Mijn dag kan echt niet meer stuk. Ik vind het toch zo fijn, elke dag als ik naar mijn werk ga dan ga ik met zo veel plezier. Ik heb een peuterklasje op een gespecialiseerde peuterspeelzaal. Elke dag geniet ik echt zo van al die kinderen. Het is echt niet dat het allemaal schatjes zijn hoor want werk juist met 'moeilijke' peuters maar dat vind ik juist het leuke er aan. Bij veel peuters merk ik wel wat ook een tekort is van thuis uit. Veel ouders bij mij vinden het moeilijk om lichamelijk contact te hebben met hun kind. Ik heb ook met veel culturen en verschillende milieus te maken en daar heeft het soms ook mee te maken. Ik ben er juist een van het knuffellen. Sommige kinderen moeten hier in het begin even aan wennen maar vele vinden het op den duur gewoon zo fijn. Vaak komen ze bij binnekomst om de beurt even flink knuffellen. Niet bij alle kinderen heb ik dat hoor want niet elk kind zit daarop te wachten maar op de een of andere manier voel je dat wel aan.
Nou vandaag.
Het laatste kindje werd opgehaald en zijn moeder begint me toch complimentjes te geven. Je bent zo mooi nu ( heb een nieuw kapsel ). Ze bleef er maar over door gaan en vroeg ook of ik onder de zonnebank had gelegen "oh zo mooi zo mooi".
In de vakantie riep hij (kindje) de hele tijd "ik wil naar Ank toe, wil samen spelen, ze doet mij altijd knuffellen, vind Ank zo lief". Moeder moest echt uitleggen dat ik ook vakantie had en dat het echt niet kon. Ook vertelde ze dat ze het regelmatig met andere moeders er over had en dat veel van de moeders wel iets toe te voegen hadden. Er was zelfs een kindje dat over mij droomde. Dan riep hij in z'n droom mijn naam en begont te lachen.
Nou, je snapt wel dat je daar een supergevoel van krijgt.
De moeder waar ik het gesprekje mee had is Afrikaans. Toen ze zij dat ze mijn haar zo mooi vond zij ik dat ik die mooie vlechtjes van haar juist weer mooi vond. (je vind altijd mooi wat je niet hebt)
Nu wil ze voor de zomer bij mij m'n haren ook in gaan vlechten met nep haar en zo, echt super gaaf. Ik wist niet zo goed hoe ik moest reageren want dat is nogal wat, ze is er toch zo'n 7 uur mee bezig. Ik mocht pertinent geen nee zeggen want ze zij "zo wil ik jou bedanken en ik vind het fijn als ik dat bij jou mag doen". Dat sla ik natuurlijk niet af dus loop ik over een tijdje rond met hele mooie vlechten.
Lang verhaal hè ? wilde het geluk dat ik nu voel gewoon even delen.
Liefs, Ank
Nou vandaag.
Het laatste kindje werd opgehaald en zijn moeder begint me toch complimentjes te geven. Je bent zo mooi nu ( heb een nieuw kapsel ). Ze bleef er maar over door gaan en vroeg ook of ik onder de zonnebank had gelegen "oh zo mooi zo mooi".
In de vakantie riep hij (kindje) de hele tijd "ik wil naar Ank toe, wil samen spelen, ze doet mij altijd knuffellen, vind Ank zo lief". Moeder moest echt uitleggen dat ik ook vakantie had en dat het echt niet kon. Ook vertelde ze dat ze het regelmatig met andere moeders er over had en dat veel van de moeders wel iets toe te voegen hadden. Er was zelfs een kindje dat over mij droomde. Dan riep hij in z'n droom mijn naam en begont te lachen.
Nou, je snapt wel dat je daar een supergevoel van krijgt.
De moeder waar ik het gesprekje mee had is Afrikaans. Toen ze zij dat ze mijn haar zo mooi vond zij ik dat ik die mooie vlechtjes van haar juist weer mooi vond. (je vind altijd mooi wat je niet hebt)
Nu wil ze voor de zomer bij mij m'n haren ook in gaan vlechten met nep haar en zo, echt super gaaf. Ik wist niet zo goed hoe ik moest reageren want dat is nogal wat, ze is er toch zo'n 7 uur mee bezig. Ik mocht pertinent geen nee zeggen want ze zij "zo wil ik jou bedanken en ik vind het fijn als ik dat bij jou mag doen". Dat sla ik natuurlijk niet af dus loop ik over een tijdje rond met hele mooie vlechten.
Lang verhaal hè ? wilde het geluk dat ik nu voel gewoon even delen.
Liefs, Ank