Hallo allemaal,
Om maar meteen van wal te steken, ik 2001 raakte ik volkomen onverwachts zwanger en op drie december hebben wij onze zoon gekregen. De zwangerschap was fantastich en zonder grote problemen. Omdat er in mijn familie ooit een keer een kindje geboren is met een waterhoofdje mocht ik iedere zoveel weken naar groningen voor uitgebreid echoscopisch onderzoek. Vaak echo's gehad, wat een luxe he? Omdat het ons geweldig leek om er vrij snel nog een tweede bij te krijgen zijn we eigenlijk meteen door gegaan. Vreemd genoeg, dit wou niet lukken en na twee jaar zijn we in die malle medische molen terrecht gekomen. Het zaad van mijn man bleek van zeer slechte kwaliteit en zelf voor ICSI was het moeilijk. Toch zijn we ook in die molen gestapt. Dat is allemaal op niks uitgelopen. drie maanden terug zijn we verhuisd en voor de verhuizing heb ik alle babyspullen maar verkocht. Het zou immers bij ons toch niet gaan lukken. Maar de laatste tijd ik voelde me zo raar. Mijn lichaam zei dat ik zwanger was, maar mijn verstand zei dat dat natuurlijk niet zo was want volgens de dokters was dat onmogelijk. Dus maar niet gestest, omdat als het natuurlijk niet zo is wil je ook niet teleurgesteld worden. Na een paar weken kreeg ik steeds meer last, last van mijn borsten, kon niet meer op mijn buik slapen.... tijd om toch een test te kopen. en wat denk je.... POSITIEF !!!! Ik heb geen idee hoe ver ik nu heen ben. Volgende week moet ik voor de eerste keer naar de verloskundige en de 20ste voor een termijnbepalende echo. Ik zie dit als mijn laatste kans, Hopen dat alles goed gaat !!!
Zijn er nog meer ouders die dit hebben meegemaakt, zie je nou wel, WONDEREN BESTAAN WEL !!
Natasja
Om maar meteen van wal te steken, ik 2001 raakte ik volkomen onverwachts zwanger en op drie december hebben wij onze zoon gekregen. De zwangerschap was fantastich en zonder grote problemen. Omdat er in mijn familie ooit een keer een kindje geboren is met een waterhoofdje mocht ik iedere zoveel weken naar groningen voor uitgebreid echoscopisch onderzoek. Vaak echo's gehad, wat een luxe he? Omdat het ons geweldig leek om er vrij snel nog een tweede bij te krijgen zijn we eigenlijk meteen door gegaan. Vreemd genoeg, dit wou niet lukken en na twee jaar zijn we in die malle medische molen terrecht gekomen. Het zaad van mijn man bleek van zeer slechte kwaliteit en zelf voor ICSI was het moeilijk. Toch zijn we ook in die molen gestapt. Dat is allemaal op niks uitgelopen. drie maanden terug zijn we verhuisd en voor de verhuizing heb ik alle babyspullen maar verkocht. Het zou immers bij ons toch niet gaan lukken. Maar de laatste tijd ik voelde me zo raar. Mijn lichaam zei dat ik zwanger was, maar mijn verstand zei dat dat natuurlijk niet zo was want volgens de dokters was dat onmogelijk. Dus maar niet gestest, omdat als het natuurlijk niet zo is wil je ook niet teleurgesteld worden. Na een paar weken kreeg ik steeds meer last, last van mijn borsten, kon niet meer op mijn buik slapen.... tijd om toch een test te kopen. en wat denk je.... POSITIEF !!!! Ik heb geen idee hoe ver ik nu heen ben. Volgende week moet ik voor de eerste keer naar de verloskundige en de 20ste voor een termijnbepalende echo. Ik zie dit als mijn laatste kans, Hopen dat alles goed gaat !!!
Zijn er nog meer ouders die dit hebben meegemaakt, zie je nou wel, WONDEREN BESTAAN WEL !!
Natasja