<p style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">Ik wil hier mijn verhaal doen en hoop op lieve en geruststellende reacties. Ik voel me namelijk een waardeloze moeder. Ik ben 4 weken geleden bevallen van een zoon en sindsdien hebben we onze dochter van intussen 17 maanden bij mijn moeder en schoonmoeder laten verblijven. We zijn net 5 weken geleden verhuisd en moesten de woning in orde maken. Intussen heb ik me ook vooral gericht op het laten slagen van de borstvoeding. Bij mijn dochter is dat niet gelukt, en ik me daardoor maandenlang slecht gevoeld en zat bijna tegen een depressie aan. Helaas lijkt het erop dat het dit keer weer niet gaat lukken. Productie is er wel, maar zoonlief drinkt niet goed dus ben fulltime aan het kolven. Dit kost veel tijd en met een baby, dreumes en nieuwe woning wordt dit teveel.</span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545; min-height: 20.3px;"> </p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">Inmiddels heeft mijn dochter maar 3 nachten in de nieuwe woning geslapen. Het voelt alsof we haar verstoten hebben en ik ben bang dat zij dat ook zo voelt. Opeens is mama alleen nog maar bezig met de baby. Zij is heel gefrustreerd en naar mij toe is ze heel boos. Wanneer ze bij me is of via FaceTime met mij praat, slaat ze zichzelf en soms mij. Bij anderen doet ze dit niet. Er is iets veranderd tussen ons. Als ik een knuffel forceer knuffelt ze wel terug en geeft ze zich over aan het knuffelen. Ze houdt van me dat voel ik. Maar ze praat niet en is niet blij met de situatie. Ik ben niet meer leuk voor haar. Waarom ze naar mij toe zo doet en niet bij haar vader begrijp ik niet.. ze is altijd wel een papas kindje geweest. Als hij weggaat huilt ze. Als ik wegga zwaait ze me uit.</span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545; min-height: 20.3px;"> </p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">Om mijn dochter de aandacht en liefde te geven die ze verdiend stop ik met kolven, met pijn in mijn hart. Ik wil het beste voor mijn zoontje, maar niet ten koste van haar. Ik wil haar thuis hebben en zorgen dat ze zich thuisvoelt in dit nieuwe huis en de nieuwe situatie. Ik heb achteraf gezien de foute keuze gemaakt door haar vaker weg te doen om die verdomde bv te laten slagen. Dus dat ik een slechte moeder ben geweest weet ik, maar ik hoor nu graag alle adviezen om ervoor te zorgen dat dit lieve meisje went aan de nieuwe situatie en de band tussen ons weer goed wordt!</span></p><p> </p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545; min-height: 20.3px;"> </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Voel
- Onderwerp starter Gebruiker10091668
- Startdatum
Hoi hoi, kan me voorstellen dat je dochter zich op het moment niet thuis voelt in jullie huis. Ze kent de omgeving niet en heeft ook nog te maken met een nieuw lid in de familie.
voor haar speelt er erg veel, ik zou beginnen met iedere dag langs te gaan en lekker de baby even bij oma te laten en damen tijd door te brengen en leuke dingen te doen. Wanneer de sfeer wat meer ontspannen is haar der nieuwe kamer laten zien en der misschien iets leuks voor te kopen leuke kaptafel of iets in die trant. Om vervolgens lekker thuis te laten slapen, geef het de tijd het komt allemaal goed!
veel succes je kant het!
voor haar speelt er erg veel, ik zou beginnen met iedere dag langs te gaan en lekker de baby even bij oma te laten en damen tijd door te brengen en leuke dingen te doen. Wanneer de sfeer wat meer ontspannen is haar der nieuwe kamer laten zien en der misschien iets leuks voor te kopen leuke kaptafel of iets in die trant. Om vervolgens lekker thuis te laten slapen, geef het de tijd het komt allemaal goed!
veel succes je kant het!
Wat een vervelende situatie. Ook wel heftig voor jou dat het leeftijdsverschil zo klein is. Tussen mijn kinderen zit 3,5 jaar, dus dan kan ik de oudste wel goed betrekken, maar dat lijkt me voor jouw dochter nog wel moeilijk.
Ik heb wel met mijn dochter vroeger problemen gehad met dat ze een sterke voorkeur voor papa had. Dat vond ik het heel moeilijk en pijnlijk. Maar dat is wel uiteindelijk vanzelf over gegaan. En sindsdien vind ik het ook een stuk minder vermoeiend op de dagen dat ik alleen met haar ben.
Ik denk niet dat je je schuldig moet voelen dat je je dochter vaker bij je (schoon)ouders laat om te zorgen dat jij meer lucht krijgt en het makkelijker wordt om voor je zoon te zorgen. Was het beter geweestals je haar thuis had gelaten en het te veel was geworden om voor twee kinderen te zorgen? Ik denk het niet. Er is niks mis met hrt proberen zo makkelijk mogelijk voor jezelf te maken. Daar is iedereen bij gebaat. Dat je dochter zo reageert is ook niet te voorspellen.
Wat betreft bv, dat vond ik bij de vorige en bij deze weer bittere ellende inderdaad. Bij de oudste heb ik doorgezet en een jaar bv gegeven, maar ik heb me dat hele jaar afschuwelijk gevoeld. En uiteindelijk heb iker spijt van dat ik het zover heb laten komen. Nu bij de tweede gaat het weer voor geen meter en toch vind ik het moeilijk te stoppen... ik denk dat je er je niet schuldig over moet voelen als de zorg voor je baby + dreumes + kolven te veel is. Maar ik kan me voorstellen dat je er teleurgesteld over bent.
Wat ik probeer te zeggen, de situatie is al vervelend genoeg zoals die is, dus probeer geen tijd en energie te verspillen aan je schuldig te voelen over wat je anders had moeten doen. (Makkelijker gezegd dan gedaan snap ik)
Misschien is het inderdaad een idee dat oma in jullie huis komt oppassen. Dan heb je wel contact met je dochter, maar kan iemand haar zorg (of van de baby!) ook uit handen nemen als dat nodig is. En probeer kleine dingen alleen met haar te doen zonder baby (als oma/papa thuis zijn bijvoorbeeld).
Ik heb wel met mijn dochter vroeger problemen gehad met dat ze een sterke voorkeur voor papa had. Dat vond ik het heel moeilijk en pijnlijk. Maar dat is wel uiteindelijk vanzelf over gegaan. En sindsdien vind ik het ook een stuk minder vermoeiend op de dagen dat ik alleen met haar ben.
Ik denk niet dat je je schuldig moet voelen dat je je dochter vaker bij je (schoon)ouders laat om te zorgen dat jij meer lucht krijgt en het makkelijker wordt om voor je zoon te zorgen. Was het beter geweestals je haar thuis had gelaten en het te veel was geworden om voor twee kinderen te zorgen? Ik denk het niet. Er is niks mis met hrt proberen zo makkelijk mogelijk voor jezelf te maken. Daar is iedereen bij gebaat. Dat je dochter zo reageert is ook niet te voorspellen.
Wat betreft bv, dat vond ik bij de vorige en bij deze weer bittere ellende inderdaad. Bij de oudste heb ik doorgezet en een jaar bv gegeven, maar ik heb me dat hele jaar afschuwelijk gevoeld. En uiteindelijk heb iker spijt van dat ik het zover heb laten komen. Nu bij de tweede gaat het weer voor geen meter en toch vind ik het moeilijk te stoppen... ik denk dat je er je niet schuldig over moet voelen als de zorg voor je baby + dreumes + kolven te veel is. Maar ik kan me voorstellen dat je er teleurgesteld over bent.
Wat ik probeer te zeggen, de situatie is al vervelend genoeg zoals die is, dus probeer geen tijd en energie te verspillen aan je schuldig te voelen over wat je anders had moeten doen. (Makkelijker gezegd dan gedaan snap ik)
Misschien is het inderdaad een idee dat oma in jullie huis komt oppassen. Dan heb je wel contact met je dochter, maar kan iemand haar zorg (of van de baby!) ook uit handen nemen als dat nodig is. En probeer kleine dingen alleen met haar te doen zonder baby (als oma/papa thuis zijn bijvoorbeeld).