Voelde me zo verdrietig......

[Anoniem]

Nou hier zijn  de hormonen ook lekker bezig.
Ik stond vanochtend op  en voelde me echt een beetje verdrietig.
Weet niet waarom ik verdrietig was. Om echt niets:
was de zwangerschap zat, was de drukte van mijn kinderen zat, mijn haar zat niet (duhh)......
Moest er gewoon van huilen.

Gelukkig heeft mijn man me getroost (die snapte er niets van),
daarna heb ik mijn haar een kleurtje gegeven (had ik nog staan) en nu voel ik me weer een stuk beter.
Had trouwens gisterenavond ineens last van misselijkheid en hoofdpijn. Moest zelfs overgeven. Daarna maar lekker gaan slapen.

Zie dat er hier meer zijn met last van misselijkheid en overgeven.
Zwangerschapsvirusje via het forum???
Ook al een paar dagen last van mijn darmen....
gelukkig geen harde buiken (ben 35 wkn en 1 dag zwanger, dus het mag nog effe blijven zitten)

Liefs Renata.

 

[Anoniem]

Onbegrijpelijk iets he!? Die hormonen...
Ben ook al een aantal keren vanuit het niets in huilen uitgebarsten en die arme mannen moeten dan maar weten hoe te reageren: ze snappen er echt niets van...
En zoiets stoms als je haar verven kan dan idd helpen!

Hier is er ondanks alle vage tekenen nog steeds niets aan de hand; misschien idd een forum virus  (of zou hoop de moeder van de gedachte zijn???)

Morgen ben ik 37w en van mij mag het dus best gebeuren... Ik vind het nog steeds fijn om zwanger te zijn, maar volgens mij zoek ik gewoon een excuus om ff niet meer te hoeven studeren... Ik weet wel dat ik gewoon elk moment kan stoppen, maar als er niets aan de hand is vind ik dat zwak van mezelf... ik wil juist zo graag bewijzen dat een studie en zwanger zijn/moederschap gewoon samen kunnen gaan....

Tja, vrouwen (en hormonen).....

Liefs Nika