voel me schuldig...herkenbaar?

A

Anoniem

Guest
nou heb ik weer,vandaag de hele dag strijdt met Mila.
ik zit hier uitgeblusd op de bank(met laptop)
Ze is zo aan het veranderen,zondag 1 jaar geworden en echt en dreumes ja...zucht.
Ik ben de hele dag bezig geweest vadaag,maar volgens mij geef ik er veel te veel aandacht aan.
Hebben jullie dat nou ook,;niet willen eten,overal aanzitten,lopen uitdagen.
ik kan toch nog niet gaan straffen want ze lacht me gewoon uit(lijkt zo?),ze moet toch wat eten of moet ik de hele handel gewoon in de clikko doen?
IK voel me aardig schuldig dat het me even te veel werdt en ik haar heb omgedraaid met de stoel en later van gif in de box gezet heb.
overigens,dit is de eerste dag dat ik mijn dochter achter het behang kon plakken.
de enige die ik er volgens mij mee heb is mezelf denk ik.
herkenbaar?
 
Heeeeel herkenbaar. Yoëll heeft de fase, gelukkig, gehad.
Ik leek wel een NEE kanon. Met eten nooit last gehad, wel af en toe een mindere dag, maar eten slaat hij nooit af.
Ik weet dat streffen op deze leeftijd een discussiepunt is, maar wij hebben het wel gedaan. 3 keer nee, daarna even in de box. Nu de box naar zolder is verhuisd en hij heeft weer een klierdagje, is het 3x nee en dan op de deurmat. Zelf ga ik dan wel in de keuken rommelen zodat ik niet totaal uit het zicht ben. Na even ga ik er heen zeg dat hij niet aan de tv mag komen (bv) en zet neem hem mee naar zn speelgoed.
Het gaat nu erg goed en als hij bij de tv komt en ik zeg; niet aan de knopjes komen, draait hij zich om zegt zelf uh uh. Meestal gaat hij gens anders mee verder. Maar meer als 2x waarschuwen is vaak niet nodig.

Succes en geniet even dat ze slaapt, morgen ziet het er allemaal weer heel anders uit. Is iedereen weer fris en fruitig (haha)
 
hoi hoi,

Ja heel herkenbaar, alleen heb ik het niet met Milan| (misschien komt het nog). Ik heb de strijd heel erg met Jorick. Maar ik heb hem dus ook echt verloren..... althans zo voelt het. Wij hebben de hulp ingeschakeld van een orthopedagoog. (dit naar aanleiding van iets wat stephanie volgens mij schreef) Dit ligt dus waarschijnlijk heel anders. Maar goed ik weet dus wel hoe jij je voelt.

Soms denk ik wel eens ligt het aan mij, trek ik dit soort dingen aan. Dan zeg je tig keer niet doen, de strafstoel word erbij gehaald en toch het zelfde ding weer doen. Ik zit ook echt weleens op de bank te janken (huilen kun je het dan al niet meer noemen).
Maar ach het andere moment dan is het helemaal weer over en dan is de liefde echt niet minder geworden.
Volgens mij is het opvoeden van kinderen ook een hele goede leerschool voor de ouders. En dat wij even hulp ingeroepen hebben is ook goed voor Jorick maar ook voor ons.

Je staat dus echt niet alleen !!

dikke knuffel voor jou van mij
 
Verander de naam in Kian en je weet hoe het hier in hoofddorp is!
Liefs Nelleke
 
haha het was te zien op de pannenkoekenfoto,s..........
vandaag at ze wel een potje groente..ik dacht probeer dat gewoon en ja dat   at mevrouw wel.mijn eten is zeker niet te pruimen
o ja ze zit de hele dag ook al te kwijlen en met de handen zit ze ook al een paar dagen in de mond..mischien tanden?
verder was ze vandaag weer net zo ondeugend.".nee nee "zegt ze de hele dag
je bent er maar druk mee en ja hoor op die fijne momenten laat je een bus hagelslag over de keukenvloer vallen...kan er ook nog wel bij
gr piewie
 
Heel eherkenbaar. Jamie probeert mij ook de hele dag uit. Doodvermoeiend, maar toch ok wel weer heel grappig vind ik zelf.

Enuh wees blij dat het hagelsag was. Bij mij gebeurde hetzelfde een keertje met een flesje zonnebloemolie. Dat is iets moeilijker op te ruimen.

Sterkte ermee, hihi.

Gr. Natasja mv Jamie.
 
Ik heb er tot nu toe weinig ervaring mee, wij waarschuwen Ivar ook 3 x en dan gaat hij ook in de box, of leid ik hem af

soms barricaderen we de hele kamer zodat hij bij niet zoveel dingen kan en je ook nog ff op de bank kan zitten

groetjes Jenneke
 
Ik moet zeggen dat het met Ilse erg goed gaat. Wij hebben een aantal regels in huis die we consequent handhaven. Zo mag ze niet aan de planten binnen zitten en aan de radio en tv de rest van de woonkamer is Ilse-proof. Nu weet ze dat het niet mag. Als ik zeg nee nee of uh uh, dan schud ze haar hoofd, draait om en loopt weg. Ik hoef nu nauwelijks boos te worden. Als ze dit dan doet beloon ik haar wel en zeg: "goed geluisterd" of "wat kan jij goed luisteren" Ze straalt dan van oor tot oor.
Dus hier gelden weinig regels, maar dé regels die er zijn consequent handhaven en belonen als ze het goed doen.

Succes.

Wat betreft het eten hebben we dé methode uitgevoerd. Het was nl ook een drama met het eten. Ze wilde alleen potjes van 6 maanden en boterhammen. De methode zorgt ervoor dat ze na 3 weken alles eten! Ik dacht dat is het! en jawel het werkt   (bij ons dan).
We scheppen Ilse eten op haar bord (wat wij ook eten alleen klein gesneden) en bieden haar dat aan (zelf laten eten of op de lepel geven door papa of mama). Als Ilse weigert of mee gaat knoeien is het zonder iets te zeggen bord weg en mijn man en ik gaan met elkaar kletsen maar NIET over eten.
Na een tijdje merkte ze dat schreeuwen en eten weigeren geen zin had, want ze kreeg niks (wel een toetje, mag ze niet onthouden worden als straf) en nu eet ze alles!!!!!!!!
Ik heb deze methode is de laatste Ouders van Nu gelezen en een aanreder voor iedereen met slecht etende kindjes.

Succes en hopelijk heb je (en andere mama's)  wat aan dit lange verhaal.
Liefs Jeske mv Ilse
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan