Voel me een beetje schuldig

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hai mede-novembermama's,

Waarschijnlijk is het een gevoel van voorbijgaande aard, maar het knaagt, dus ik wil het graag even delen..

Laten we voorop stellen dat ik supergelukkig ben met de zwangerschap. Alleen al het feit dat het gelukt is om binnen een half jaar zwanger te raken is geweldig en dat ik inmiddels richting de zesde week ga, is fantastisch. Maar waarom voel ik me nou niet blij?

De eerste dagen dat ik het wist ben ik vooral bezig geweest met het ordenen van mijn gedachten en het proberen te bevatten dat ik zwanger ben. Het bevatten heb ik inmiddels maar opgegeven, want dat lukt toch nog niet voordat ik een kloppend hartje heb gezien ;-) Ik voel me leeg en ontzettend onzeker en daarover voel ik me schuldig. Misschien zijn het de hormonen die nu aan het woord zijn, maar... Herkent iemand dit gevoel?

Liefs,
Melian
 
hoi melian,
ik ben zwanger van mijn 4e kindje en voel me net als jij,ben natuurlijk ontzettend blij met deze zwangerschap,voel me ook leeg en onzeker,heb op 4 april mijn 1e controle,en als alles uitwijst dat het goed is allemaal dan pas realiseer ik het me goed denk ik,heb nu af en toe dubbele gevoelens.

gr alberta
 
Hoi Melian,

Ik reageer even uit het september topic.
Ik heb de eerste maand van mijn zwangerschap precies hetzelfde gehad. Je kan het namelijk niet bevatten, dat is onmogelijk. Probeer er gewoon van te genieten. En elke dag is een stap dichter bij het kloppend hartje. En ja, HET IS ECHT, JE BENT ZWANGER :)

Veel plezier mama! Groetjes Bibi
 
Dankjewel Alberta en Bibi :) Ik voel me van tijd tot tijd zo ondankbaar, terwijl ik natuurlijk wel hartstikke dankbaar ben. Ik ben alleen onzeker. Tegenstrijdige van alles is dat de afwezigheid van kwaaltjes (nog iets om heel blij over te zijn) me alleen maar onzekerder maakt.

Hoewel... afwezigheid van kwaaltjes.... Zojuist naar de winkel geweest om me daar te realiseren dat ik geen portemonnee bij me had. Vervolgens hevig van slag van geïrriteerde kassajuffrouw, én als klap op de vuurpijl chagrijnig gedaan tegen mijn vader toen hij belde (hij weet het nog niet).

Ik ben zwanger en ik zou ervan moeten genieten!! Dankjewel Bibi, het helpt dat je het nog eens zegt :)
 
Melian,

Maak je geen zorgen... Denk niet dat het vreemd is dat je je zo voelt hoor! Alles is nog zo onwerkelijk... Wellicht verandert dat wanneer je je eerste echo krijgt, of wanneer je buik gaat groeien... ?? Ik loop ook niet de hele dag te stralen hoor, de onzekerheid overheerst momenteel.

Niet over piekeren hoor

Lfs
 
Ik herken het ook hoor.
Voel me aan de ene kant heel blij maar het overviel mij ook ontzettend. Eerst alleen maar druk met denken, hoe moe dat straks allemaal met werk, opvang etc.

Ben ook heel onzeker. Volgende week donderdag naar de vk. Helaas weet ik uit ervaring dat het dan alleen om een bloedonderzoek en een gesprek gaat. Ik wil zo graag bevestiging. Ik wil het hartje zien!!!
 
Dat hartje is wel echt een mijlpaal hè? Dat je weet dat het levensvatbaar is en dat de eerste moeilijke obstakels overwonnen zijn. Ik denk dat dat voor mij ook echt een moment zal zijn waarop het besef gaat komen.

Gelukkig vandaag iets minder onzeker en depri dan gisteren, ondanks klein roze veegje bij toiletbezoek vanochtend. Hopen dat dit gevoel weer even blijft.

Jullie ook sterkte met deze onzekere dagen.

Liefs!
 
Hoi Melian,

Ik kwam even een kijkje nemen bij de november mama's en daar zag ik jou weer terug ;-)

Ik wou je even een hart onder riem steken, ondanks dat ik nog niet bij de mama's in spé hoor en dus niet weet hoe jij je voelt!

Ik denk dat de meiden gelijk hebben en dat je even tot rust moet komen bij de gedachte aan je zwangerschap! Alles komt wel op zijn plaats terecht meis.... je gaat vanzelf genieten!!

Liefs Meis24
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan