en we krijgen er wel iets heel moois voor.
Het blijft een wonder der natuur, kan niet wachten tot ik de kleine in me armen hebt.

Liefs en iedereen veel sterkte met de zwangerschap

Kattie

 

[Anoniem]

he Katiie, wat vervelend dat je je beestjes niet bij je hebt, nu je zo aan het wachten bent. Nou, hopelijk komen ze snel weeer thuis en mag je oneindig met ze knuffelen. En niet alleen met de katten

Doeiiii en Succes met je laatste loodjes !!

 

[Anoniem]

Hoi Kattie,

Ik weet hoe 't voelt, die laatste loodjes zijn gewoon ECHT zwaar! Ik heb zelf ook last van bekkenpijn, dus kan ook niet veel naar buiten - de muren komen op me af. Ben nu 39w3d, maar volgens de verloskundige duurt het nog wel even (ik heb nog heel veel vruchtwater, dus de baby zwemt lekker rond en denkt er niet aan in te dalen, pffft).

Helaas heb ik geen huisdieren - ik kan me voorstellen dat dat een troost kan zijn als je maar zit te wachten en niet zoveel meer kan/mag doen... Ik wens je heel veel sterkte met de laatste loodjes, en hopelijk komen je katten gauw weer thuis!

~Hilde

P.S. Ik kan me voorstellen dat je man "nog even" de trap wil verven als zijn vorm van nesteldrang? Mijn man is nu ook ineens nog aan het klussen in huis - beetje laat, maar beter laat dan nooit, denk ik maar!

 

[Anoniem]

Hoi Kattie,

Ik weet hoe 't voelt, die laatste loodjes zijn gewoon ECHT zwaar! Ik heb zelf ook last van bekkenpijn, dus kan ook niet veel naar buiten - de muren komen op me af. Ben nu 39w3d, maar volgens de verloskundige duurt het nog wel even (ik heb nog heel veel vruchtwater, dus de baby zwemt lekker rond en denkt er niet aan in te dalen, pffft).

Helaas heb ik geen huisdieren - ik kan me voorstellen dat dat een troost kan zijn als je maar zit te wachten en niet zoveel meer kan/mag doen... Ik wens je heel veel sterkte met de laatste loodjes, en hopelijk komen je katten gauw weer thuis!

~Hilde

P.S. Ik kan me voorstellen dat je man "nog even" de trap wil verven als zijn vorm van nesteldrang? Mijn man is nu ook ineens nog aan het klussen in huis - beetje laat, maar beter laat dan nooit, denk ik maar!

 

[Anoniem]

Hi Kattie,

Ik heb maar 1 kat, maar ik kan haar ook niet missen! Ik begrijp hoe je je voelt, zeker als jouw Felix altijd maar bij je lag. Ik begrijp dat je moeder niet echt in de buurt woont? Anders zou je wandelend naar haar toe kunnen gaan...

En die trap? Kan die echt niet wachten? Hier hetzelfde probleem, trap ligt er kaal bij, moet nodig geverfd worden (zou ik in mijn zwangerschapsverlof doen, maar mijn rug en heupen laten het niet meer toe), maar de verflucht lijkt me ook niet echt gezond voor mij nu. "Mijn schilderswinkel" zei: Als je nog maar vijf weken hoeft, dan wacht je toch lekker? Al dat bezoek dat maar naar boven wil over jouw nieuw geschilderde trap, zou het gewoon na de geboorte en het meeste bezoek doen! Dan is het weer ook weer prachtig en kan je goed luchten. Dat vond ik een mooi advies en wij laten de trap voor wat ie is. Wie het niet kan aanzien, begint er zelf maar aan!

Heel veel sterkte met jouw laatste loodjes.

Gr. Tamara.

 

[Anoniem]

hoi hoi
weet je als je op het laatst loppt voel je jou sowieso alleen.je bent het zat en niemand begrijpt je.je bent een beetje in jezelf gekeerd omdat je jou voorbereid(onbewust)op de bevalling.ik heb het zelf nu 5keer meegemaakt en vooral op het laatst vondt ik het erg zwaar en voelde ik me erg alleen ondanks dat ik hier dis veel kinderen in huis heb.
meid zet nog even door ook al is het heel moeilijk.
wil je heel erg veel sterkte wensen met de laatste loodjes en met de bevalling.
liefs sil

 

[Anoniem]

Hoi allemaal,

bedankt vor jullie reactie.
Ik heb net een goed gesprek met me   man gehad en natuurlijk de hormonen sloegen weer in en het was weer een huilen, maar ja ik had het gezegt voor de zoveelste keer  dat ik me katjes vresselijk miste.
Hij is nu bezig het oude verf eraf aan het schuren zodat hij het morgen kan verven.
Dit weekend komen ze thuis.
Het is echt een scheet van een man.

Liefs   Kattie

 

[Anoniem]

Ik merk het zelf ook erg hoor. Heb last van bekkeninstabiliteit en moet sinds week 22 rust houden. Mijn man gaat regelmatig een avondje uit eten met een vriend of zo en dat vind ik prima. Maar soms spelen dan de hormonen op en hoewel hij dan verder de hele week thuis is, kan ik me dan ineens super eenzaam voelen. Dan zit ik ook te janken om niks.

Groetjes, Marisa