A
Anoniem
Guest
Hoi meiden,
Het is altijd fijn om hier je hart te kunnen luchten vandaar dat ik effe van me af schrijf....
Momenteel zitten wij midden in de rommel i.v.m. een grondige verbouwing in ons huis.
Ik kan al weken helemaal niets ondernemen m.b.t. de naderende geboorte van de tweede en voorlopig kan ik ook nog niets doen omdat anderen druk zijn met een belangrijk gedeelte van de verbouwing waardoor ik voorlopig nog niet verder kan. Hiermee bedoel ik dan dingetjes zoals kleertjes uitzoeken en wassen en kamertjes leuk inrichten en gewoon relaxt zwijmelen van de gedachte dat over een tweetal maandjes onze tweede wordt geboren...
Ik voel me momenteel zo k..t! Sorry voor het woord maar ik kan het niet anders omschrijven. Ik zwelg gewoon in zelfmedelijden.
Ik lees hier dan weer over dat jullie de babykamers al klaar hebben, kleertjes al gewassen en andere voorbereidingen hebben gedaan maar ik kan hier voorlopig nog niet aan beginnen. Ik kan ook nergens bij omdat alles in dozen staat opgestapeld in diverse kamers (lijkt wel huize Flodder momenteel).
Zelfs voor mijn zoontje zijn nieuwe kamer opknappen zodat hij daar naar toe kan verhuizen kan nog niet. Ik had gehoopt dat hij wat eerder hier naar toe zou kunnen zodat hij niet teveel veranderingen te verduren krijgt....
Als het effe meezit kan ik hier aan beginnen 4 weken voor de bevalling. In plaats van dan rustig de komst van de tweede voor te bereiden en van de kerstboom en zo te genieten, zal ik midden in de verf, behangrollen, gordijnrails etc. etc. zitten en stressen om het op tijd klaar te krijgen...
Als ik dit van te voren had geweten had ik de hele verbouwing tegen gehouden en de rotzooi uit de ene kamer (wat de kamer van mijn zoontje moet worden) op zolder gepleurd (wordt nu verbouwd incl. dakkapel) en was ik nu druk bezig geweest met het inrichten van de kamers van mijn kinderen i.p.v. me hier klote te voelen...
Het wordt straks wel heel mooi en ik stel me natuurlijk wel heel erg aan maar het is zo frustrerend om al weken niets te kunnen doen terwijl ik nog zo veel wil....
Bedankt voor jullie "luisterend oor"....
Liefs,
Rosanne
(mama van Quentin 3 jr en 31 wk zwanger van onze dochter...)
Het is altijd fijn om hier je hart te kunnen luchten vandaar dat ik effe van me af schrijf....
Momenteel zitten wij midden in de rommel i.v.m. een grondige verbouwing in ons huis.
Ik kan al weken helemaal niets ondernemen m.b.t. de naderende geboorte van de tweede en voorlopig kan ik ook nog niets doen omdat anderen druk zijn met een belangrijk gedeelte van de verbouwing waardoor ik voorlopig nog niet verder kan. Hiermee bedoel ik dan dingetjes zoals kleertjes uitzoeken en wassen en kamertjes leuk inrichten en gewoon relaxt zwijmelen van de gedachte dat over een tweetal maandjes onze tweede wordt geboren...
Ik voel me momenteel zo k..t! Sorry voor het woord maar ik kan het niet anders omschrijven. Ik zwelg gewoon in zelfmedelijden.
Ik lees hier dan weer over dat jullie de babykamers al klaar hebben, kleertjes al gewassen en andere voorbereidingen hebben gedaan maar ik kan hier voorlopig nog niet aan beginnen. Ik kan ook nergens bij omdat alles in dozen staat opgestapeld in diverse kamers (lijkt wel huize Flodder momenteel).
Zelfs voor mijn zoontje zijn nieuwe kamer opknappen zodat hij daar naar toe kan verhuizen kan nog niet. Ik had gehoopt dat hij wat eerder hier naar toe zou kunnen zodat hij niet teveel veranderingen te verduren krijgt....
Als het effe meezit kan ik hier aan beginnen 4 weken voor de bevalling. In plaats van dan rustig de komst van de tweede voor te bereiden en van de kerstboom en zo te genieten, zal ik midden in de verf, behangrollen, gordijnrails etc. etc. zitten en stressen om het op tijd klaar te krijgen...
Als ik dit van te voren had geweten had ik de hele verbouwing tegen gehouden en de rotzooi uit de ene kamer (wat de kamer van mijn zoontje moet worden) op zolder gepleurd (wordt nu verbouwd incl. dakkapel) en was ik nu druk bezig geweest met het inrichten van de kamers van mijn kinderen i.p.v. me hier klote te voelen...
Het wordt straks wel heel mooi en ik stel me natuurlijk wel heel erg aan maar het is zo frustrerend om al weken niets te kunnen doen terwijl ik nog zo veel wil....
Bedankt voor jullie "luisterend oor"....
Liefs,
Rosanne
(mama van Quentin 3 jr en 31 wk zwanger van onze dochter...)